When Love and Hate Collide [Colliders Series 1]

Chapter 25: To Laguna

Chapter 25

MATTHEW POV:

Sorry. Sorry lang sinabi niya. Pucha! Sa lahat ba naman ng pwede niyang sabihin yun pa?!

Anong gagawin ko sa sorry niya? Ipan-band-aid ko sa pride at feelings kong nasaktan niya? The Heck with her!

Pero...

Wala lang ba para sa kanya yung halik na pinagsaluhan namin? Kasi feeling ko talaga meron eh.

The way she looked in my eyes... Respond on my kisses, take care of me, masasabi ko talaga na meron.

I kissed many girls before, and I can tell that Lucy is not different from all of them. She's like everybody else, she also responded. Pero yung mag-sorry siya after that, iba na tama nun sa akin eh, It felt like I'm being damned.

***

LUCY POV:

"Ano?" Halos maglabasan lahat ng tutuli ko sa tenga dahil sa sigaw ni Alice.

After Matthew's informal confession at ang impormal ko ring pagtanggi sa kanya ay binulabog ko agad si Alice. And as you can see, sinermonan niya na ako ng bonggang-bongga, after ko sabihin sa kanya ang mga pangyayari.

"Alam mo, Lucy hindi mo dapat ginawa yun. It takes some confidence to just admit to someone what you really feel, tapos ikaw tatakbuhan mo lang? Sasabihan mo ng 'sorry'? Ano naman gagawin niya dun?"

I rolled my eyes on her, eh sa wala akong ibang maisip eh, alangan naman sabihan ko siya ng 'I love you too' tapos papaasahin ko lang.

"Alam mo ba, na kahapon pa problemado yun, dahil dun sa naging sagot mo sa debate."

Natigilan ako sa pag-iisip. What? He was there?

Start of flashback:

"Hi Girl." -- Alice.

Napatingin ako sa kanya, kasama niya ang tropa, except Matt.

Simula noong away namin, minsan nalang namin siya nakakasama. And I admit its mostly my fault. Kaya dapat ipanalo ko ang labang ito, para may pambawi sa kanya.

"Hi Lucy, good luck mamaya ha, ipanalo mo ang debate para maging proud kami sa'yo."

"Huwag naman kayong pressure." I said to Julian, pero panay lingon ko doon sa pinto dahil baka lang, dumating siya.