Bayan Gökyüzü

Bölüm2:TURNUVA

"Bastır erez!"
Bugün turnuva günüydü. Okulumuz her sene kolejler arası basketbol turnuvası düzenlerdi. Geçen sene hariç her zaman bizim okul kazanırdı. Geçen sene istenmeyen bir talihsizlik olmuş ve turvuvayı kaybetmiştik. Bu sene ki ilk karşılaşma Denkel Koleji ile olacaktı. Ve şuan 3 sayı gerideydik.

"Hey,hala mı gerideyiz?" Sorusuna yönelik başımı sallamakla yetindim çünkü dikkatim maçtaydı ayrıca gerçekten önemli dakikalardı. İlk maçtan kaybetmek aptallık olurdu. Ayrıca basketbol takımına 'destek (!)' amacı ile kurulmuş olan amigo takımının kaptanı Almila'ydı. Buda kaybederlerse sinirini bizden çıkaracağı anlamına geliyordu,kısaca koçun ve Almila'nın gazabına uğramamalıydık.
Karşı takımdan birinin üçlük atması,ardından onu takip eden arkadaşlarıyla 20 sayı öne geçmişlerdi. Resmen koskoca '20' sayı. Maçın bitmesine 7 dakika kalmıştı ve kapatılacak bir açık değildi. Koçun gazabını şimdiden hissetmeye başlamıştım. Sahanın kenarından bizim takıma bağrıyordu,pardon küfür ediyordu.

"Yemin ederim bu maçı kaybederseniz ananızdan emdiğiniz sütü götünüzden çıkarırım!"
Koça karşılık sadece gülmekle yetindim,herkes gibi. Koçun tehtidleri işe yarıyordu,takım maça biraz daha asılmıştı. Çünkü herkez biliyordu ki,koç birşey söylerse (bu saçma bişey olsa bile) yapar,yaptırırdı.
7 dakika içerisinde Kaan'ın mükkemmel atışlarıyla aradaki fark ikiye düşmüştü. Basit bir atışla berabere kalabilirdik ya da kazanabilirdik. Son 30 saniyeye kaldığında resmen tüm trübün nefeslerini tutmuştu. Bu maçı alabilirdik.

"Soyunma odasına gel,önemli."
Tuğçe'nin mesajına önce aval aval baktım. Burada maç vardı yahu daha önemli ne olabilirdi ki. Bir tarafım maçı izlemek için yanıp tutuşsada,soyunma odasına gitmeliydim. Hızlı hareketlerde oturduğum yerden kalkıp soyunma odasına gittim. Burası gerçekten leş gibi kokuyordu.

"Hadi ama Meyra bir tepki ver Allahaşkına... Ahh! Konuşsana gerizekalı!" Tuğçe'nin kızgın sesiyle bulundukları kabini buldum. Kabinin kapısını açtığımda gerçekten saçma bir görüntüyle karşılaştım. Meyra kabinin zeminine bağdaş kurmuştu,sağ eli dudaklarındaydı ve gülüyordu.
"Neler oldu?" Meraklı soruma karşın Meyra kahkahalar atmaya başlamıştı. Tamam normal bir arkadaş grubu değildik ama bir şeyler,iyi bir şeyler olduğu ortadaydı.
"Maymun mu öptü kızım dudaklarını ne bu mutluluk?" Tuğçe'nin sorusuyla bu sefer hep birlikte gülmeye başlamıştık.

"Evet,maymunun teki öptü."
Meyra'nın söyledikleriyle gülmeyi kestik. Neyden bahsediyordu bu kız? Ne maymunu? Ne öpmesi?
"Ne saçmalıyosun kız sen İstanbul'da ne maymunu?" Soruma karşı Meyra biraz daha ciddileşirken, Tuğçe gülmeye başlamıştı.
"Anlatacağım ama önce sahaya dönelim Almila kudurmadan."
Haklıydı,Almila bizi görmezse büyük ihtimalle onu yalnız bıraktığımızı düşünüp kuduracaktı.

"Ahh... Çoktan kudurdum bile!"
Arkamdan bağıran Almila'ya tebessüm etmekle yetindim,bizi diri diri yüzecekti.
"Güzel ve başarılı arkadaşım maç kaç kaç acaba?" Tüm şirinliğiyle bu soruyu soran Tuğçe'ye anırmamak için gerçekten zor duruyordum. Çene kaslarım koca bir savaş veriyordu.
"Biz kazandık,3 sayı farkla." Almila bunu yüzünde mimik oyanatmadan söyledikten sonra hızlı ve sinirli adımlarla soyunma odasından çıkmıştı. Onun gönlünü daha sonra alabilirdik ama şuan daha önemli bir meselemiz vardı. Meyra'ya ne olduğu. Tuğçe ile aynı anda (nasıl yaptık bilmiyorum) bakışlarımızı Meyra'ya çevirip 'Eee' der gibi baktık.

"Burda olmaz,Kaan'ların yanına gidelim sonra anlatacağım. Sadece bir maymunun beni öptüğünü bilin yeter."
Oda aynı hızla soyunma odasını terk ettiğinde şok geçirmiş gibi Tuğçe ile yerimizden kıpırdayamamıştık. Bizim Meyra biriyle öpüşmüştü,bu neredeyse olanaksızdı. Meyra her zaman ilk öpücüğünü aşık olduğu adama vereceğinden bahseder durur beni de kınardı. İlk öpücüğünü alan hıyarı merak ediyordum doğrusu.
Tuğçe 'gidelim' tarzı bir bakış attığında beraber soyunma odasından sahaya geçtik. Bizim takım kendi aralarında tezahüratlar atıp duruyordu. Karşı takımdan bir kaç öğrenci dışında sahada kimse kalmamıştı. Türübünde neredeyse boşalmıştı. En öndeki koltuklara oturmuş olan Almila ve Meyra'nın yanına oturduk. Doruk ve Kaan'ın kutlamalarının bitmesini bekliyorduk.