He taught me

5~ The blue hair

Ik word wakker. Het is al schemerig. Puur toeval dat ik precies op een afgelegen stuk flauwval. Ik fiets meteen naar huis.

Als ik bij Shawn thuis ben doet hij meteen open. "Heb je het gehoord?" Roep hij "Ja, ik weet niet wat er met je aan de hand is Shawn" roep ik terug. "Sorry Mel ik vat je niet"
"Sinds wanneer geef jij Tiffany bijles?" Vraag ik "Ik heb nog geen een keer met haar gesproken, laat staan dat ik haar bijles geef!" Antwoord hij "dat is behoorlijk vreemd" zeg ik

Nadat ik het verhaal aan Shawn heb verteld barst ik helemaal. Ik word weer zwart voor m'n ogen.

"Melanie?, Melanie?, MEL?" Roept Shawn. Maar ik hoor opeens niets meer. Langzaam glijden m'n ogen dicht. Ik val op de grond.

"Vreemd, opeens viel ze flauw" hoor ik Shawn zeggen. "Ze komt bij!" Hoor ik een vrouwenstem zeggen. Ik kom bij, ik lig in het bed van Shawn. Zijn moeder staat erbij en begint me gelijk te ondervragen. "Melanie, heb je dit vaker?" Vraagt ze
Ik heb geen zin om alles te vertellen. "Nee, ik had vandaag niets gedronken. Maak je geen zorgen ik voel me een stuk beter" zucht ik.

"Ik had de moeder van Tiffany aan de lijn, en ze vroeg of je zo snel mogelijk wil komen. Moet ik je even brengen?" Vraagt de moeder van Shawn. "Ik breng haar wel" zegt Shawn vluchtig.

Ik hou Shawn stevig vast. Hij fietst zo snel. Hij zingt voor me. "Cause I know I can treat you better Than he can" het is zo mooi! " heb je dat zelf bedacht Shawn?" Zeg ik "ja, gisteren. Ik dacht aan jou. Een groepje jongens voor mij hadden het over jou. Hij zei dat hij je wel zag zitten. Ik heb hem aangesproken. Hij heeft zich gelijk ziek gemeld en is naar huis gegaan" vertelt hij. Ik moet lachen.

Als we aankomen bij het huis van Tiffany doet haar moeder gelijk open. "Melanie, kom snel binnen!" Zegt ze
Ik geef Shawn een kus en loop naar binnen. Het huis van Tiffany is erg groot. Haar ouders hebben een catering bedrijf. Als ik in de huis kamer kom wenkt de vader van Tiffany me vriendelijk. "Melanie, je moet even meelopen . We moeten je iets heel erg vervelends vertellen" vertelt hij. Ik loop achter ze aan. Hij loopt de trap op en stopt voor de kamer van Tiffany. Hij zucht heel diep "Melanie, we hebben Tiffany gisteren-" hij barst in tranen uit. De moeder van Tiffany neemt het over "Tiffany, is gisteren gevonden. Helaas. Ehm, kijk anders zelf maar even." Zegt ze terwijl ze de marmeren deurklink van haar kamer opent.

Ik loop naar binnen. Ik schrik. Ik zie een kist. Als ik een stukje veder loop zie ik Tiffany in de kist liggen. Ik moet huilen en kniel neer bij haar kist. Ik huil zo hard Dat de ouders van Tiffany het ook horen en me komen troostten. "Wie heeft dit gedaan?, wat is er in godsnaam gebeurt?" Schreeuw ik. "Tiffany is om het leven gebracht." Vertelt haar vader. "Laat haar nog maar even alleen Henk" samen lopen haar ouders de kamer uit. Maar dan, wat zie ik daar in haar rechterhand onder haar mooie nagel. Het is een pluk haar. Een blauwe pluk haar.

Laat even weten in de comments weten wat jullie er van vinden. Laat zeker een ster achter.

Word vervolgd.