*P.O.V. Summer*
Safae en ik hielden eindelijk weer ons oude vertrouwde filmmarathonmiddagje, wat we al in geen tijden gedaan hadden. Vroeger deden we het echt zo wat iedere week, maar school werd helaas steeds drukker, en sinds ik met Aiden heb, spreek ik ook met hem af. We zaten verscholen op de bank onder een front van kussentjes en dekentjes en een reuze bak popcorn. Safae had deze film uitgekozen en ik wist niet eens hoe hij heette. Wat ik wel wist, is dat ie eng is, en dat ik heel nodig moet plassen maar ik durf niet omdat er misschien wel enge mensen daar verscholen zijn.. Mijn ogen zaten aan het beeld vastgekleefd totdat Safae me tegen m'n schouder duwde. "Huh, wat ?!" "Je wordt gebeld, sukkel." zei ze grinnikend. Ze had gelijk, mijn telefoon trilde en ik had het niet eens gemerkt. Aiden<3. Automatisch verscheen er een glimlach op mijn gezicht. "Ga je ook nog opnemen of alleen maar naar je scherm staren ?" zei Safae, in een poging tot bitchyness. Dat lukt haar nooit, daar is ze veel te lief voor, maar het is wel heel erg grappig. Ik grinnikte. "Je weet toch dat het je niet lukt om bitchy te zijn?" zei ik lachend en ze stak grijnzend haar tong naar me uit. Toen klikte ik op het groene hoorntje.
"Heee beauty," er verscheen alweer een lach op mijn gezicht. "Hoii," zei ik vrolijk terug. "Gaat alles goed met je ?" "Ja hoor, Safae en ik kijken film en-OH MY GOD !" Op de tv verscheen in het hoekje van de kamer een man met een geweer. Meteen sloeg ik mijn hand voor mijn mond. Aiden begon te lachen. "Klinkt alsof je wel wat bescherming kan gebruiken ?" "Ja, heel erg graag !" "Summer en Aiden, samen in de boom, k-u-s-s-e-n." hoorde ik iemand op de achtergrond zeggen in een hoog, schel, mislukt piepstemmetje, ik denk dat hij een meisjesstem na wilde doen? "Rachid, hou je kop dicht !" riep Aiden naar hem. Ik schudde lachend mijn hoofd. Die twee samen zijn echt hilarisch. "Sorry," zei hij nu tegen mij. "Kan ik langskomen nu ?" gaat hij verder. "En kan Rachid ook mee ? Ik denk niet dat hij het overleeft om alleen te zijn, je weet hoe die jongen is." Ik weet inderdaad hoe Rachid is, hij is beleefd, hij is supergrappig en hij brengt zichzelf alleen maar in de problemen, maar kletst zich er altijd op de meest hilarische manier onderuit, type knuffelmarokkaan. Ik keek Safae vragend aan, ze hield haar oor toch al heel dicht bij mijn telefoon dus waarschijnlijk heeft ze het toch wel gehoord. Ze knikt. "Als ze chocola meenemen," voegt ze er snel aan toe, grijnzend. "Ja prima, maar je moet wel chocola meenemen." zei ik door de telefoon en ik keek Safae grijnzend aan. Ik wist dat ze het voor de grap zei, maar Safae pesten is nou eenmaal mijn grootste hobby. Haar gezicht was priceless, ze keek me verontwaardigd aan. Aiden lachte en hem kennende rolde hij nu met z'n ogen. "Meiden en hun chocola.. Maar goed, volgens mij heeft mijn moeder die lekkere nog wel van vorige keer." Mijn ogen werden groot en er verscheen een megagrijns op mijn gezicht. Aiden's moeder heeft echt de lekkerste chocola die er bestaat, geen grapje. "Je bent een schat !" zei ik vrolijk tegen hem. "Weet ik toch," zei hij grinnikend. "Hé, we hoeven ook niet te overdrijven hea meneertje !" zei ik lachend. "Ja, ja, zorg jij er nou maar voor dat je niet in je broek plast van angst voordat ik er ben." "Wat ?!" "Tot zo schatje," zei hij en hij hing lachend de telefoon op.
Even later ging de bel, Safae ging opendoen en ik pakte een nieuwe schaal chips in de keuken. Ik zette hem op het tafeltje bij de tv en liep snel naar de gang. Aiden zette zijn helm op de trap en liep met open armen naar me toe. Ik nam zijn begroeting maar al te graag aan en drukte me in zijn armen. Zijn knuffels zijn de beste. Hij knuffelt me altijd heel strak, en omdat hij een beetje langer is moet ik altijd op m'n tenen staan. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en hij legt het zijne in het kuiltje tussen mijn nek en schouders, zijn haar kietelt zachtjes in mijn nek. Ik ruik zijn heerlijke parfum en kan zo wel eeuwen blijven staan. Na een tijdje laat hij me dan toch los, helaas, en drukt een snel kusje op mijn mond. Toen hij me losliet keek ik naar Rachid en Safae. Rachid stond te grijnzen en Safae stond een beetje ongemakkelijk tegen de muur aangeleund. "Sorry, hebben jullie elkaar al begroet ?" zei ik om de awkward sfeer hopelijk een beetje weg te halen. Rachid draaide zich nu om naar Safae, nog steeds grijnzend. "Ik geloof niet dat wij al hebben geknuffeld." zei hij met een sneaky lachje. "Ehh, geknuffeld ?" op Safae's wangen verschenen rode blosjes, die zij haat maar ik vind ze superschattig. Rachid knikte. "Oh kom op meid, hij knuffelt altijd iedereen." zei ik om haar een beetje te helpen en gaf haar een duwtje in haar rug. Safae deed aarzelend een stapje vooruit, maar Rachid liet er geen gras over groeien en trok haar meteen in een knuffel. Ik lachte, hij is zo gek. "Hoi, ik ben Rachid !" zei hij vrolijk toen ze elkaar weer loslieten. Safae stak plagend haar tong uit en we liepen met z'n allen de kamer binnen.
