AŞKIN EN KOYU HALİ

0.1

Sivri sineklerden oldum olası nefret etmişimdir.
Kulağımın dibinde zırvalayan sesle uyandım.
Lanet olsun. Betonun üstünde uyuduğum için boynum tutulmuştu.
Oturduğum yerden doğrulup Ceketimin cebinden bir sigara daha çıkarıp yaktım. Sigaramın sonlarına doğru gelirken Dama çıkan merdivenlerden gelen sesler duydum.
Ah tanrım bu salak adamlar neden bir pansiyona gidip zevklerine bakmazlar ki.
kalktım ve bir kaçış yeri aradım. Bulunduğum sokakta barlar dip dibeydi bu bir artıydı. Hemen yan barın damına atladım ve ordaki bir panelin arkasına saklandım. Çok geçmeden terk ettiğim damdan bir adam göründü. İyi de bu o salakların adamına hiç mi hiç benzemiyordu. Adam telefonla konuştu ve ardından dama oturup sigara olduğunu düşündüğüm şeyi yaktı . Etrafıma bakındım bu damda ve diğer damlarda aşağıya inen bir merdiven görememiştim. Ah lanet olasıca barlar.
O dama geri dönmem gerekiyordu. Yavaşça saklandığım yerden çıktım ve sessiz olmaya özen göstererek adamın bulunduğu dama geçtim.
Tam onun arkasındayım ki yerdeki lanet olası vidayı görmedim ve ayağım çarptı. Çocuk arkasını döndü ve tam gözlerimin içine baktı. Tam gözlerimin içine . Gülümsedim " Merhaba " Kaşlarını çattı. " Sen kimsin? Nerden çıktın ? " dudağımı ısırdım. Sırıttım . " Sürpriz yumurtadan ta taa - Diyip kollarımı iki yana açtım - " Kaşlarını olabilecekmiş gibi daha çok çattı. " Bak kızım altıma girmek için bu numaralara gerek yok söyle yeter. " Sonra sırıttı. Çokça tacize uğramış olabilirim ama direk yüzüme söyleyeni olmamıştı bu nedenle ufak çaplı bir şok geçirdim. Yanına doğru ilerledim kolunu tuttuğum gibi kaldırıp suratına yumruğu geçirdim . Sonra sırıttım. Arkamı dönüp ilerlemeden önce son gördüğüm şey onun gözlerindeki şok olmuşluk ve dudağının kenarındaki alaylı gülümseydi.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Çalıştığım kafeden çıkıyordum. Eski çalıştığım kafe mi demeliyim ? Buradan ayrılmam gerekiyordu sonuçta buraya bakarlardı.
Postaneye gittim geçen hafta bir kolej için sınava girmiştim onun sonuçları gelmiş olmalıydı.
İçeri girdim. Sıra aldım ve beklemeye başladım. Kalbim sanki maraton koşmuş gibi atıyordu. Heyecanlıydım. Eğer kazanırsam o şerefsiz herife bunu söylemeyecektim. Evden kaçacaktım . Gerekirse okulda bile kalırdım ama artık o ev değil. Sıram gelince gidip zarfı istedim kadın getirdi . Şu anda bütün hayatım ellerimdeydi.
Derin bir nefes alıp zarfı sırt çantama attım. En yakın kafeye gidip oturdum. Fazla param olmadığından bir çay istedim. Zarfı çıkarınca tekrar heyecanlandım. Yavaşça kağıdı zarfın içinden çıkardım. Ah Tanrım. Kağıdı açtım ve ;
Sayın Yağmur Karahan Özel Atahan Koleji'ne %100 burslu olarak girmeye hak kazandınız. Tebrikler.
Gelip kaydınızı yaptırınız . Son gün 11 Eylül .
Zarfı açınca bir çığlık atmışım. Kafamı kaldırınca insanların bakışlarından bunu anlamışıtım. Olley be ben koleje gidiyorum . Hızla kalktım eve gidip eşyalarımı hazırlamam lazımdı çünkü bu kolej İzmir'deydi ve ben Bursa da yaşıyordum. Parayı ödeyip koşar adımlarla eve gittim. Yürüyerek. Bilin bakalım kim otobüs kartını almamış ve taksiye para veremeyecek kadar fakir ? Yes it is me bitches.
Koştum şu anda ev çok uzak geliyordu. Daha da hızlandım. Eve varınca kendi çabalarımla yaptığım direk odama çıkan boşluktan içeri girdim.Ev ahalisiyle karşılaşmak istediğimi sanmıyorum.
Hızla çekmeceme yöneldim ve içinden çalıştığım yerlerden topladığım paraları aldım tam olarak 2005 tl . Dolabıma yöneldim. İçinde pek fazla bir şey yoktu. Olduğu kadar . İki pantolon ve 5 tane tişört çıkarttım. Kış için şişme montumu da aldım . O boşluktan tekrar çıktım ve
bisikletime atlayarak otogara yol aldım.