AKO NA LANG!?

PART THREE

Huh? Nasa bahay naman na ako?

Grabe ano iyon ang baho?

Ay ako lang pala.

Makaligo na nga.

Wait wait ang sakit ng ulo ko.

*pagtingin sa orasan*

Walanghiya 7:30 na late na ako!

Ako: Hoy kumag bat hindi mo ko ginising pinagalitan tuloy ako

Nice ni hindi man lang ako tinignan, siya pa may ganang magalit ako kaya nalate hello?

Mula noon hindi na niya ako pinapansin o kinausap man lang.

Fine! Like I care! Galit din ako sayo!

Tapos narinig kung sabi niya kay mama gusto na daw niyang magtransfer sa boys high.

Ano? Eh ilang months na lang gragraduate na kami.

Sabi ni mama kausapin ko daw siya. 

Ayoko ko nga!

Sabi ko naman "Ma hindi kami bati atsaka ayaw ko siyang kausapin noh".

Sagot naman niya "Basta kausapin mo siya wala akong pake kung hindi man kayo bati"

Ako: Hoy! Kumag! Anong problema mo?

Heto na naman tayo sa complete silence ni kumag.

Nakakairita!

Ako: Kausap kita kaya tumingin ka din sa akin

Hahawakan ko sana siya.

Kaso tinapik niya kamay ko at ang tingin niya sa akin parang diring diri.

Ano bang nagawa ko?

Hindi siya nagtransfer kaso hanggang ngayon wala na ako sa mundo niya.

Hindi ko alam ba't sa akin lang naman siya galit.

*sigh*

Nakakamiss din pala ngiti niya, napakalakas niyang tawa, mga biro niya atsaka pangungulit.

Dahil sa kadramahan ako nalang natira sa classroom.

Umuulan at ako naman si tanga nakalimutan ang payong ko.

Baka hindi pa nakalayo si Rick.

Takbo!

Nahabol ko siya.

Ako: Hoy!

Wala pa din. Hindi siya lumingon. Baka hindi niya narinig?

Ako: Hoy! Ano ba pansinin ko naman na ako ahh

Tumigil na siya sa paglalakad.

Rick: Oh iyan ikaw na lang magpayong.

Bati na ba kami??!

Ihuhug ko na sana siya kaso tinulak niya ako tapos hayon gaya ng sa isang teleserye ako'y nabunggo at hindi ko na alam kung anong nangyari.