BaekHan: Top or Bottom [editing]

EPILOGUE

"Baekhyun, dahil sa isang pag-kakamali, minahal kita. Dahil sa isang hindi inaasahang pagkakataon, gumulo ang mundo ko. You made my life a chaos but you also build a paradise in it. You are the most beautiful thing that happen in my life. Sunod ang mga anak natin na kahit kelan hindi ko pinag-sisihan. Baekhyun, you are the most beautiful person I've ever met, inside and outside. I won't say that I can't live without you because that's so used and absurd so I wanted to rephrase it, Baekhyun, having you is enough to let me live in this world. Walang kahit ano ang makakapantay sayo, dahil para sakin, nag-iisa ka lang Baekhyun. Sobra-sobrang mahal kita."

Tinignan ko si Luhan pagkatapos nyang sabihin ang vows nya.

"Lu." Kinuha ko ang kamay nya at inilagay sa kanang dibdib ko. "Ikaw ang huling taong mag-papatibok sa puso ko ng katulad nito. Loving you feels like peeing. Nakaka-kilig..." nagtawanan ang mga tao, "Loving you feels like retelling a beautiful story over and over again, paulit-ulit pero hindi nakakasawa. Loving you feels like resting in a sauna, nakakapawis pero hindi nakakapagod. You are the biggest mistake of my life, and I'm thankful that I made the right mistake. Naalala mo ba yung sinabi ko sayo, habang nanganganak tayo?" Pinanuod ko kung paano kumunot ang noo nya. Letse, wag nyang sabihin na kinalimutan nya yon?! Pinanlakihan ko sya ng mata.

"Alin? Yung minura mo ko at sinabi mong hindi na ko magta-top kahit kela-"

Pakshet. Agad kong tinakpan ang bunganga nya. Nagtawanan naman sila Tao at Kyungsoo sa gilid kaya inirapan ko sila. Pilit ko na ngang kinalimutan ang parteng yon ng panganganak ko tapos uungkatin nanaman nya. Tinignan ko si Hyunnie at Hannie, buti nalang isang taon palang sila. Ipag-papasalamat ko sa dyos na hindi pa sila nakakaintindi.

"Hehe, mahal, hindi iyon, siraulo." pinahid ko sa coat nya yung laway na galing din sa bibig nya. Salaula, kaders. "Kunwari ka pa, nilulunok mo nga yan." bulong nya sakin. Letse. Minsan lang yon, kapag hindi ako nagda-diet. Kinurot ko sya ng pasimple.

"Ehem." /balik sa teary eyed effect/ "Yung sinabi kong bubuo tayo ng pamilya, ikaw, ako, si Kyunghyun at si Kyunghan. Handa akong harapin lahat ng babangga satin, dahil sobra-sobrang mahal din kita."

-

Pinalibot ko ang kamay ko sa batok ni Luhan habang sumasayaw kami. "Baek."

"Hm?"

"Bakit ang ganda mo?" Sana hindi sya ganto araw-araw. I look away... hindi naman ako teenager pero uminit ang pisngi ko sa sinabi nya.

"Tumigil ka nga, parang tanga." Nagulat ako ng bigla nya kong hinalikan. "Pero mas maganda ako sayo."

"Mata lang ang maganda sayo. Wag kang umasa."

Natawa ako ng mag-inarte nanaman sya. Nakakainis... ang cute nya kasi. Wtf?! Kadiri. Sinabi ko ba talaga yon?! Aaack?! Inirapan ko nalang sya.

Who would've thought that after all the struggles, dadating din kami sa punto na 'to. Yung araw na masasabi kong hindi nalang basta kaibigan si Luhan, he's my husband, he's my lover, my companion, my brother, my best friend and a parent to my kids. Sino bang mag-aakala na sa landi nya na yan, magkakagusto ako sa panget na tulad nya. Minsan nga dina-doubt ko ang sarili ko kung maganda ba talaga ang taste ko.

Just by thinking how things go rough in our relationship, who would've thought that I will end up marrying him today. Lahat ng mali, pag-sisinubgaling at di pag-kakaintindihan. Alam ko marami pa kami non sa susunod pang mga araw, pero ngayon isasavor ko na muna yung moment na to. Yung moment na mahal ko sya at mahal nya ko. Sana sa pag-e-evolve ng feelings nya sakin, it gets stronger, at hindi mawala ng paunti-unti.

"Sabi ko sayo, mas maganda ako eh. Tignan mo nga titig na titig ka sakin."

"May kulangot ka kasi."
-------
Sama-sama kami sa table nila Kyungsoo, Tao, Jongin, Kris, at si Luhan. Nasa kabilang table naman si Halmoni at sila Mama Lu. Kinuha ko si Kyunghyun mula kay Kyungsoo. "Wait! Kita mong buhat ko pa diba?" Letseng pekpek to, akala mo anak nya tong mga anak ko kung maka-buhat sya. Wala syang nagawa ng kunin ko parin si Hyunnie sakanya. Ako parin ang tunay na ina. Sarreeh, not sareeh.