Deli Şehrazat

1.BÖLÜM

Bunca zamandır benim sıkıntımı gideren , tek dostum olan , içimi ferahlatan defterime son satırları yazarken dışarıdan defnenin sesi geldi. Defne benim tek arkadasimdır. Aslında açık konuşmak gerekirse defneyle arkadaşlığımın tek sebebi bana yakınlık göstermesi değildir. Benim geçmişim hakkında hiç soru sormaması en önemli sebebi olduğu bir gerçektir.

    Ben dusuncelerle boğuşurken defnenin tekrar bağırması benim rahatsız olmama neden oldu. Koşarak kapıyı açtım.

   "Defne bizdeki de kafa . Neden bağırıyorsun?"
Şaşırmış bir şekilde bana baktı. Kendini toplayıp konuşmaya başladı.
   
  " Yok birşey canısı kusura bakma canım çok sıkıldı. Beraber biraz köyde gezelim mi?"
Bu kızda bir gariplik var . Ben ne oldu demeden yok birşey dedi. Herneyse  aslında biraz dolaşmak iyi olur. Ama önce bu kıza bagirmamasini öğretmem gerek

  " Kızım köyün delisi benim sen bağırıyorsun?"
Defnenin gülme sesi bile bağırma gibiydi. Anahtarı alıp kapıyı kapattim ve köyün ortasına doğru yürümeye başladık

" Şehrazat canısı "
  " Efendim defne " dedim. Çünkü defnenin ses tonu yumuşamıştı ve bu önemli bir dedikodu olduğunun kanıtıdır.

" Canısı geçen köye sağlık ocağı için doktorlar gelecekti. Ama gelemediler ya " dedi

" Biliyorum defnede bunun neresi dedikodu " yüzümü buruşturdum.
Defne tam konuşmaya başlamak için ağzını acacakken mahallenin çocukları etrafımıza toplandı. Kısa boylu uzun örgülü oldukça tatlı bir kız konuşmaya başladı.

" Deli şehrazat abla bizimle ip atlasana " dedi

Defne çocuklar bana deli dedikleri için azarlamaya başladı. Ben hiç kizmadim. Çünkü onların aileleri neler derse çocuklarda onları der. Zaten alıştım da ben
Dfne azarlamsini bitirmeden çocuklar deli şehrazat diye diye kaçtılar bende hemen defneyle kizmaya başladım

" Defne neden çocuklara kiziyorsun. Ben şikayetçi değilim bana deli denmesinden"

Ben eve gitmek icin hazırlanırken defnenin adımları hızlandı m ve sinirli sinirli karsiya doğru adımlarını hızlandırdı. Baktığı tarafa bakınca bu koyde önceden hiç görmediğim iki erkek ve iki kız ama en önemlisi en önde birkaç askerle defnenin abisi konuşuyordu. Defne abisinin yanına gitti.
" Abi bir sorun mu var? Neden askerlerle yan yanasiniz. ?"

Ben olaya dışarıdan bakarken tepkisiz kalmayi tercih ettim. Çünkü birşey soylesem bile deliyim diye beni kale almazlardi. Zaten başkasının etkisine sütlüsüne karismak huyum değildir.
Defnenin abisi konuşmaya başladı. Bizde pür dikkat onu dinledim.

" Defne sakin ol. Bizde anlamadik ." O iki erkek ve iki kızdan oluşan grubu göstererek " bunlarda sağlık ocağında çalışacak doktor arkadaşlar " dedi

Defnenin abisi yanında duran iki askerden biri konuşmaya başladı.

" Abi sen bizim abimizsin olayı anlatıyorum ama acelemiz var soru sormadan dinleyin. "
İcimden bir ses ilk defa bir konuya el atmalı istiyordu. Acaba savcı olduğumu söyleyip konuyu çozsem mi? Yada boşver .saçma dusuncelerime bosverip askeri dinlemeye devam ettim. " Barış abi bir ihbar geldi . Bu doktorlar ve köy halkı devletin malını asılsız bir nedenden dolayı kullanma ve devleti dolandırma suçundan dolayı bizimle gelmelisiniz?"

Asker çocuk bu sözleri söylerken etrafımızı insanlar doldurdu. Köyün muhtarı da aralarında vardı. Asker barış abiyi doktorları ve muhtarı götürürken birden " durun!" Diye bağırdım. Ne yaptığımı bilmiyordum . Ama muhtar Hasan amca benim bu köye alismam da çok yardımcı oldu. Onun goz gore göre hapise girmesine engel olmalıydım. Ve cesaretimi toplayıp konuşmaya başladım.

" Merhaba ben savcı şehrazat" elimi uzattim. Asker elimi sıktı . Herkes şaşırmış gözlerle bize bakarken asker inanmadı. Kim inanırdı ki koyun delisinin savcı olduğuna  asker konuşmaya başladı.

" Şehrazat hanım belgelerinizi gorebilirmiyim ?"Dedi bende " tabiki" diye karşılık verdim.

Herkes hala inanmayan gözlerle bize bakarken arkadan bir sesin gelmesiyle hepimiz o yöne baktık.

" Arkadaşlar orada. Ne oluyor ben bu sağlık ocağınin yeni doktoruyum" gözümü çevirip onu gormemle kacmam bir oldu. Allahım o geldi . Nasıl buldu. Çok korkuyorum.

Eve girer girmez kapıyı kilitledim. Kapının arkasına yaslanip ağladım. Ben ne yaptım . Çok korkuyorum. Lutfen o olmasın. O neden geldi. Bir anda aklıma gelen fikirle çantamı  topladım. Ve buradan apar topar gitmeye başladım .evet gitmeliydim. Ben çantamı toplarken kapı çaldı. Dışarıda herkesin olduğunu tahmin etmek benim için zor değildi. Hasan amca Konuşmaya başladı.

" Şehrazat kızım neden kaçtın ? Sen savcı degilmisin? " Dedi bende " gidin" diye bagirmaya başladım. Hasan amca herkesi toplayıp goturdu. Ama ben onların " zaten bu kiz deli ne savcısı bu kizda akıl yok yazık" diye arkamdan konuşmalarını duydum