1.Part
Kazayı görenler, ambulansı arar, ambulans gelir ve Defne'yle Yeşim'i, ambulansa bindirirler. Hastaneye doğru giderler. Yeşim'in telefonu yeniden çalar. (Arayan; Yalın'dır) Bi hemşire, telefona bakar.
Yalın: Yeşim, napıyosun abicim?
Hemşire: Merhaba beyfendi, ben; *** Hastanesinin hemşiresiyim-
Yalın: Hemşire mi!?
Hemşire: Defne Aras ve Yeşim Aras kaza yapmışlar. Siz neyi oluyorsunuz?
Yalın: Hangi hastaneye götürüyorsunuz!?
Hemşire: *** Hastanesi.
Yalın, telefonu kapatır ve arabasına binip hemen hastaneye gider. Gökay, Defne'yi tanır ve Ezgi'yi arar.
EZGİ-GÖKAY TELEFON KONUŞMASI
Ezgi: Efendim Gökay?
Gökay: Hani senin ev arkadaşın..?
Ezgi: Defne?
Gökay: Hıhı, evet Defne, bi de Yeşim Aras diye bi kız; kaza yapmışlar, hastaneye götürüyoruz.
Ezgi: Neee!? Tamam, ben hemen geliyorum.
Ezgi, hastaneye gider.
YALIN ARABA
Yalın, Deniz'i arar.
YALIN-DENİZ TELEFON GÖRÜŞMESİ
Deniz: Efendim kuzen?
Yalın: Kızlar kaza yapmış.
Deniz: Neeğ!!!? Hastane?
Yalın: *** Hastanesi
Deniz, telefonu kapatır ve hastaneye doğru yola çıkar.
Çınar, Yalın'ı arar.
YALIN-ÇINAR TELEFON GÖRÜŞMESİ
Çınar: Napiyon kayınç-
Yalın: Kızlar kaza yapmış. ***Hastanesi.
Yalın, telefonu kapatır.
BARUTÇU GEMİCİLİK
Çınar: Noluyo daaaaaa.
Toprak: Ne olmuş oğlum?
Çınar: Kızlar kaza yapmış.
Polat: Neeğ!?
Hastaneye doğru giderler.
ÇINAR'IN ARABASI
Nehir, Polat'ı arar.
Polat: Ne var mavi gafa?
Nehir: İyi misin laz kopat!? Ne bu sinir?
Polat: Defne'yle Yeşim kaza yapmış. Hastaneye gidiyoruz.
Nehir: Neeeğğğğ!!!? Ben de geliyorum.
Nehir, telefonu kapatır ve hastaneye doğru yola çıkar. Herkes hastaneye gelir.
Ambulans; onlardan önce gelmiştir.
Toprak: Ezgi?
Ezgi: Ameliyathaneye alıyoruz, ACİL!
Yalın, Polat ve Toprak, Defne'nin; Çınar, Deniz ve Nehir de Yeşim'in bulunduğu sedyenin yanından gitmektedirler.
Ezgi: Burdan sonra giremezsiniz, ameliyathaneye alıcaz.
Yalın, sadece kendisinin duyabileceği bi ses tonuyla: Defnem, nolur bırakma beni güzelim...
Defne'yi ve Yeşim'i, ameliyathaneye alırlar.
Yalın: Allah kahretsin! Hepsi benim suçum!
Polat: Ne senin suçun!?
Yalın: Ben nasıl düşünemedim ki; bi şekilde kaçabileceklerini. Defne'yle Yeşim'den bahsediyoruz sonuçta...
2.Part
Çınar, Yalın'a: He lan! Senle aynı odadaki kıza sahip çıkamamak nedur daa!?
Yalın: Allah benim belamı versin!
Deniz: Hooop!
Nehir: Arzaya bağlamayın! Bi sakin olun yaa!
Toprak: Lan bi susun hepiniz!
İki saat geçer ve Ezgi; gözleri dolu bi şekilde, ameliyathaneden çıkar.
Herkes, Ezgi'nin yanına toplanır.
Ezgi: Yeşim'in durumu iyiye gidiyor; şimdi yoğun bakıma alıcaz. Büyük ihtimalle birazdan uyanır. Ama... Defne hakkında aynı şeyleri söyleyemicem :( Durumu stabil (Yazar: şu kelimeyi çoq seviyom yaa sjsjshshsjh). Başına çok büyük darbe almış. İyileşmesi, biraz da Defne'nin gücüne ve direncine kalmış bişey ve... Bebeği kaybetme ihtimalimiz çok yüks-
Ezgi, sözünü bitiremeden; bi hemşire, Ezgi'yi çağırır.
Hemşire: Hastayı kaybediyoruz!
Ezgi, koşarak ameliyathane'ye gider. Yalın, ameliyathane'nin kapısının önüne çöker ve gözlerinden akan yaşlara hakim olamaz. (Yazar: Aklıma; 19. bölüm geldiğ; hüzünlendim yaa :( Neyse devam ediyom)
Çınar: Fındığım, bırakma bizi, biz sensiz naparız daa :(
Polat: Lan, saçma sapan konuşmayın! Defne'yi tanımıyo musunuz daa!? Ondaki inat kimsede yok. Bizim ömrümüzü yemeden nereye gidiyo daa!?
Nehir, Yalın'ın yanına çöker.
Nehir: Ayıcık :( Böyle; Defne'ye hiç yardımcı olmuyosun ama... Önce sen güçlü olucaksın ve inanıcaksın. İlk önce; senin yıkılmaman lazım ki Defne'ye destek ol...
Yalın: Hiçbir şey yapamıyorum ki :( O, bu kapının arkasında; ben, elim kolum bağlı burda...
Yeşim'in odasından; bir hemşire çıkar.
Çınar, hemşirenin yanına gider.
Çınar: Odaya girebiliyo muyuz?
Hemşire: Girebilirsiniz ama sadece bir kişi.
Çınar, Yeşim'in olduğu odaya girer, yatağın yanındaki sandalyeye oturur ve Yeşim'in elini tutar.
Çınar: Nazlı yarimm-
Yeşim, elini kıpırdatır.
Yeşim, kısık bir sesle : Çakır gözlüm?
Çınar: Karakızım!?
Çınar, hemen odadan çıkar.
Çınar: Yeşim uyandı!
Nehir ve Yalın dışındaki herkes; Yeşim'in odasının kapısının önüne toplanır.
Nehir: Ayıcık; bence bi Yeşim'i gör. İyi gelir-
Yalın: Bana, Defne'nin uyanmasından başka hiçbir şey iyi gelemez.
Nehir: Hadi ama..!
Nehir ve Yalın da diğerlerinin yanına giderler. Bi hemşire, Yeşim'in odasına girer ve Yeşim'in durumunu kontrol eder. Hemşire, Çınarlar'ın yanına gider.
3.Part
Hemşire: Durumu iyi ama bu gece burda kalması lazım, bi terslik olmazsa; sabah taburcu edebiliriz... Girebilirsiniz ama hastamızı yormayalım lütfen.
Herkes, odaya girer.
Çınar: İyi misin karakızım?
Yeşim, gözleriyle Defne'yi aramaktadır.
Yeşim: İyiyim çakır gözlüm. Dee... Defne? Defne'ye bişey olmadı di mi!?
Herkes: :(
Yeşim: Abi...
Yalın, kendini biraz toparladıktan sonra: Efendim abicim?
Yeşim: Abimmm, çok özür dilerim :(
Yalın: Niye abim?
Yeşim: Defne'ye bişey olursa; kendimi asla affedemem :(
Toprak: Defne'ye bişey olmicak daa; Toparlayın kendinizi. Önce bizim güçlü olmamız lazım.
İKİ GÜN SONRA
Defne, bir gün önce; yoğun bakıma alınmıştır.
Yalın, Ezgi'ye: Ezgi, nolur güzel bi şeyler söyle.
Ezgi: Bundan sonrası; Defne'ye kalmış bişey. Defne'nin direncine... İçeri girebilirsin.
Yalın, kendini toparlar, odaya girer, yatağın yanındaki sandalyeye oturur ve Defne'nin elini tutar.
BÖLÜM SONU
Arkadaşlar; birazdan, bi yazı paylaşıcam. Şimdiden özür dilerim...
