De wraak van Sabine...

'Speelkamer'...

Ook in de 'speelkamer' was het donker maar toen Jennifer, die als laatste binnen kwam, de deur dicht deed gingen er lampen aan. Het was een vierkante kamer zonder ramen. Aan de andere kant van waar ze binnen kwamen was nog een deur. In het midden van de kamer lag een pistool op een rechthoekige tafel. Op een deel van de muur zat een grote rode vlek. Iedereen keek elkaar een beetje bleek aan. Toen hoorde ze opeens een vrouwen stem, die hun allemaal bekend voor kwam. 'Welkom in mijn speelkamer. Doordat jullie deze kamer binnen zijn gekomen zullen jullie moeten deelnemen aan mijn spel...' Veerle rende naar de deur waar ze uit kwamen maar kreeg hem niet meer open. 'Die zit op slot...,' zei de stem. 'Jullie zijn met z'n 5en... Helaas is dat eentje teveel om door te mogen naar de volgende kamer... In het pistool op de tafel zit één kogel. Wie jullie achter laten, is aan jullie... Er is één voorwaarde... Degene die word achtergelaten MOET neergeschoten worden... Schiet goed, want is die persoon nog niet dood, mogen jullie niet door en blijven jullie vast in deze kamer... VOOR ALTIJD!' Toen werd het stil. Iedereen had bang geluisterd naar de stem en ze keken elkaar aan. 'Dus...,' begon Amber, 'We moeten één iemand neerschieten...' De andere knikte. 'Maar wie?,' vroeg Veerle. Het bleef even stil, iedereen keek elkaar aan. 'I... Ik blijf wel achter...,' hoorde ze opeens. Het was Michelle. 'Maar... Weet je dat zeker?,' vroeg Nina. Michelle knikte. 'Maar wie gaat... Nouja... Wie schiet haar neer?,' vroeg Amber. Iedereen keek naar haar. 'Nee echt niet!,' riep Amber. 'Ik ga niemand neerschieten!' Ze keek bang naar de andere. 'Ik doe het wel,' zei Nina opeens. Michelle ging bij de rode vlek op de muur staan. Nina deed haar ogen dicht en richtte. 'Wacht Nina,' zei Jennifer. 'Doe je ogen niet dicht, er zit maar één kogel in. Als je mist gaan we er allemaal aan en ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik heb nog een heel leven voor me. Ik wil nog dingen bereiken in mijn leven... Een baan krijgen... Een man... Kinderen... Ik ben er denk ik nog niet klaar voor om dood te gaan dus alsjeblieft richt goed...' Eindelijk hield Jennifer haar mond. 'Ik heb een oplossing,' zei Amber uiteindelijk maar. 'En dat is,' vroeg Nina die nog steeds met het pistool in haar hand stond. Amber liep naar Nina toe, pakte het pistool en richtte op Jennifer. 'Sorry voor wat ik nu ga doen,' zei Amber. Voordat iemand iets kon zeggen haalde Amber de trekker over en schoot ze in Jennifers hoofd. Niemand gilde, het bleef doodstil tot Veerle zei: 'Opgeruimd staat netjes.' De andere keken Veerle aan maar zeiden niks. Ergens wisten ze dat Veerle gelijk had. (Sorry Jennifer) 'Goedzo...,' zei de stem, 'Jullie mogen door...' De andere deur ging open en zonder nog iets te zeggen liepen Nina, Michelle, Veerle en Amber door...