Bölüm 9 - Özledim Şimdi

2 1 1
                                    

Bir devrim olurdu koklayabilmek seni... Özlemin ne demek olduğunu biliyor musun gerçekten? Bir insanı tanımadan özledin mi hiç? Özlenmez imiş... 

Özledim Şimdi

Sen hiç benimle olmamıştın ki...

Uzaktan izlerdim hep saçlarını

Gözlerinin içi gülerdi sen güldüğünde

Gülmek, konuşmak, yürümek, insana dair her şey...

En çok sana yakışırdı

Saçlarını oynardın gülerken

Dudaklarının ezgi içinde

Ağzının etrafını çevreleyişi

-Tekrarlıyorum ama-

Bir kimseye daha yakışmazdı gülmek...

Ve sadece sen güldüğünde mutlu olurdum

Umutsuzluklar cehenneminin içinde yanarken...

Kim bilir nasıl bir şeydi koklamak seni

Sarılmak

Saçlarını okşamak

Ellerini bedenimde hissetmek...

Bunları düşünür,

Sessiz sessiz dökerdim avuçlarına,

Yüreğimdeki sağanakları

Hissettirmeden!

Sen hiç bilmezdin.

Sonra üzülürdüm...

Cennetimdin sen benim, geceleri gittiğim...

Ve cehennemimdin yana yana bitip tükenmediğim...

Ve sonra bir şey oldu

Bir meleğin sihirli değneğiydi sanki sana dokunan

Bir duaydı kulaklarıma okunan,

Biliyorum bu sefer sadece mesafeler var arada

Bir gün geleceksin elinde yüreğinle kapıma

Her an özleyeceğim;

Beni kendine tutsak ve bağımlı eden kokunu

Sarılmayı sana hiç bırakmamacasına sıkı sıkı

Okşamayı saçlarını,

Göğsüme bırakmışken tel tel hüzünlerini...

Gülerken ahenk içinde dudaklarının tadını

Özleyeceğim...

İkra' Dua'larda AğlamakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin