Bölüm-2

23 4 2
                                    


Baya uzun bir zaman oldu ha? Bölümü seveceğinizi düşünüyorum oldukça uzun tuttum.

Uyandığı bölümde multimedia'daki şarkıyı açmanız gerekiyor. Açmayı unutmayınn.

İyi okumalar :D

._.*._.*._.

Telefonuma yazdığı nota bakıyordum, kendime gelememiştim. Hayır,sen kimsin ki! Ben sakar değilim,ayrıca duran arabayada çarpmamıştım. Tamam belki. Ama ben okula gidiyordum,suç onun bi kere! Korna çalmamıştı pezevenk!

Eve biraz zorda olsa girebilmiştim. Neden mi ? Ah. Hadi ama tahmin etmesi zor değil. Annemle sabahki 12lik atışından sonra,kadının okçuluğa gidip gitmediğini bile aklımdan geçirmiştim. Ne var? Herkez öyle atamıyor. Yani ben hariç.

Eve girdiğimde. Kim var,kim yok diye kontrol ettim. O değil yine ayağımda ayakkabı vardı. Korkuyom olum. Mutfakta,kapının pervazına yaslanmış bana bakan bir kadın görmüştüm. Tövbe bismillah. O neydi gı. Onu görmemle "Anağğğğm!" diye bağırmamla baş parmağımla üst dişime baskı uygulayarak arkaya ittim. En azından annemdide boşuna böğürmemiştim. Yani en azından rezil olmamıştım.

Annem ilk kızacak gibi oldu. Ama bacağımı görmesiyle ağzını açmasıyla kapaması bir oldu. Ve açmasıda.
O ney? Naptın o bacak ne? Diye bürsürü soru sordu. Tabikide cevapladım saçmalamayın. Benim ki yemiyor. Gel birde sen kıyamayan ama terlikle pompalıyla vurmasını bilen bir anneye cevap verme. Sanmıyorum bi taraflarımın anneme cevap vermeyebileceğini.

"İlk önce bir duşa gireyim. Çıkınca pansuman yaparken anlatırım." derken temiz iç çamaşırı,ve pijamalarımı seçiyordum. Tabiki aklımdan bacağım acıyor oğlum. Tabiki bahane üşeniyorum.

Banyoya girdikten sonra,annem çamasırları yatağımın üzerine koyduğunu söyledikten sonra mutfağa geçmişti. Suyu ılığa aldıktan sonra,üzerimdeki formaları kirli sepetine koyduktan sonra duşa kabine girip kapattım. Sargı bezini yavaşça çıkarıyordum ki,fena halde canım yanıyordu! Bir kaç denemeden sonra bezi anca açabilmiştim ve yara derin olmasada,bütün dizimi kaplıyordu. Kan,sargı bezini açtığım anda dışarı hücum etmişti. Sanki bez varken nefes alamayıp boğuluyormuşta,bezi açtığımda nefes almaya tutunmuş gibi akıyordu. Saçımı köpürtüp duruladıktan sonra,birazda vücudumda lifi gezdirdim yaraya şampuan köpüğü gelsede, dokunmadığım sürece acımıyordu.

Duştan çıktığımda,bornozumu giyinip banyodan çıktım. Yatağıma doğru ilerleyip üstümüde giydikten sonra dolabımdaki aynanın karşısına geçip saçımı taradım. Sizin gibi kolay tarayamıyorum olabilir ama saçlarımın suçu dokunmasam bile karışıyor. Saçımı tararkendi verdiğim mücadele sonrası annemin yanına gittim. Ve masadaki tentürdiyotla biraz bakıştık. İstemeyerekte olsa oraya gittim. Eğer pansuman yapmayıp o yaraya bakmasaydım,canım dahada yanacaktı. Annem,biraz dizimin üzerine tentürdiyor döküp gazlı pezle yayarken,bende olanı anlatıyordum. Bir gerizekalının ben bakkala giderken,bana çarptığını ayrıca pansuman yaparken bilerek telfonlarımızı karıştırdığını, banada önüme bakmam gerektiğiyle ilgili bir not düştüğünü söyledim. Tabiki annem not dışında, iyi misin? Diye sormadı.

"Pardon? Önüne neden bakmıyordun ? Araba durmuş korna çalmıştır bilerekmi çarpacak ? Ah ahh,birde annene özensen ne olacak,burda sana iç çekip uğraşamam iyiysen git otur yarın kötü olursan gitmessin. Babanı aramayıda unutma!" diye bağırdı ben çoktan kalkmış. Ve laptopuma uçuşa geçmiştim. Teen Wolf'u izleyebilmek için. Daha çok Stiles'ı kesebilmek için. Yatağımda durduğunu fark ettiğimde, kendimi yüz üstü yatağa bıraktım. Ne mi oldu?

Yatağa kendimi bırakmamla. Cırlamam bir olmustu,neyse buna gerek yok bu gün yeterince ekşınlı geçmişti zaten. Bilgisayarın yatağın diğer ucunda olduğunu sayarsak, uzanamicak kadar üşeniyordum açıkcası. Şimdide kalkıp onu alamazdım. Telefonumu elime aldıktan sonra -daha çok İPHONE- youtube'dan biraz kore klipleri biraz teen wolf birazda ian somerhalder - DAMON SALVATORE- aşköm izledikten ve yeterince kesmiş olduğuma inanarak telefonu kapadım. Uykum gelmişti ama bir türlü uyuyamıyordum. Sıcak olum,zenginiz ama bi klima yok evde. Anasını satayım varlık içinde yokluk çekiyordum resmen. Şimdi ay bir cam pencere açın desem,kimse yok. Soyunsam perde açık,gerçi kapalı olsada yapacağım söylenemezdi. Biraz bekledikten sonra gözlerim kendiliğinden kapandı gerisi yok zaten.

İMKANSIZ BİRİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin