Kader Mi ? Tesadüf mü ?

~ Kendini feda etmek ~

Dayanamadim napim hemen bölüm atim yanimda olan destek veren insanlar iyi ki varlar ;))

ZEYNEP

Ağlamak istiyorum böyle boğazın düğüm gibi ama aglayamiyorum bağırmak istiyorum dilim Lal olmuş sanki ses çıkmıyor bi insanın canı bu kadar yanar mi? Peki bu kadar acir mi? Niye böyle hayat niye bu kadar acimasiz ki niye? İnsanoğlu ne zaman bu kadar acimasiz oldu?

Eskiden burdaki düğünlere gittiğim zaman benden küçük mu küçük kızların evlendiğini görürdum eve gelen kadar o kızın gülüşü aklımdan çıkmazdi çünkü o kız gülerken çığlık atıyordu "kurtarın beni" diye ben anlardim o küçük kızın suskunluğunu büyük çığlık olduğunu anlardim..
Şimdi onların neden sustugunu da şimdi anlıyorum kim bilir onlarda kimler için kendilerini feda ediyorlardir benim kendimi  annem için feda ettiğim gibi..

"Kızım zeynep

annem gelince hemen defteri kapattım

"Efendim anne

"Annem sen kendini üzme olur mu? Olmayacak öyle birşey

"Ne demek olmayacak anne ne demek göz göre göre seni ateşe atamam

"Hayır hayır annem bırak ben yanayım sen yeter ki üzülme ne olur kızım..

Annemin bana sarılmasiyla göz yaşlarım akmaya başladı annem bana sen ateşe girme ben girerim derken ben ölürüm diyor ölüm ya ölüm..

"Anne ne olur babama bişey deme bırak gelsinler olsun bitsin lütfen..

"Zeynep olmaz senin hayallerim var o beyaz önlügü giymek istiyordun ne oldu o hayallere..

Benim hayallerim var zeynep'in hayalleri var doktor olmak..

"Hayır istemiyorum ben vazgeçtim hayallerimden istemiyorum..

"Zeybek kızım beni azıcık seviyorsan yapma.

Azıcık diyor ya azıcık ben senin için ölürüm.

"Anne başka çaremiz yok yok İşte yok! !

"Var! !

Öyle bir bağırdı ki yerimden sıçradimm.

"Ne var Anne Napicaz

"Bak annecim sen buralardan kaçıcaksin..

"Ne !! Kaçmak mi? !!

KEREM

Babamın hastalığını öğrendiğim günden beri başından ayrilmiyorum babama bişey olursa..of düşünmek istemiyorum benden nasıl saklar ya nasıl deliricem nasıl nasıl..

"Oğlum..

Annemin sesini duyunca hemen göz yaşlarımi sildim..

"Efendim..

Ona kırgınim bana söylemesi gerekiyordu yanında olmam gerekiyordu destek olmam lazımdi..

"Oğlum kaç saatir ordasin oturup babanı izliyorsun gel bir iki lokma bişey ye lütfen..

"İstemiyorum ben burda kalicam..

"Kerem..

Babam uyanmışti ve kerem demişti hemen oturduğum yerden kalkıp yatağın yanına çöktüm elini tutum..

"Efendim baba

"Affet beni oğlum affet..

"Babacim ne olur böyle şeyler deme sen afedilecek birsey yapmadın iyi olucaksin en iyi doktorlari bulucam iyi olucaksin..

"Oğlum ben pes ettim yoruldum artık..

Son sözleri oldu yorgunluktan kapandı gözleri yine kendini uykuya bıraktı arkamda ne varsa devirip çıktım babam bu kadar güçsüz yatarken ben bişey yapamıyorum çıldırmak istiyorum birden arabayi binip gaza yüklendim kaçmak istiyorum nefes alacağım bi yere gitmek istiyorum...

Aslında ben kendi zavalligimdan kaçıyorum..