Babasız büyüyen bir kız ve annesi babası yüzünden ölen bir erkek.
Yaralarını birbirleri görüyor ve hissediyorlar.
Bir zaman sonra aşk başlıyor.Aşk sarıyor bedenlerini.
Kızın ikizi de seviyor aynı adamı.Kız ise bir acının üstüne bir acıyı daha yaşıyo...
Bir insana ne kadar sinir olunabilir?Ya da 1 dakika içinde ne kadar içinden sövebilirsin bir kişiye?
Imm... Düşünüyorum... Sanırım 1 dakikada Nazlı'ya 30 tane küfür kesin saymışımdır.Yani ne zorun var?Garezi falan olabilir mi? Yani önceden tanışmış olsak derim ki birşeyin acısını çıkarıyor.Ama yok arkadaş... Kız cenabet.
"Aliii.Selinnn.Ay hadi soğuyacak şimdi."
Selin de hemen toparlanıp cevap veriyor.
"Ay of iyiki bir kahve yaptın.Geliyoruz." diyerek yerinden kalkıyor.Onun peşinden de ben kalktığımım zaman üçümüz ard arda salona doğru yürüyoruz.
--------------
2 hafta sonra
Selinin ağzından:
Artık Haluk Bey'lerin evine yerleşmiştim.Eskisi kadar huysuz olmasam da bi yanım hala buruktu işte.İyi olmamdaki en büyük etken de Ali olmuştu.
Burada kaldığım süre zarfında Ali ile mecburen zaten karşılaşıyorduk,konuşuyorduk.Her zaman yaptığımız gibi acılarımızı paylaşıyorduk.Ona git gide daha da bağlanıyordum.Beni her anladığı zaman,bana her defasında kurduğu o cümleleri duyduğum zaman,her bana baktığı zaman içim kıpırdıyordu.Sanki...Sanki kalbim ritmini değiştiriyormuş gibi.Sanki çok koşmuşum da nefes nefese kalmışım gibi... Çocukken köpek gördüğüm zaman kalbimin attığı gibi...
Ama aşık olmadım.Hayır canım ne aşkı...Sadece işte böyle onu her gördüğüm zaman kalbimin ritmi değişiyor o kadar.Belki de kendimi kandırıyorum.Kim bilir?
Yaz tatili planları çoktan başlamıştı.Genç tayfası ayrı ihtiyar tayfası ayrı.
Amannn...Neyse ne canım.Biz de bugün tatile çıkacağız.Biz dediğim ben,Ali,Nazlı ve Ali'nin kuzeni Savaş.Savaş ile de yeni tanışmıştım.İyi çocuktu.Ne zarar gelir ki...
Şuan ne mi yapıyorum.Bavulumu hazırlıyorum.E malum 2 hafta orada kalacağız.Baya bi eşya almam lazımdı.
Ali'nin arabası ile gidecektik.Ali ve Savaş da bizden "Ben hazırım" mesajı bekliyordu.Eeeee.Benim mesajım gecikecek tabi.
Bavulum ile işim bitince kenara koydum.Saat 17.00'dı ve 18.00'da aşağıda olmamız gerekti.Olabildiğince hızlı olmaya çalışıyordum.
Dolabımdaki eşyaları bavula yerleştirirken giymek için ayırdığım kombinlerimi yatağa bırakmıştım.Şimdi de onları üzerime geçiriyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
