ZOR LİSE

BURASI BENİM OKULUM!!

S:Başak! !?

B:Selim! ?

S:senin ne işin var burda! ? Ayrıca Melis'in yanında...Defol git burdan!!

M:Hop hop bir dakika!!

Dedim ayağa kalkarak.

M:Sen kimin yerinden kimi kovuyorsun!!? Burasi benim okulum!! Buranın sahibi benim!!

Sesim üzerine koridordaki bütün herkes sınıfa doluşmuştu.Bende topluluğa dönerek konuştum.

M:Herkes duysun!! Burasi benim!! Babam öldü diye hiçbir şey değişti sanmayın!! Buranın başına amcam gecicek!! Ama amcamın burayı yönetmesi hiçbirşeyi değiştirmez!! Buranin herşeyi benim üstüme!! O yüzden...

Dedim Selim e dönerek...

M:Herkes ayağını denk alacak!!

O kadar sinirliydim ki babamın dedikodusunun her yerde konuşulması ayri Selimin ukalalığı ayri...Bütün sinirimi bağırarak çıkardım...Her zaman olduğu gibi..

M:Dağılın sizde!! Ne bakıyorsunuz!!

Başak ayağa kalkıp yanıma geldi.Selim ise şaşkın bir ifadeyle hâlâ karşımda duruyordu.

Işaret parmagimi tehdit eder gibi havaya kaldırarak Selim in yüzüne yaklastirdim.

M:Bana bak Selim KÖKSAL!! Benden de,Başak tan da, çevremden de uzak durucaksin!! Yoksa olacaklarin sorumlusu ben değilim!!

S:Tamam anladık!! Yemedik seni de okulunuda!!

Diyerek sınıftan dışarı çıktı.

B:Sana ne kadar teşekkür etsem az Melis...

M:Onemli değil...

B:Sende de ne sinir varmış! ?

M:Öyle geldiler bir an..

B:iyi bakalım, gel oturalım...

M:Yok benim sakinleşmem lazım kalk gidiyoruz!!

B:Melis saçmalama hoca gelicek şimdi!!

M:Kızım sen salak mısın! ?

B:Ay anladık tamam senin okulun!!..Neyse gel sahile gidelim...

M:Olur hadi kalk.!!

SAHIL

Başak la birlikte sahile geldik.Biraz dolaştık. Açıkçası deniz havası, martılar her şey bana iyi gelmişti. Sakinleşmiştim...

B:Sakinlestin mi?

M:Evet...

B:Kardeşin nerde?

M:Uzun zamandır nerde olduğunu bilmiyorum...

B:Ciddi misin! ?

M:Evet gayet ciddiyim..

Hayatim ne zaman aksiyonsuz geçecekti hiç bir fikrim yoktu.Her gün ayrı bir sorun çıkıyordu.
Ben artık şunu farketmiştim.Bu hikayenin sonunun gelmesi gerekiyordu...