Sırların izinde

Karanlık.. Huzur..

                 Kapağın sivri kısmı elimde son kalan canım ve enerjimle   koştum koştum sanki saatler sürdü ,korkunç bir şangırtının ardından sırtımda ve kolumda müthiş  bir ağrı sanki etim  kemiğimden ayrılıyordu , camdan kaldırımdaki bir arabanın tepesine konmuştum.                           
           Gözlerim hafifçe araladım  aşağılık pisliğin yüzünde  salak ,şaşkın bir ifade ,boş boş  aşağıya bakıyordu ! Gözlerimi gökyüzüne çevirmeye çalıştım hava ılımıştı sanki bahar bu sene nihayet geliyordu  ne uzun ne kasvetliydi, açacak Çiçekleri   düşünmeye çalıştım ....
            Ağzımda kan tadı içim çekiliyor sanki sonrası karanlık karanlık insan ölürken hayatı gerçektende gözünün önüne geliyor benimki iyi başlamıştı  oysa,  ben ailemin mucizesiyim aslında ,emniyet danışman psikoloğu  Mehmet Asaf Erdemli ile matematik öğretmeni Ayten Hanım'ın yıllar boyunca umutsuzca istedikleri doktor doktor gezdikten sonra her şeyden  vazgeçip  kabullendikleri bir sırada gelmişim  .

Benim lakabım o yüzden Hediye annem bana Şule 'den çok hediyem benim diye  sever  .                                                                                                                                         Buldumcuk olan ailemin bundan sonraki tek hedefi en iyi kreş ,en iyi okul, iyi çevre  ,aile düzeni   gibi saplantılı  fikirleriye katı kurallarla terletmeden  ,koşturmadan , hastalık  kaparım diye öpülmeden ,mıncıklatılmadan,anlayacağınız özel bir hediye olmanın tüm sakıncalarını yaşatarak büyüttüler ,ilk okulda tanıdık öğretmen teyzelerin göz hapsine kızarken ,orta okulda daha fenaydı Ayten hanım ne yaptı etti ,tayinin okuluma yaptırdı.
          Kendimi  en kötü de derslerde hissederdim ,problemi tahtaya yazar sonra gözümün içine bakardı hadi parmak kaldır der gibi kalksan annen ya sen yaparsın bakışlarıyla arkadaşlarım üzer kalmazsam konuyu anlamadım diye saatlerce matematik eziyetini çekmek zorunda kalırdım,derslerden kalan zamanlar Mehmet Asaf beyin  tekelindeydi sağlam kafa sağlam   Vücutta  olur  desturuyla judoda   , Tekvando'ya özgüvenim  ve liderlik kabiliyetim gelişsin  diye envai  çeşit savunma ve saldırı  sporlarına taşır dururdu .                         
            Ben bu   Planlı eziyet  sistemine  ondört yaşına kadar sessizce uydum  ne olduysa hafta sonu  Banu'nun beni doğum gününe çağırdığında oldu babam partiye gitme isteğimi duymazdan geldi.                                                                                                                                                    Kendini savunma dersinde normalde yerden yere vuracağım Çocuklardan bir araba dolusu dayak yedim  yolda dönerken acıdan ,hezimetten  ve sinirden ağlıyordum  Babam daha fazla dayanamadı bana bağırdı  çoluk çocuğa mağlup oldun birde kız gibi zırlıyorsun !      
                 İşte benim içimde ki canavar böyle dışarı çıktı ,kız gibi ha ben zaten kızım sen beni Allah'ın cezası hangi kursa götürsende  ben o kahrolası oğlanların hepsinin boynunu kırsamda asla  senin oğlun olmayacağım çünkü aptal adam ben kızım biliyor musun onsekizimi dört gözle bekliyorum  onsekiz olduğumda senin sıkıyönetiminden kaçacağım sende özgüvenini geliştirecek bi oğul bulursun artık !!!!