Η Μιχαέλα και ο Άρης δυο δεκαεξαχρονα παιδιά που γνωρίζονται απο το νηπιαγωγείο. Είναι κολλητοί απο μικροί.Τι θα γίνει όμως όταν θα αρχίσουν να αισθάνονται πραγματα ο ένας για τον άλλον? Θα παραδεχτούν τα αισθήματά τους ή όχι?
Πήρα το λεωφορείο και κατεβηκα στο λιμάνι. Για καλη μου τύχη δεν είχε πολύ κοσμο μονο δυο-τρια ζευγαρακια. Εκατσα κάτω κοιτώντας τη θάλλασα και προσπαθούσα να βάλω σε μια τάξη το μυαλό μου. Τι θα κάνω με τον Άρη? Να του το πω οτι μου αρέσει ή όχι?
Αρης POV
Γαμωτο μ'εχει τρελάνει αυτό το κορίτσι.. Δε παει άλλο πρεπει να την ξεχάσω. Βέβαια χώρισε με τον άλλον τον φλωρο και τώρα ίσως είναι η ευκαιρία μου να είμαι μαζί της. Αλλά αν δε νιώθει το ίδιο? Όχι όχι δε πρέπει να το μαθει.....θα χαλάσει η φιλια μας.. Αλλά γαμωτο θέλω να νιώσω τα χείλη της πανω στα δικά μου έστω για μια φορά...και μετα θα την ξεχάσω ,ναι αυτό θα κάνω, θα πάω απο το σπίτι της αργότερα ,θα την αρπαξω και θα την φιλησω και θα φύγω...έτσι θα την ξεχάσω..
Μιχαελας POV
Αρκετή ωρα εκατσα εδώ,άρχισα να κρυωνω κιόλας, καλυτερα να γυρίσω σπίτι μου. Τον Άρη θα προσπαθήσω να τον ξεπεράσω όσο δύσκολο κι αν είναι. Πήγα στη στάση μου και το λεωφορείο ήρθε σχεδόν αμέσως και ηταν γεμάτο.. Σε ενα απότομο φρενάρισμα ενιωσα ενα σωμα να πέφτει πανω μου... Ηταν ενα αγόρι στην ηλικία μου λογικά και με κοιτούσε χαμόγελαστα..
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
?- οπ χίλια σορρυ Μ- δε πειράζει, σιγά.. ?- Βασίλης χαρηκα Μ- Μιχαέλα και γω χαρηκα Β- ωραίο όνομα...και που μένεις Μιχαέλα? Μ- πολίχνη εσύ? Β- και γω...μετακομισα πρόσφατα... Μ- αλήθεια? Που εμενες παλιά? Β- Αθήνα Μ- και σε πιο σχολείο θα πας? Β- στο 2ο Μ- και γω εκεί πάω Β- πλάκα κανεις? Τουλάχιστον θα ξέρω κάποιον και δε θα είμαι μόνος μου σαν τον κούκο.. Μ- χαχα μην ανησυχεις θα σου γνωρίσω τους φιλους και είμαι σίγουρη θα τα πάτε πολύ καλά Β- αχχ ευχαριστώ ρε Μιχαέλα Μ- σιγά ρε...λοιπον εγω εδώ κατεβαινω.. Β- εγώ στην επόμενη....τα λέμε τη δευτερα... Μ- γεια σου Βασίλη..
Μου έκανε εντύπωση ο Βασίλης. Όση ωρα μιλούσαμε ηταν χαμογελαστός.. Και έχει πολύ ωραίο χαμογελο.. Κατεβηκα απο το λεωφορείο και κατευθυνθηκα στο σπίτι μου. Ξεκλειδωσα και πήγα στο δωμάτιο για να αλλάξω ρουχα και να φορέσω τις πιτζαμουλες μου. Βασικά δεν είναι καν πιτζάμες ενα σορτσάκι και μια κοντή μπλούζα είναι στην ουσία..
Άκουσα χτύπους στη πόρτα και έτρεξα να ανοιξω. Όταν ανοιξα είδα τον Άρη να με κοιτάει περίεργα απο πανω μέχρι κάτω.
Μόλις πήγα να τον ρωτησω γιατί με κοιτούσε ετσι,με τραβάει απο το χερι,με κολλάει πανω του και ένωσε τα χείλη μας. Εκανα μερικά βήματα πίσω και ο αρης με το ποδι του έκλεισε τη πόρτα κολλώντας με πανω της. Το φιλί μας ηταν τόσο παθιασμένο σαν να εκφραζαμε μέσα απο το φιλί όλα μας τα συναισθήματα...καμια σχέση με το φιλι του Μάνου...ενιωσα να αναστατωνομαι.. Δάγκωσε το κάτω χείλος μου κανωντας με να ανοιξω το στόμα μου και τοτε οι γλώσσες μας συναντήθηκαν ξεκινώντας τον δικο τους τρελό χορό....με κολλησε πιο πολυ πανω του και πέρασα τα χέρια μου πίσω απο τον λαιμό του και τραβηξα ελαφρώς τα μαλλιά του....αυτό τον έκανε να αφησει ενα βογκητο... Όταν σταματησαμε το φιλί μας για να παρουμε ανάσα ανοιξα το στόμα μου για να μιλήσω και να του πω όλα όσα νιώθω για αυτόν αλλά με διέκοψε..
Α- μη πεις τίποτα...πρεπει να φύγω αυτό που έγινε κάνε πως δεν έγινε ποτε...
Κοπανησε τη πόρτα πίσω του και εφυγε
Τι έγινε μόλις τώρα? Ήρθε εδώ ο Άρης, με φίλησε και σηκώθηκε και έφυγε.. Έτσι απλα. Γαμωτο γιατί? ΤΟΝ ΜΙΣΩΩΩΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΝ ΞΑΝΑΔΩ ΠΟΤΕ....ΑΡΗΣ ΤΕΛΟΣΣ Άρχισα να κλαίω παλι ,δε με νοιάζει πλεον για τον Άρη... Να παει να πνιγεί..
Αρης POV
Αχχχ αυτό το φιλι της.... Γαμωτο τώρα την θέλω πιο πολύ,δεν έπρεπε να την είχα φιλήσει.. Αλλά τώρα το πιθανότερο είναι να μη θέλει να με ξαναδει..ή και να με μισεί... Γαμω το κεφάλι μου γαμω... Θα τρελαθω..
