* Girly-M's Moment *
Lieve Unibuddys! Jullie hebben echt prachtige namen verzonnen voor Julia's dagboek!
Jullie mogen stemmen op welke jullie het leukst vinden je mag maar 2x STEMMEN!
Natuurlijk mag je op jezelf stemmen. Dat willen we allemaal wel eens, maar gun een ander ook je stem :)
Hier komen de verzonnen namen met eigenaars daarbij! (!)bedenk altijd dat er lieve/lief..., hallo of beste of wat dan ook ervoor komt te staan(!):
wiaamly met:
Beste Unicorns die dit in de toekomst gaan lezen
writing-love met:
(Hallo!) Eenhoorntastische glittercupcake
carmiewarmybooks met:
(Beste) Unidiary
Lieve unibuddys
Juulsstory met:
Dear Pink Panther..
(Beste of Lieve) Crazy cupcake
DiReCTioNeRPoWeRRR met:
(Lief) Unicorntje
(Lief) Glitterboek
(Lief) Uniboek(Beste) Julia de 2e
Jullie mogen er lekker op los stemmen zodat ik een beetje van jullie mening mee kan nemen in mijn beslissing! Zonder jullie stemmen weet ik al 60% zeker welke het wordt! Maar jullie stemmen helpen me echt veel meer!
Toedelss en bedankt alvast!
Lief... (wordt bekent gemaakt in het volgende hoofdstuk)
HA! Nu moet ik dus naar die psycholoog, wedden dat hij of zij het nog geen seconde met me uithoudt?! Toen ik naar dat kamertje liep kwam ik Kyla tegen ze keek me aan of ik een stuk broccoli was die ze op moest eten met haar duivelcorn gezicht. Echt ik mag haar echt niet.
"YO! Julia! Waar ga je heen?" Riep Justin door de gang. "Moet je nou echt zo schreeuwen glitterbesje?" Vroeg ik schamend. "Sorry." Lachte hij en gaf me kus. "Ik moet naar de psycholoog van de conrector." Zuchtte ik diep.
"Ga dan maar gauw, want anders kunnen we niet samen fietsen girll!" Riep hij bijna gestrest. "Rustig maar. Die psycholoog houdt het nog geen seconde met me uit!" Zeg ik vol zelfvertrouwen.
Ik huppel naar haar of zijn kantoor en stap binnen.
"Hallo mevrouw Julia." Zegt iemand in een donker hoekje. Ik kijk geschrokken om me heen.
"Hierzo." Zei iemand weer.
"Waar ik kan je toch niet zien in eenhoornsnaam." Zei ik boos. "Oh je bent er zo één" Zuchtte iemand en kwam te voorschijn. "Waarom zegt iedereen dat toch?!" Vroeg ik snel.
"We hebben al eerder een meisje gehad die helemaal geobsedeerd was van eenhoorns." Legde hij uit. "Ja? En wat heb ik daar mee te maken?" Vroeg ik droog. "Zij heeft het helaas niet gered." Zei hij langzaam. Ik kreeg grote ogen en begon te zweten.
"W...wwat n..niet gered?" Vroeg ik stotterend. "Zij moest helaas van school af en heeft haar examen niet gered door haar eenhoorngedrag." Zei hij rustig. Ik ademde rustig uit.
"Kunt u even normaal praten?!" Vroeg ik kwaad. "Oh nu bent u kwaad. Waar komen al die gevoelens toch vandaan?" Vroeg hij met grote ogen en een rustige stem.
Ik stond op en begon hem aan te staren. "Hoe vindt u het om aangestaard te worden?!" Vroeg ik kwaad. "Is goed, reageer uw gevoelens maar lekker af." Zei hij alsof het hem niks kon schelen dat een meisje hem aanstaarde. Ik zuchtte en verliet de kamer zonder pardon.
Ik kan het dus nog geen seconde met hem uithouden in plaats van hij met mij. Ik liep stampvoetend naar Justin toe. "Ik wordt echt gek van die vent!" Schreeuw ik boos.
"Confettistraaltje van me, gaat alles wel goed?" Vroeg hij. "Die vent maakte me bang! Al mijn eenhoorntjes vluchtten zelfs!" Riep ik. "Wattt?!" Vroeg Justin gestrest.
"Ik ga nooit meer naar hem toe! Nooit meer!!!" Ik ren naar mijn fiets en fietste naar huis, nou ja naar Justins huis dan waar ik tegenwoordig woon, omdat ik niet meer naar Londen wil. Waar mijn vader woont voor zijn werk.
Ik ga dus mooi niet naar hem toe. Echt nooit meer. En mijn eenhoornen blijven gewoon bij me! Het is oorlog nu!
Toedelss Uni's!!
