Bıçak İzİ

Bİ-2

Kafamı sıradan kaldırıp,telefonuma baktım. Evet,evet telefonlarımızı vermiyoruz. Yaklaşık 10-15 dakika vardı. Okulun arka tarafınfa bir kapı vardı ve o kapı yandaki evin arka bahçesine bağlıydı. Bende orda oturan yaşlı teyzeyle anlaşmış,sıkıldığımda buraya gelip salıncağa oturuyordum. Arasıra teyze kurabiye yapıp bırakıyordu bende yiyordum. Yanınada uğruyordum. Camdan baktığımda teyze mutfaktaydı kapıyı tıktıkladım. Açtı gibi gülümsedi "Doğa,kızım hoşgeldin!" diyip öptü beni. "Hoşbuldum Emoş" dedilten sonra biraz kurabiye yiyip sohbet ettikten sonra okula doğru yürümeye başladım. Yeni çocuğun karşısında yaşlı bir adam duruyordu. Karşısındakinin omzuna elini koymuş,omzunu sıvazlıyordu. Yeni çocuğa yandan baktığmda çenesinden başlayıp boynuna kadar inen derin bir dikiş izi vardı. Karşısındaki adam son bir kez omzuna vurdu,alnından öpüp gitti. Hiçbirşey olmamış gibi yoluma devam ediyordum ki kolumdan çekilinceye kadar,"Tamam,bir şey anlamadın biliyorum anlatıcağım." dedi. "İyi de,sormadım ki." dedim ve güldüm. "Bakışların dikişime takıldı anladım." dedi. Sürüklemeye başladı ve kantine indik. Herkes dersteydi,kimse yoktu. "Bak,bunlar aramızda kalacak." dedi. Kafamı salladım. "Ben,Doğan Efe. Bu dikiş izi ise bıçak izi, bahçede gördüğün babam, bıçak izi ise kavgada olu soruya kapalı." dedi ve arkasına yaslandı. "Elleyebilir miyim?" dedim. Kafasını salladı yavalca yanına gittim. Elimi dikişe değdirdim.Elimib içindr kabarıyordu. "Acıyor mu?" diye sordum. "Hayır," dedi. "Yani buraya bıçak mı geldi?" diye sordum elim hala yaranın üstündeyken. "Evet,kavga ederken oldu," bana bakmıyordu ve bu canımı yakıyordu. Yakından bile kusursuz bir yüze sahipti. "Bu arada ben Doğa," diyiverdim. İstemim dışı olmuştu. "Doğan Efe," dedi.

Ve ismini öğrendim!

**

Okuldan çıkıyordum ve birden omzuma bir el atıldı Alperen'di! Aslında ne iyi olurdu onunla konuşmak. Ama kimseye anlatmayacağıma söz vermiştim. Sözlerimi tutardım. Alp birden beni dürttü "Doğa,ne oldu düşüncelisin?" diye sordu. "Şey,değilim ya hastayım biraz," diyerek yarım yamalak gülümsedim. Umarım şüphelenmezdi."Sen servise söyle ben sahile ineceğim beni beklemeyin," diyip ona sarıldım. Benden oldukca uzundu. Sarıldığımda kalp atışlarını hissediyordum. Daha sonra okuldan çıkıp,aşağı indim. Sahil karşımdaydı tüm mavisiyle. Herşeyiylr,masumluğuyla. Çok mükemeldi. Gidip benim kendi başıma uğraşıp yaptığım kimsenin görmediği denize dönük bir külubem vardı. Alp bunla köpek kulübesi diyordu çünkü çok küçüktü. Ama bana yetiyordu. Çantamı külubeme koyup ayakkabılarımı çıkardım. Paçalarımı sıvadık ve taş sektirmeye başladım.

**

Eve geldiğimde kimse evde yoktu. Bendr bunu değerlendirip yaklaşık 10 yaşından beri ilgi duyduğum basitce aynanın karşısında kendi kendime hareketler yapıyordum ben buna 'dans' diyordum. Annrmler eve geldiğinde biraz derslerimi tekrar edip,yattım.

**,

Vote💓