Chapter 19: It's so hard
Yanny PoV.
Ng matapos ang mga pang yayaring iyon hindi ko na alam kung anung gagawin ko ang daming pag babago ang nang yari. Umuwi sila mama dito sa bahay at kinamusta lang ako sa hindi ko inaasahan.
Flashback
"Anak"
Tawag sakin ni mama.
"Bakit po??"
"We decided"
"Po? Ano po yung napag desisyonan nyo?"
"Aalis tayo."
"Po??!! Ayoko Ma!! Ayokong iwan si gab."
"Para sa ikakabuti mo to. At wala ka ng magagawa."
"Meron ma. Meron akong magagawa kahit iwan nyo ko kahit wala kayong ipadalang pera sakin basta wag nyo lang akong ilalayo kay gab."
Sinampal ako ni mama at hindi ko inaasahan na nagawa nya sakin yun.
"WALA KA NG MAGAGAWA OK PAG SINABI KONG SASAMA KA SASAMA KA AT KAPAG HINDI KA PA SUMUNOD SAKIN PAPABAGSAKIN KO ANG COMPANY NG TATAY NYA."
"Hmm.. hindi nyo magagawa yan dahil mahirap lang tayo ma!!! Alam nyo ba yun mahirap lang tayo!! Pano nyo magagawa yan."
"Mapapabagsak ko ang company nila dahil we dicide that you need to marry one of the santos fam. And dahil sa ex mo si ryan sya ang mapapangasawa mo. "
"Ma!! Hindi mo ba alam kung anong ginawa sakin ng ryan nayan...Ma please kahit ito lang please ma if you need you to forget me as your daughter.. if you need to abandon me its ok. Just let me go ma. Hinding hindi ko makakaya ang pinapagawa mo kahit mag hirap pa ko. Bakit hindi nalang si lui ma bakit ako.. bakit ako nalang lagi?"
"Dahil si lui ay ksama nanamin nung nag punta kami sa korea. Kaya nag karon sya ng career doon at maybe bumalik sya dito."
"Ma! Bakit? Bakit kung kelan ayos na ko, ayos na ang lahat saka ako maguguluhan at mahihirapn.?"
"Anak alam kong nasasaktan ka pero not this time you need to be strong. Para sakin... para samin...para na rin kay gabby."
"Ma pano ko magagawa lahat ng yan kung pati ikaw inilalayo mo kung sino ang buhay ko.... k-kung sino ang lakas ko..."
Lumuhod na ko kay mama habang sinasabi yun iyak lang aki ng iyak dahil sa totoo mahal ko na si gab.
"I forgive you anak just prove me that this chance that i give to you will be good to yoursef"
"Thank you ma thank you"
END OF FLASHBACK
Sa ngayon nandito ako sa room ni gab. Habang binabantayan sya. Nag bago ang lahat nag tatrabaho na ko kahit hindi pa ko na kakapag board exam. My mom forgive me but she didn't give me money. OO tama she need to let me go to prove that i can do it even she's not gave me allowance or something to help me. Mahirap pero kakayanin dahil nandito namn at nakikita ko ang mahal ko ang tagal nanamin dito 2 weeks na ang nakakalipas wala paring malay si gabby. Minsan dito na ko natutulog sila tita at tito ay unalis para asikasuhin ang company nila sometimes ako ang nag mamanage ng opisina ni tita tas kapag hindi papasok ako sa part time job ko kasya namn ang kita ko at tama lang sakin si manang umalis narin sa bahay. At ako nalang... ako nalang mag isa sa bahay walang ksama at walang kausap. Namimiss ko na si mama at papa pero mas namimiss ko si lui ko dati rati kasama ko lang sya ngayon naunahan na ko mag trabaho.
Sa buhay natin may mga pag babagong nagaganap yung iba tumatagal satin yung iba nawawala hindi lahat sa mundong ito ay may permenente kahit tayo hindi tumatagal dito. Kaya hanngat nandito pa ipakita na ang pag papahalaga sa bawat isa dahil kapag nawala yan ikaw at ikaw rin ang mag sisisi.
----
Nakakamiss si gabby wahhh huhuhuhu naiiyak ako.
BINABASA MO ANG
Let's Play A Game
FanfictionNaranasan nyo na bang mag laro? Siguro Oo. Yung larong piko,sipa,ten twenty at iba pa. Pero pano kung yayain ka ng isa mong kaibigan na makipag laro dahil katuwaan nyo lang ito at kailangan mong tibayan ang loob mo para hindi mahulog sa kanya. Dahil...
