Chapter Three

0 0 0
                                    

"Oh come on! Don't tell me you don't have a girlfriend dude!" Narinig ko yung pinsan ni Travis na medyo bad boy ang dating. Nandito ako sa veranda ng kwarto namin ni travis, owkay feel na feel ko yung term na yun. Haha







"I have. It just that, we already broke up" sagot naman ni Travis sabay inom nung juice na iniinom nila. Buong family pala nila travis e nandito, di ako nainform akala ko sila lang. Kaya naman medyo nahihiya ako kahit kilala na naman nila ako.




"Oww.. i know why, it's because of the letter C right? It's always C-----"



Oh shoot! Nabitawan ko yung iphone ko. Pch, of all things eto pa? Kaya naman agad agad kong kinuha at pinagpagan chineck ko naman agad kung may basag ba oh gasgas. Buti nalang wala, hoho hindi ko pa kasi nabibilhan ng case to e. Screen protector palang. Nakakatamad kasi pumuntang mall e.





"Girl!! We're looking for youuuu!!" Napatakip naman agad ako ng tenga nung nagsisisigaw si Mich dito sa kwarto. Hays, kailangan ba lageng sumigaw? Kaya naman pumasok agad ako sa kwarto para batukan si mich.




"Ouch. My brain!" Hinanap niya naman agad yung brain niya nga daw sa lapag na ikinailing ko nalang, umupo nalang ako sa kama since nangalay din ako sa pagtayo dun sa veranda.



"Ow.. so.. how's the feeling besides travis?" Bigla namang tanong ni Mich na ikinabatok ko nanaman sa kanya. Yung pagtingin niya kasi e. Kakaiba kaya naman napabatok agad ako. Sorry na.





"Your so harsh!" Pagrereklamo niya naman.




"Yung bibig mo kasi! Hays. Alam mo naman.. aish, change the topic! Baket mo ba ko hinahanap?" Pagiiba ko naman ng pag uusapan na ikinalaki naman ng mata niya.



"Oh. That! Ohmy!!! Let's gooo!" Sabe niya sabay higit sakin palabas ng kwarto. Hindi na ko nakaangal kasi ang lakas niya huhu.





Travis POV





"Oww.. i know why, it's because of the letter C right? It's always Chloe right? You'd never told her?" Pagtatanong naman netong ni Xander, eto yung ayaw ko pag nandito tong mga to. Lage akong tinutukso. Pch sasagot na sana ako nung narinig ko yung boses ni Mich mula sa veranda ng kwarto namin. At dun nakita ko si Chloe. Shoot!! Kanina pa kaya siya dun? Narinig kaya niya si Xander?





"Is that Chloe? Is she here hm" sabe pa ni Xander na tumatango tango pa na parang may nasagot sa tanong niya tss.





"Tingin mo narinig niya kadaldalan mo dude?" Pagtatanong ko naman kay Xander. Yung totoo? Kinakabahan na ko dito. It's not time. It's not the right time becasue. Kinakabahan ako. Tss it's sound gay pch.




"Oh. Great i think she hear it. Look at her, she look shocked. Haha" pang aasar naman netong si Xander na ikinabatok ko sa kanya pero siya e ikinatawa niya lang. Sinilayan ko ulit si Chloe kung nandun pa. Pero wala na kaya naman nakahinga ako ng maluwag, at nilaklak ko na yung juice na kanina pa namin iniinom.




"You know what. If you really love her. Tell her. Time is gold. Chloe is beautiful you know what i mean" sabe ni xander na ikinatingin ko sa kanya ng seryoso,may point siya dun pero nahanap pa ko ng tyempo e. And that's not now. Hays, i like her since i met her. Oo, nung mga bata palang kami. At ngayon e, feeling ko mas lumalala at mas lumalalim ang pag gusto ko sa kanya. Nagkakagirlfriend nga ko, oo kasi gusto ko parin itry kung mawawala ba yung pagkagusto ko sa kanya, but in the end it's not working ang kinakalabasan lang e nananakit lang ako ng mga babae at nang gagamit. It's always her the reason why i'm dumbing my girlfriends.




"Dude. Is that Chloe?" Nasira yung pag iisip ko dahil sa sinabe ni Xander. Si chloe nga yun, higit higit siya ni Mich papunta dun sa isang Kubo. Hay, she's really beautiful in front or in back.




Chloe POV






"Oy mich! Napapagod na ko ha! Isa!" Pagbabanta ko dito kay mich nung nakalabas na kami ng hotel at nandito na kami sa may dalampasigan, isipin nyo yun? Simula second floor hanggang baba e higit higit niya ko? Yung paa ko! Huhu





"Okay. Okay. Pagod narin ako" sabe naman ni Mich at tumigil na kami sa may malapit sa mga kubo dito sa dalampasigan. Hinga naman kami ng hinga na parang wala ng bukas, daig ko pa nag jogging ng isang araw mula pilipinas hanggang mars!






"Woo. And why we're running pala?" Biglang tanong sakin ni mich na ikinasama ko ng tingin sa kanya at ikinabatok ko sa kanya. Serves her right. Kainis! Higit ng higit, Wala namang palang dahilan akala ko pa naman may importanteng rason e. Babalik na sana ako sa hotel nung may narinig akong boses ng lalake na tumawag sakin.




"Chloe"




Kaya naman agad agad akong humarap dun sa tumawag sakin na ikinalaki ng mata ko, at ikinatibok ng puso ko ng mabilis as if na tumatakbo pa kami.





"M-Mike"





"Ayun!! His the reason pala why i'm excited chloe! Hihi hi mike. Nice to see you again!" Masayang sabe ni Mich kay mike habang ako e, nakatitig lang sa kanya at siya naman e ganon din sa kanya. It's been 2 years. It's been 2 years since he left, since we broke up.




Flashback 2 years ago...




"Chloe. I have to tell you something" hinarap ko ng nakangiti si Mike nung magsalita siya. Nandito kasi kami sa park e, nakipag kita kasi siya e.



"I miss you mike!" Sabe ko naman sa kanya at niyakap ko siya. Pero nagtaka ako dahil hindi niya ko niyakap pabalik kaya naman bumitaw agad ako sa kanya at tinignan siya sa mata. Pero hindi niya ko matitigan.


"What's wrong mike?" Tanong ko sa kanya pero hindi niya ko pinansin at hindi siya sumagot kaya naman medyo nangingilid na yung luha ko dahil sa trato niya sakin.


"I have to tell you so---"

"No. Tell me first what'a wrong?" Pagtanong ko naman agad sa kanya na ikinatingin niya sakin. Pero umiwas agad siya.


"I need to go to france" daretso niyang sabe na ikinagulat ko at tuluyan ng tumulo yung luha ko.


"W-why?"

"And i'll breaking up with you" dagdag pa niya na ikinahawak ko sa braso niya,kasi para na kong tutumba dahil sa sinabe niya. Hindi niya parin ako tinitignan at nakaiwas tingin lang siya kaya naman yumuko nalang ako umiyak ng umiyak, parang ayaw ng tumigil ng luha ko.



"W-why? D-did i do s-something?" Pagtatanong ko naman sa kanya pero di parin siya nasagot. Hindi niya sinasagot tanong ko.



"I need to go. Don't talk to me anymore" sabe niya at inalis na yung kamay ko sa braso niya kaya naman napaupo agad ako sa sahig dahil sa panginginig ng tuhod ko.



End of flashback...



Bumalik naman agad ako sa katauhan ko nung bigla niya kong yakapin na ikinalamig ng buo kong katawan. Why? Baket ganito padin epekto niya sakin? Baket pa siya bumalik?

Confused HeartsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon