Selam aptal içim ve selam bunu okuyan kişi veya kişiler uzun zaman olmuştu yazmayalı. Sanırım bir yerden sonra buna tekrar devam edeceğimi biliyordum. Çünkü bu aptal dünyada beni anlayacak yada kendimi anlatmak istediğim bir nokta olmadan dönüp dolaşıp bir günlük tutucağım (sonradan parçalamam gereken kağıt israfları belki de) yada buraya arada yazmam gerekecek.
Bölük bölük her dala atlayan düşüncelerim yüzünden yazdıklarım karmaşık gelebilir. O kadar çok dolu ki beynimin içi patlamaya hazır bir yanardağ gibi ne zaman patlayıp beyin ölümüm gerçekleşecek merak içindeyim. Soranlarada susturamadığı aptal düşünceler sonunu getirdi dersiniz.
Açıkçası günü birlik yaşıyorum artık hayatı o kadar yorgun o kadar boşvermişim ve gerçekten önümü göremiyorum. Son sürat giden bir arabayı gözüm kapalı sürer gibiyim bir duvar beni durdurucak mı? Yada yolun sonu beni uçuruma mı götürecek? merakla bekliyorum sadece neler olucak?
O kadar çok soru ve soru işaretim var ki hangisini buraya yazsam içim rahatlayacak? ya da gerçekten içimin rahatlamasını sağlayacak mı? İçimin rahat etmesi o kadar önemli mi ki artık önemli olan ne var artık bilemiyorum neyi bilmem gerektiğini bilmiyorum o kadar karmaşık bir o kadar karışığım. Dinlediğim müzik beni ne kadar yatıştırabilir ne kadar sakin kalabilirim ki?
Yanlış yanlış yanlış herşey herkes düşüncelerim bile uzun bir süre uyumaya ihtiyacım var düşünmemeye kendimden uzaklaşmaya ihtiyacım var bir insan kendinden nasıl uzaklaşabilir ki? Bunun bir yöntemi var mı?
Yazdıklarım size karmaşık gelecek eminim ama sizin emin olmanız gereken beynimin içi bundan bile fazla karmaşık..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlk Yayın Deneme Hatası
Fantasyİnsanlar tuhaftır. Tuhaf olanlar daha da tuhaftır. Hayat böyledir herşey biraz tuhaftır..