TIMARHANE

Rüya

Artık eve gelmiştik derin bi oh çekmiştim ve kendi kendime öyle bi yerde nasıl durabildim diye düşünce icine girdim bence beynim bayag hasar görmüş olmalı derken odama bi anda annem girdi ve ona çıkmasını soledim kafam çok karışık onlara Artık eskisi gibi değer veremem çünkü benim gerçekten delirdigimi düşünmüşlerdi belkide öyleydi
kahretsin!
Ne diyorum ben tabiki değildi.
Akşam oldu yemek hazırdı annem beni çağırıp duruyordu her geliyorum diyisimde daha çok bağırdı onun sesini dinlemktense aşağı inip Karnımı doyurmak daha iyi olucaktı indim ve bişeyler yedim ve odama çıktım annem yanıma gelip sana yolda giderken gördüğüm bi kitapçıdan kitap aldım demişti bende umursamayip masaya koy okurum belki dedim
Neden kitap okuyimki ayrıca onun alıcağı bi kitap en fazla ne kadar sarabilir beni demiştim masaya koyup çıktı tam ışığı kapatıp uyucam derken kitabın kapak fotorafi gözüme çarptı bi göz gezdirdim ve konusunu okumaya basladim ve 'rüyalar sandığın kadar gerçektir korkmalısın'
Diye bi yazı gördüm dikkatimi çekmişti ve ürkütücüydü kitabı masaya koyup yattım
Inanilmaz bi şekilde rüyamda jessie'yi gördüm bana bakıp rüyalar gerçektir ama benden korkma diye bağrışını duydum yataktan fırladım korkudan terlemiştim su gibi olmuştum ne ne bu ses ne korkutucu bi sekilde aşağıdan çığlık sesi geldi ses giddikce yaklaşıyodu odama doğru sesi her saniyede daha yakından duyuyordum ayak seslerini duyuyorum Ağlıyorum kahretsin bisy var kapıda napicam tanrım bana yardım et
Hayır hayır kapımı çaldı galiba benimde o kızlar gibi sonum geldi ve anneeee! Diye bağırdım annem babam odama bi hışım la girdi noldu tatlım? Çok kötü çok kötü diye dilim tutulmuştu korkudan konuşmaz hale geldim annem bişey yok dedi beni yatağa yatırdılar babam uyu bak sakin ol kimse yok dedi biraz sakinleştim