That Was Sweet Start #Vseul

#Vseul

"นี่นายพูดเล่นรึเปล่าเงี่ย ฉันไม่ตลก"

ฉันปัดมือของแทฮยองที่จากยกมือขึ้นมาทาบริมฝีปากฉันไว้ตอนนี้นิ้วยาวกำลังลูบวนริมฝีปากของฉันไปมาออก ถึงแม้ว่าใบหน้าของฉันจะแสดงถึงความไม่สบอารมณ์แต่ฉันกลับเริ่มทำตัวไม่ถูกเมื่ออยู่ๆก็ถูกสารภาพรักขึ้นมาเสียดื้อๆแถมยังการกระทำแปลกๆของแทฮยองนั่นอีกยิ่งทำให้ฉันไม่รู้จะทำยังงัยดีเมื่ออยู่กับผู้ชายคนนี้

"เธอเห็นความรู้สึกของฉันเป็นเรื่องตลกงั้นหรอ เห็นใจกันบ้างสิในเมื่อเราก็อกหักเหมือนๆกัน"

สีหน้าที่เรียบนิ่งและประกายความเศร้าที่แฝงอยู่ในดวงตาคมกริบคู่นั้นทำให้ฉันรู้เลยว่าแทฮยองไม่ได้โกหกหรือล้อเล่นอย่างที่ฉันได้พูดไว้ตอนแรกจริงๆ ฉันก้มหน้าลงด้วยความรู้สึกผิดเล็กน้อยเมื่อมารู้ว่าแทฮยองนั้นชอบฉันจริงๆและฉันกำลังทำให้หมอนี้เจ็บปวดเหมือนอย่างที่ฉันเป็นอยู่ มันยิ่งทำให้ระหว่างฉันกับกับแทฮยองยิ่งดูเงียบและขมขื่นมากกว่าเดิมเสียอีก ก่อนที่เสียงเรียกชื่อเราสองคนจากด้านหลังจะดังขึ้นทำให้ฉันกับแทฮยองต้องหันไปมองพร้อมๆกันก็พบกับเวนดี้เพื่อนในชั้นเรียนของฉันและนัมจุนกำลังยืนถองศอกใส่กันไปมาแล้วโบกมือเรียกพวกเราสองคนไปด้วย พลันสายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นว่าด้านหลังของสองคนนั้นก็มีพี่ไอรีนและพี่จินที่กำลังเดินผ่านไป พี่ไอรีนหันมายิ้มน้อยๆให้ฉันเมื่อเห็นว่าฉันกำลังมองเธออยู่ก่อนที่ร่างเล็กของพี่ไอรีนจะถูกพี่จินดึงให้เดินตามไปจนกระทั่งลับสายตาของฉันไปยังหัวมุมนั่น ฉันกำมือของตนเองกับกระโปรงไว้แน่นขณะที่พยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมา

ความรักมันทำให้คนมีความสุขของความรู้สึกที่ต่างฝ่ายต่างมอบให้กัน แต่สำหรับฉันมันคงไม่ใช่เพราะสิ่งที่ฉันได้จากความรักอันงี่เง่านี้ก็คือความอ่อนแอและเจ็บปวด ฉันกัดริมฝีปากของตนเองไว้แน่นจนได้กลิ่นเลือดในขณะที่มือทั้งสองข้างที่กำกระโปรงไว้แน่นก็แสบเหมือนเล็บจิกเข้าไปในเนื้อ เวนดี้เอามือถูจมูกของตนเองไปมาอย่างไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไปในขณะที่มองหน้าของนัมจุนไปด้วย ร่างสูงที่ยืนข้างๆฉันค่อยๆยื่นมือเข้ามาใกล้ๆฉันพลางคลายมือของฉันที่จิกไว้ด้วยกันแน่นออกจนกลายเป็นว่าฉันกำลังจับมือของแทฮยองไว้แน่นและไม่ได้ใช้เล็บจิกไว้อย่างเดิมอีกแล้ว ใบหน้าหล่อของแทฮยองแสดงความไม่พอใจอยู่ไม่น้อยในขณะที่ค่อยๆดึงร่างอันแข็งทื่อของฉันให้เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเขา