DEFTER

2.Bölüm

Ben böyle düsünürken çoktan okula varmıstım bile.Okula pek arkadşım olmadıgı icin beni kapıda karşılayıp sarılmasını bekledigim biri yoktu.Sadece 2 kisi onlarla da pek samimi olduğum söylenemez.Sınıfımın olduğu kata çıkarken bi aşşaği katta okuyan Ulaşın sınıfının onüne gelip gizlice saklanarak iceri bakmaya başladım Ulaşın sırasında Enis vardı.Beni görmemesi gerek.Derken göz göze geldik.Sırıtarak yanıma gelip "Bana mı bakmıstın"dedi.Yüzüne sertçe bakıp bi sey demeden hızlıca kendi sınıfıma çıktım.Cok sinirlemmistim hala buradaydi ve hala ayniydi.Olamaz ders başlamısti.Kapı kapalıydi.Koşarak sınıfa girdigimde ingilizceci en sevdigim hoca bana bakıyordu ve beraberinde 35 çift göz daha hızlıca özür dileyip sırama gectim ve dersi dinlemeye başladım.Sonunda zil çalmısti çünkü bu dersi ne kadar sevsemde bi yerden sonra kabak tadı veriyordu.Hızlıca aşşagı kata Ulaşa bakmaya indim.Sonunda iste ordaydı sırasında oturmuş kitap okuyordu.Her zaman olduğu gibiBenden daha çalıskandı ders notları baya iyiydi.Biraz daha egilip kitabın adını görmeye çalışıyordum ki arkadan bi kız bana çarptı ve pam.Yere kapaklanmıstım tüm sınıf bana kahkahalarla gülüyordu.Tam da Ulaşın önünde aptalca yerde duruyordum.Bana elini uzatti ve "Gülünmiycek gibi deyil" deyip tebessüm etti.Ben de elinden tutup kalktım."Be be n teşekkür ederim deyip koşar adımlarla tuvalete koştum.Kapıyı kapatip sakinleşmeye çalıstım.Etraftaki kimse beni ilgilendirmiyordu gülmeleri,dalga gecmeleri sadece o ve ben vardık sanki o an .