t.w.l.v

3.8K 497 45
                                    


Taehyung, kumlara fırlattığı telefonunu umursamadan ayağa kalktı ve bir süre usulca kayalara çarpan suyu izledi.

Saçma hissediyordu.

Sanki tüm duygularını uçlarda yaşıyordu ama bunu dışa vuramayacak kadar yorgundu.

Sadece, eve gidip tüm perdeleri sonuna kadar kapatmak ve dört bir yanı kaplayan çiçeklerinin ölme ihtimalini umursamadan kış uykusuna yatmak istiyordu.

Ama ondan önce, dağıtmaya ihtiyacı vardı.

Dudaklarının burukça yukarı kıvrılmasına izin verdi ve tamamen sarıya dönmüş saçlarını karıştırarak adımlarını bilmediği mekanlara gitmek üzere ileri attı.

Park Jimin,

Ne olursa olsun aklından çıkmıyordu.

Zaten, çıkacağını düşünmek aptallık olurdu.

Yinede, böyle mutlu olacağını söylemişti.

Onu engellemesinin asıl sebebi kırılması olsada, içinde on iki yılın tükenmişliğide vardı.

Ve tabii sürekli büyüyen sevgisi.

Sahilden yeterince uzaklaşmıştı. Artık kulağına su sesi yerine yoldan geçen arabaların sesi çarpıyor, ama bu alacalıyı rahatsız etmiyordu.

Bir süre daha yürüdükten sonra karşıya geçmek için hamle yapmış ve üstüne gelen arabayla biri tarafından geriye çekilmesi bir anda olmuştu.

"Dikkatli ol seni lanet herif!"

"Ya burada olmasaydım?!"

Evet, üstüne düştüğü beden üç yıldır evinden çıkmayan Park Jimin'den başkası değildi.

Flowers & crowns • VminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin