AYAĞIM TAŞ'A TAKILDI

Alakam Olmaz

Yorganımla girdiğim 'ben üstte olacağım' kavgasından sonra iki kere yeri boylasam da ben üstteydim.
Yani zafer benimdi anlayacağınız.

Odamın kapısı birden açıldı. Tabiki de annemdi

"Kalk Masal saat kaç oldu kızım?"

"Anneeeee, kapıyı çalmayı yine unuttun bu bir, he birde daha kargalar spor yapmadı yav bu söz böyle değildi."
Kendi kendimle verdiğim savaş sonucu cümle doğruydu,

Heeee salak doğru,

Ooooooooooo iç sesim de buradaymış.

Seni boş bırakmaya gelmez,

Hak veriyorum ben sana,

"Masal iyi misin kızım? Bak ağzın burnun yer değiştirdi."

İç sesime tekme atıp, bana endişeli bakışlar atan anneme tekrar dönüş yaptım.

"Men iyiyem, odamdan çıkta üzerimi değiştireyim."

"Sanki hiç görmedim."

"Ne diyon mom? Geceleri yatağıma gelip beni mi soyuyorsun? Bak doğru söyle polise söylemeyecem."

"Ne saçmalıyorsun Masal? Bebekken senin altını ben değiştirirdim."

"Anne, babamda beni giydirirmiş, ama ben şu an adama bacak show yapmıyorum."
Annemin gözleri büyüdü bir an, elini ayağına götürdü ama terliği yoktu. Bu gün şanslı günümdeydim.

"Senin dilin mi uzamış?"

"He anne saçımla yarışıyorlardı en son."

Annem bana dayanamamış olacak ki odayı terk etti, yada terliği yanında olmadığı için bu kadar sakindi bilemiyorum.

"Zafer benimdir." Diyerek sırıttım.

Yatağımın üzerinden zar zor da olsa kalkabilmiştim. Odamdaki halıyla beş dakika bakıştıktan sora ayağa kalkamam gerektiğini hatırlamıştım.

Bu gün Gazel'le paten kayacaktık. Çocukluktan beri hobi olarak yaptığım birşeydi paten kaymak, rüzgara doğru ilerliyordun kimse umurunda olmuyordu o an, hatta nefes almyı kestiğin anların haddi hesabı yoktu!.

Tabi özellikle ayağın bir tümseğe takıldığında, yada yere çakılıp bileğini incittiğinde, gerçekten nefesin kesilir!.

İç sesime tekme attıktan sonra banyoya girip rutin işlerimi hallettim. Daha sonra dolabımdan mavi şort ve beyaz bir T-shirt çıkardım. Üzerimdeki geceliği çıkartıp dolaptan aldığım giysileri giydim. Geceliğimi elimle top haline getirip dolabın içine attım.

Daha sonra saçımı yukardan at kuyruğu yaptım. Masanın üzerindeki bilekliklerimi de bileğime taktıktan sonra telefonumu alıp odayı terk ettim.

"Bırakıyorum seni oda, suç sende değil bende."

(Tamam,tamam vurmayın)

Odayı terk etme fastım bittiğinde, annemi aramaya başladım evin içinde.

"Annnnnnii, annnnii"

"Efendim Masal."
Koridorun sonundan bana doğru gelen annemin elinde çamaşır sepeti vardı içinde ütülenmiş kıyafetler boy gösteriyordu,

"Annelerin en güzeli,"

"Kiminle gidiyorsun?"

"Gazel"

"Geç kalma,"

"Paspasın oluyum bas üstüme ama az geç geliyim."

"Olmaz bu gün misafirlerimiz gelecek hem bak senin yaşında oğulları varmış."