ZOR AŞK

İlk Okul Günü

Merhaba. Watpadd'da yeniyim. Bu daha başlangıç. Umarım begenirsiniz. Iyi okumalar.

●●●●

Alarmın igrenç sesiyle mışıl mışıl yattığım yataktan zorlukla kalktım..
Alarmın benim kurduğumu hatırlayınca içimdeki küfürleri geri aldım. Nasıl güzel bir gün ki okulun ilk günü.. En nefret ettiğim günlerden birisi!

Ilk defa annemin 'kızım hadi kalk' demesiyle uyanmamam da olağanüstü birşey tabiki. Bu konu ayrıca bilim adamları tarafından incelenecek..

Sabahın köründe kalkma sebebiyle saçmalamadan sonra günlük rutin işlerimi hallettim. Aynanın karşısına geçip yeni okul kıyafetlerimi inceledim. Nasıl bir renktir. insanı siyahtan soğutan okul forması...
Eteği sırf siyah ve Tişortü beyaz okul amblemli olan formamı üstüme geçirdikten sonra saçımı üstten topladım. Biraz saç spreyi ve hafif sürdüğüm makyaj ile hazırdım sanırım.

Ben size kendimi tanıtayım. Adım Mira. Ailenin tek çocuğu olan ben, 16 yaşındayım. Mavi gözlerim ve sarı saçlarımla biraz giderim var. en sevdiğim renk siyah. Tabiki bu okul formasından sonra her an değişebilir.

Annemin kahvaltıya gel sesi, bir önceki okul senemi hatırlattı.. Esra her sabah bize gelir, kahvaltı eder, beraber okula giderdik.. Eski arkadaşlarımı çok özleyeceğim sanırım. Ayrıca size söylemeyi unuttum, biz Izmir'den babamın işi nedeniyle İstanbul'a yerleştik. Herneyse.. Esra'nın yokluğuyla kahvaltı masasına oturdum ve biraz atıştırdıktan sonra odamdan çantamı aldım. Annem;

-kızım niye az yedin?

Dedi şaşırmış bir ifadeyle. Esra'nın yokluğu koydu sanırım. Hiç elevermemişçesine ;

-iştahım yok annecim. Akşam fazla yerim. Söz .

Dedim ve annemin yanağına bir öpücük kondurdum. Annem;

-peki kızım . Iyi dersler .

Dedi . Dolaptan ayakkabılarımı aldıktan sonra kapıda giyindim ve;

-görüşürüz annecim.

Dedim . Onunda 'görüşürüz' sesini duyduktan sonra kapıyı hafifçe kapattım ve babamın yokluğunu hissettim. Sonra işe gittiğini hatırlayınca kendime geldim.

Yeni okula endişeli adımlarla gidiyordum. Özel kolej dedikleri bu okulda zengin züppeleri olduğunu, beni ilk fırsatta 'ezik' olarak adlandıracaklarını düşünmeden edemiyorum. Kesinlikle eski arkadaşlarımın yeri çok belli olacak..

Okula adımımı attığım andan itibaren gözler niye benim üzerimde dolaşıyor? Kafamda deli sorular?...

Okulu güzel bir süzdükten sonra şaşkınlıktan aralanan ağzımı bir hödük sayesinde kapayıverdim.

- ne yapıyorsun be! Dikkat etsene..!

Dedikten sonra bana çarpan hödük ve 4 arkadaşı aralarında gülmeye başladılar. Gözlerimi devirerek yürümeye devam ettim. Size gözlerimi devirmeyi çok sevdiğimi söylemişmiydim?

Tam bir adım daha atayım derken omzuma dokunan, daha doğrusu vuran kişi ile irkildim ve arkama baktım.

-merhaba güzellik.

Dedi iğrenç sesiyle hödük.

-ne istiyosunuz ya benden. İşinize baksanıza.

Anlaşılan çok çekeceğim var bu okuldan...

-Biz yeni gelenleri böyle karşılarız maviş.

Gözümden dolayı böyle bir lakap takılması istemsizce tebessüm etmeme neden oldu. Fakat bu hödüğün ağzından duymak iğrenç bir duygu😝