İlk kez böyle bir bölüm yayınlıyorum şu an o kadar öfkeliyim ki.. En azından bunu yapmalıyım diye düşündüm. Yoksa cidden bu öfkeyi içimde tuttuğum için çevremde bulunan insanların kalbini kırıcaktım. Bunun olmaması için bu bölüm şart.
Nasıl anlatmalıyım ya da çözümü ne bilmiyorum ama cidden sadece kendini düşünen ve sırf kullanmak için yakınlık gösteren insanlardan nefret ediyorum. Kullanmak dediysem yanlış anlamayın. Herşey fiziksel değildir. Bir insanı kullanmanın bir çok yolu var. Mesela aaa bu kişi bana önemli hissettiriyor deyip sizinle arkadaş olanlar ve aaa bu kişi zeki ondan birşeyler öğrenirim diyenler veya aa bu kişi zeki o zaman bütün işlerimi ona yaptırırım nasılsa ses çıkarmaz diyenler ve daha niceleri..
Cidden hepsinden nefret ediyorum bu yüzden öfkeliyim.. Ve bu insanları hayır kesinlikle anlamıyorum ve hayır asla anlamak istemiyorum.
Şimdi ise fiziksel yönüne bakacak olursak neden kabul görmek için insanlar benim bir taraflarımı açmamı bekliyorlar. Onları hele hiç anlamıyorum ve fırsatım olsa bir kaşık suda hepsinin boğulmasını diliyorum..
Neden bu şekilde bir bölüm attım diye sorarsanız; cidden çevrem bu insanlardan ibaret artık yavaş yavaş insanlardan uzak durmak istiyorum çünkü hepsi aynı düşünüyor.
Herneyse bugünlük bu kadar sanırım. Fazla anlaşılmaz olduysa üzgünüm yoksa cidden destan olurdu..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlk Yayın Deneme Hatası
Fantasyİnsanlar tuhaftır. Tuhaf olanlar daha da tuhaftır. Hayat böyledir herşey biraz tuhaftır..