"แฮ่กก ฉันชอบนายคิม แทฮยอง"
ฉันพูดออกมาปนหอบเล็กน้อยหลังจากหลุดออกจากการจูบดูดวิญญาณของแทฮยองมาได้
ใบหน้าของฉันที่ซบอยู่ตรงอกแกร่งของแทฮยองนั้นถูไถไปมาเพื่อหลบซ่อนใบหน้าที่แดงจัดของตนเอง รู้สึกถึงจังหวะหัวใจของฉันและแทฮยองที่มันเต้นแรงมากเสียจนฉันต้องข่มตาแน่น ก่อนจะได้ยินเสียงทุ้มนุ่มที่กระซิบเข้ามาใกล้ๆที่ใบหูจนต้องหดคอหนี"ที่พูดมานี่จริงใช่มั๊ย"
"จริงสิ"
ฉันตอบออกมาโดยแทบจะไม่คิดเลยด้วยซ้ำทำเอาร่างสูงที่เอามือลูบผมของฉันอยู่หัวเราะออกมาอย่างชอบใจพลางยีเส้นผมของฉันไปด้วย ช่วยบอกทีว่านี่คืออาการเขิน..เขินรุนแรงนะเงี่ย>< แต่อยู่ๆจากใบหน้าที่ระบายยิ้มกว้างจนริมฝีปากเป็นรูปสี่เหลี่ยมก็หุบลงแล้วกลายเป็นใบหน้าเรียบเฉยดังเดิมทำเอาฉันถึงกับปรับอารมณ์ตามไม่ทัน
"แล้วเมื่อกี้ที่มองพี่ไอรีนแบบนั้นคืออะไร"
ฉันยังไม่เข้าใจความรู้สึกของตนเองดีเลยแล้วจะมาตอบนายได้อย่างไร..?!!! แต่อย่างน้อยฉันก็มั่นใจได้ส่วนหนึ่งแล้วล่ะว่า...
"มันอาจจะเป็นเพียงแค่ความโหยหาแต่รู้ว่าตอนนี้ฉันชอบนายมากกว่าก็พอ"
พูดจบฉันก็ดึงใบหน้าหล่อของแทฮยองเข้ามาจูบเบาๆแล้วผละออกมาอย่างว่องไวทันที ก่อนจะรีบลุกขึ้นยืนตามเดินและก้าวขากะเผกๆเล็กน้อยตามทางเดินบรรไดชันต่อทันที ถึงจะรู้สึกตึงๆที่แผลเล็กน้อยแต่ฉันก็ไม่ใส่ใจมันเท่ากับการที่จะต้องเดินหนีให้ห่างจากแทฮยองเร็วๆด้วยความอาย ให้ตายเถอะ...เมื่อกี้ฉันทำอะไรไปวะเงี่ย น่าอายเป็นบ้าเลยยยย
แต่เดินหนีออกมาได้ไม่นานนักเอวบางของฉันก็ถูกอีกคนรวบไว้เบาๆจนแผ่นหลังชิดกับแผงอกของอีกคน ฉันมองรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ถูกส่งมาให้อย่างหวาดๆเล็กน้อยก่อนจะส่งยิ้มแหยๆไปให้แทฮยองอย่างแก้เก้อ
ВЫ ЧИТАЕТЕ
That Was Sweet Start #Vseul
Фанфик- ให้ฉันเจ็บซะเองยังไม่เจ็บปวดเท่ากับการต้องเห็นเธอร้องไห้แบบนี้เลย คิดว่าแบดบอยก็รักไม่เป็นหรืออย่างไง - แทฮยอง