When Love and Hate Collide [Colliders Series 1]

15: Passenger Seat

Lucy POV:

"Una na ako Matthew, Lucy.." paalam ni Lucas.

Tumango lang ako,
"Ge bro, good night." sabi ni Matthew kay Lucas.
"Iuwi mo sa bahay si Lucy ha, wag kung saan-saan."
Tapos ngumiti siya ng nakakaloka.

"Gago, iuuwi ko talaga yan." Tapos tumingin si Matthew sakin.

What? "Yeah. But what I meant was iuwi mo siya sa bahay niya, di sa bahay mo."

After hearing that napahampas ako sa kanya."Aw! lakas mo talaga."

Inirapan ko lang siya, alangan naman san ako ihahatid ni Matthew, sa bahay ko lang naman talaga, ano bang akala niya mag-mo-motel kami, after this? HELL NO! Masyado pa akong bata for those things... Gross!

"L-lu-lucy..." rinig kong tawag sakin ni Matthew, pero bakit ganun, garagal
yung boses niya.. "Hmm?" busy ako sa pagkalikot ng cellphone ko dahil kanina pa ako hinahanap sa bahay dahil dumating si mom..

"I-I c-can't b-breathe." sabi niya kaya mabilis pa sa alas kwatrong napatingin ako sa kanya.

"Gags! Wag kang mamatay dito." taranta kong sabi

"Haha! Haha!" pinaningkitan ko siya ng mata, pero ang kumag patuloy lang sa pagtawa. "Haha Seriously, akala mo ba, mamatay na talaga ako?" napailing na lang ako. Siyempre, ganun ba naman yung biro niya, sinong tao ang nasa tamang pag-iisip ang magbibiro ng ganun

leche plan!

Patuloy lang siya sa pagtawa. Naalog na nga utak ni Matthew, tawa lang ng tawa ehh.

"Daan tayong mental ha, ipa-check-up kita."

Inismiran niya ako, "Grabe ka naman, tumawa lang ehh."

"tss. magdrive ka na lang matutulog lang ako."
at ginawa ko pa talaga siyang driver, great Lucy!

"At ginawa mo talaga akong driver?"

"Parusa mo yan, dahil pinagtawanan moko." tapos sinandal ko na ang ulo ko sa headboard ng kotse...

*doze off*

***

Matthew POV:

Bang klase talaga, gawin ba akong driver, tsk.

Pero... in fairness ha... kita mo talaga ang pag-aala sa mukha niya pagkarinig niya nun ha.. SHE CARES I must say...

Ang lalim kasi ng iniisip niya ehh.. Feeling mo, malulunod ka... Kaya naman I threw that joke into her at tingnan mo naman WALA AKONG MAKA-USAP kasi tinulugan ako ni Lucy... Great!

Nagdrive lang ako, ini-on ko yung radio para di ako mabagot, ikaw ba naman, tulugan ng kasama mo..

Partida, mukha talaga akong driver nito. Tsk.

[Now playing:Passenger Seat by Stephen Speaks.. play the video on Multi-media]

I looked at her and have to smile, as we go driving for awhile.

Her hair blowing in the open window of my car

Napa-iling na lang ako, Dammit, the freaking destiny is mocking me. GOD!

And I got all that I need right here in my passenger seat.

After hearing that line... Napatingin ako kay Lucy...

Not bad.. Yung nga lang di siya ang kailangan ko.

Ako ang kailangan niya...

W-w-wait!! Saan naman galing yun? Who in the earth, give me the freaking idea, na kailangan ako ng former outcast na to?