8.BÖLÜM

3.1K 111 2
                                    

SANIRIM BU SES AZRAYILIN SESI.
Hızla yatakdan kalktım. Mert de benimle aynı hızda kalkmıştı.
"NE YAPIYORSUNUZ LAN SİZ!!! "dedi Deniz. Bora, Elisa, Mina ve Çınar da duymuş olmalı ki kapının önünde belirdiler.
Bu sırada Deniz Mert 'in üstüne atlamıştı bile. Mert karşılık vermesede Deniz ebesini ağlatıyordu.
"ABI DURR !!"Dedim göz yaşlarım buynum da süzülürken. Elisa ve Mina yanıma gelirken Bora ve Çınar ayırmaya çalıştılar.

Uzun bir debelenmenin ardından kavga son bulmuştu. Aslında sadece Deniz 'in yumrukları. Bora 'nın zar zor tuttuğu Deniz bana döndü.
"Lütfen tahmin ettiğim şey olmadı de "dedi.
"Dalga mı geçiyorsun Abi. Tabiki olmadı öyle bir şey. Ayrıca sen daha kendini düşünemiyorsun beni mi düşünmeye başladın! Ben bütün gece seni merak ederken benim yanımda olan kim ?Mert! Benim burda huzurum bozulurken beni mutlu eden kim ?Mert ! -"
"Duru sakin ol. "Dedi Mina. Hem bağırıyorum hemde ağlıyordum. Bir anda içim boşalmıştı. Normalde Deniz bana sarılır beni sakinleştirir biz yerde birbirimize sarılırken herkes odadan çıkıp biz hiç bir şey demeden otururduk. Ama bu sefer Mina ve Elisa 'nin yönlendirmesi ile odadan çıktık. Mert, Bora ve Çınar da odadan çıktıkları sırada Mert 'e sarıldım. Genelde birine sarılarak rahatlardım ve şu an burada rahatlaması gereken doyer kişi de Mert olduğu için ona sarılmıştım. Deniz iki elinide yüzüne koyup aşağı doğru ilerletti. Bize bakmıyordu. Bora kapıyı kapattığı andan kısa süre sonra içeriden küfür sesleri duyulmuştu.

Mina ve Elisa koluma girerek onların odaya gittik.
Bir kaç işi olduğundan dolayı erken çıkan Defne sonunda teşrif etmişler. Odaya girer girmez şoka uğradı.
Olanları özetlemek gerek.
"Ne oldu burda ?!!?!"
Söylerken ne kadar utansamda anlattım.
"Biz, yani Mert ve ben, bizim odada uyurken sabah abim geldi. Bizi görünce delirdi. "
"Oha !" Dedi. Biraz şoku atlatmaya çalıştıktan sonra tekrar konuştu.
"Iyide sende niye Deniz 'in odasina gidiyorsun. Bu kadar salak degildin sen. "
"Lan kızım normlade öğlene kadar yoktu!!!"
"Iyide sende ne olur ne olmaz demeliydin. "
"Bundan sonra diyeceğim zaten. "
"Her neyse olan olmuş. Şu an benim oluşturduğum kavgayı kafana takmanın manası yok. "Dedi ve konuyu kapattı.
Defne tuvaletten getirdiği ilk yardım çantasıyla Mert 'ün patlayan kaşını temizlemeye başladı.
Deniz kapıyı tıklayıp içeri girdi.
"Duru iki dakika konuşa bilir miyiz ?" Dedi. Sebepsizce diyerlerine bakıp odadan çıktım. Deniz
"Bak. Biliyorum, duygularımı belli etmeyen bir insanım. Ve annemle babamın arasındaki sorun seni olduğu kadar beni de etkiledi. Yavaş yavaş onları kayıp ettim. Ve seni de kaybetmeyi göze alamam. Başkasıyla görünce sanki seni elimden alıcaklarmış gibi hissediyorum. Tek ailem sensin sonuçta-"sözünü kestim.
"Neden daha önce bundan bahsetmedin ?"
"Biliyorsun duygularımı belli etmem. "Dedi. ona sarıldım.

'' iyi de bütün gece yattığın kızların da ailesi var ''dedim.

''İyide onların işi bu'' dedi.

Daha önce hiç böyle konuştuğunu görmemiştim. Fazla duygusal. Normalde Deniz de duygusalin 'd ' si bile yoktur. Gerçek den kendini affetmeye çalışıyor.

"Ee şimdi ne olacak?" Dedim uzaklaşırken.
"Ne demek ne olacak ?"
"Yani. Ben ve Mert. Ne olacak?"
"Benim yanımda yiyişmeyin de ne yaparsanız yapın! " dedi umursamazca. Sevinçle yanağına minik bir öpücük kondurdum ve ziplaya ziplaya bavulumun yanına gittim. Ve üstümü değiştirdim.

***

Pek bir sorun kalmadığına göre artık rahatlamak amacıyla ,belki birazda bronzlaşmak, denize gitmek için arabaya doluştuk.
Bora, Mina, Defne ve Mert bir arabaya binerken Çınar, Elisa, Deniz ve bende diğer yani Deniz 'in kendi için kiralamış olduğu arabaya bindik.

***

Sahile vardığımızda ilk boş gördüğüm sezlonga oturdum. Deniz adının zıddına denizi pek sevmez. Bende sevmiyorum ama benim sebebim yosunlar ve balıklar. Tabi burada ki deniz Türkiyede ki ölü deniz gibi olduğu için rahat rahat girebiliyorum.

Değişim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin