1.Part
Defne: Sen kimsin be?
Yalın: Defnemmm; iyi misin?
Defne: Diğilim ben senin Defnen. Manyak mısın yaa? Hemmm... Sen benim adımı nerden biliyosun? Bi de elimi tutmuş; manyak sapık hastane katili!
Yalın: Ne diyon Defne?
Defne: Bi dakika... Ben niye hastanedeyim?
Ezgi, içeri girer.
Ezgi: Yalın... Bi benle gelsene.
Yalın ve Ezgi; odadan çıkarlar ve Çınarlar'ın yanına giderler.
Yeşim: Defne uyandı mı!!?
Yalın: Uyandı
Ezgi: Uyandı da...
Polat: Da?
Ezgi: Başına aldığı darbe yüzünden; hafıza kaybı geçirdi😢
Yeşim: Ne!!?
Ezgi: Geçici yani; geçici hafıza kaybı...
Yeşim: Abimle evlendiklerini, hamile olduğunu falan hatırlamıyo mu?
Ezgi: Sizi hatırlamıyo...
Çınar: Ne demek sizi hatırlamıyo!?
Ezgi: Sizi diğil.
Polat: Kimi!?
Toprak: Ezgiii; doğru düzgün anlat daa!
Ezgi: Defne, şu an; bir yıl öncesinde. Yani... Yeşim'i ve Yalın'ı hatırlamıyo... Ama bu, geçici bişey.
Yeşim: Eee; biz napıcaz?
Ezgi: Yavaş yavaş ve çok zorlamadan hatırlatıcaksınız kendinizi. Yani; önceden Defne'yle birlikte gittiğiniz yerlere götürün Defne'yi, önceden yaşadığınız küçük olayları yeniden yaşatmaya çalışın. Yavaş yavaş anlatın kendinizi.
Yalın: İlk durak; dağ evi... Orda bir sürü anı var sonuçta :) Çınar: Aynen koçum; ne yap et, bir an önce hatırlat kendini... Bebek falan, böyle sıkıntılı olur.
Yalın: Ne diyon Barutçu? Neyse... Ben bi giriym o zaman?
Yalın, Defne'nin odasına doğru bi adım atar.
Yeşim: Gitmeee!!!
Yalın, durur ve Yeşim'e döner.
Yalın: Ne barıyosun abicim?
Yeşim: Ne bağrıyoruuum? Şey diye bağrıyorum...
Çınar: Evet?
Yeşim: Şey yaa; şimdi Defne hani hatırlamıyo ya abimi... Korkmasın kız.
Yalın: Neyimden korkacak Yeşim, öcü gibi bi halim mi var abicim? Hem; Defne beni gördü zaten.
Yeşim: Yani, öcü gibi bi halin yok desem yalan olur... Sabaha kadar uyumayınca; gözler falan :))
Yalın: !?
2.Part
Yeşim: Tamam yaa; şaka yaptıım :)
Yeşim, Yalın'ın yanaklarını mıncırır
Yeşim: Benim abim her türlü yakışıklı..!
Yalın: Bi dur abicim...
Yeşim: Hemm ben şey diye dedim... Şimdi Çınar girsin bence Defne'nin yanına.
Çınar: Bence de... Ben bi bakiym.
Polat: Çekil ula; ben bakarum.
Polat, Çınar'ı iter. Çınar, boynunu çıtlatır.
Çınar: La havlee!
Polat, Defne'nin odasına doğru bi adım atar ve bi anda, karşısında Defne'yi görür. Defne, Polat'a sarılır.
Defne: Abisiii!
Polat: Sıpasıı.
Defne: Biz niye burdayız..? Vee (Yalın'ı ima ederek) bunlar kim?
Çınar: Yavaş yavaş anlicaksın abicim.
Defne: Noluyo yaa? Hemm (Polat'a bakarak) sen ne ara geldin abisi?
Yalın: Şimdiii şöyle oluyo; sen benimle geliyosun,-
Defne: Ben senle niye geliyomuşum yaa? Abisi bişey desene!
Yalın: İzin var mı abisi? :)
Toprak: Al senin olsun :)
Defne: Ohaa...
Yalın: Hadi laz kızı gidiyoruz.
Defne: Yaa saçmalamayın! Ben bununla hiçbir yere GİT-MEM!!!
Yalın: Gidersin.
Defne: Gitmem!
Yalın: Gidersin.
Defne: Ufff! Tanımadığım bi HASTANE SAPIĞIYLA nereye gidicem ben be?
Yalın: Dağ evine...
Defne: Ora nere ya?
Yalın: Gidince görürsün.
Defne: Gitmicem!
Yalın: Öyle mi? :)
Defne: Evet.
Yalın, Defne'yi kucağına alır ve hastanenin kapısına doğru giderler.
Defne: Bıraksana beni yaa! Ayıı!!! Yaa ben, senin ismini bile bilmiyorum!
Yalın: Yalın...
Defne: Öfff!
DefYal, arabaya binerler ve dağ evine doğru yola çıkarlar.
HASTANE
Toprak: Hadi herkes evine. Ezgi ve Deniz dışında herkes eve gider.
Ezgi: Biz dee... Yemeğe mi çıksak?
Deniz: Çıkalım doktorcum.
Ezgi: :)
Ezgi ve Deniz; bi restoranta giderler.
Ezgi: Deniiz...
Deniz: Efendim güzelim?
Ezgi: Bak... Ben seni çok üzdüm, biliyo-
Deniz: Eski konuları açmasak mı?
BARUTÇU APARTMANI
Leyla: Noluyo Toprak!? Kaç gündür eve gelmiyosun!
Toprak: Hatun, sakin daa :) Anlatıcam her şeyi; ama sakin ol.
Leyla: Tamam ayol: anlat hadi!
Toprak, olanları anlatır.
3.Part
Leyla: Ayyy! İnanmıyorum Toprak! Bu şimdi mi söylenir? Eee Defne nerde şimdi?
Toprak: Dağ evine gittiler Yalın'la.
Pembe B: Nee! O cicikçuyla yalnız mı bıraktinuz benim finduğumi!? Toprak: Babaanne; şu "cicikçi" mevzusunu kapatsan artık?
Habibe ve Adem içeri girerler.
Habibe: Hoş geldun Toprak abi.
Toprak: Hoş buldum Habibe.
Adem: Defne bacum nerdedur?
Toprak: Kocasının yanında Adem.
Habibe: Hıı ben anladim oni :)
DEFYAL ARABA
Çınar, Yalın'ı arar.
Yalın: Efendim kayınço?
Defne: Kayınço mu!?
Çınar: Naaptınız?
Yalın: Varmak üzereyiz.
Çınar: Her şey yolunda mı? :)
Yalın, Defne'ye bakıp sırıtarak: Sanırım...
Çınar: Tamam kayınço, görüşürüz.
Çınar, telefonu kapatır.
Defne: Ne sırıtıyosun yaa!?Bi de evliymişsin! Hem; yaptığın kız kaçırmak ve bu bi suç Yalın...
Yalın: Yalın Aras :) Ve evet, evliyim. Hiç kimse seni kaçırmama engel olamaz.
Defne: O niyeymiş canım!?
Yalın: Nikahlı karımsın :)
Defne, öksürmeye başlar.
Defne: Nee!?
Defne'nin gözüne, elindeki yüzük takılır.
Defne: Oha; yüzük de güzelmiş...
Yalın: Efendim güzelim :)
Defne, Yalın'ın eline bakar.
Defne: Şeyy... Senin parmağında niye yüzük yok?
Yalın: Kızlarla rahat takılabilmek için :))
Defne: Öküüz!
Yalın: Tamam yaa, kızma hemen; şaka yaptım.
Defne: ...
Yalın: Biraz gizli evlendik biz, nişan falan yapmadık o yüzden.
Defne: Nasıl yani?
Yalın: Toprak abinin, babaannenin, benim dedemin falan haberleri yoktu yani.
Defne: Niye gizli evlendik ki? Hemm; ben, asla senin gibi bi *ÖKÜZ*le evlenmiş olamam!.. Yalın: Öyle icap etti :)
Defne: Yoksa... Hamile falan mıydım!? Yaaa sen ne pis bi adam çıktın yaa ufff!
Yalın: Bi sakin ol bebeğim... Eveet, vardık.
DefYal, arabadan inerler.
Defne: Oha! Burası çok güzel!
Yalın: Efendim? :)
Defne: Şey diyorum... Senin mi burası?
Yalın: Evet
Defne: Aslında şaşırmamak lazım; DOĞAL ortamın burası sonuçta
Yalın: Hadi gel içeri laz kızı.
DefYal içeri girerler.
-BÖLÜM SONU-
Selamsss..! Sonunda bölüm yazmaya fırsat bulabildim. Umarım beğenmişsinizdir :) Sizi çok özlediiiğğmmm!♥ Yorum yaparsanız çok sevinirim vee evet biliyorum; bu son pek benlik diğil sanki ;)
