Başımın ağrısından yataktan kalkmaya mecalim olmasa da bugün önemli bir sınavımın olması sanırım tembelliğimden daha önemliydi. Kalkıp yüzümü yıkamak için banyoya gittiğimde gözlerimin altının gereğinden fazla şiş olduğunu farkettim. Çok mu az uyumuştum.? Gecenin bir yarısına kadar ders çalışmak bunu gerektirirdi.. Annemin sesini duyduğumda artık aynaya bakmayı kesmem gerektiğini anladım..
-Sare kahvaltı hazır..
Yüzümü kuruladıktan sonra bu gece Erva'larda kalacağımı hatırladım. Çantama ertesi gün giyeceğim tuniğimi ve şalımı yerleştirdikten sonra pijamalarımı da içine tıkıştırdım. Çantam çok tombik görünüyordu fakat umrumda değildi. Kahvaltımı yaptıktan sonra kulaklıklarımı şalımın altından geçirerek kerbela müzik dinlemeye başladım.
Sonbaharın gelişiyle hafif rüzgar esiyordu. Tam sevdiğim mevsim. Sonbahar..
Yürüdükçe yollar uzuyordu sanki. Bugün diğer günlerin aksine ayaklarım geri geri gidiyordu. Sanki okulda istemeyeceğim, hoşuma gitmeyen bir şeyler olacaktı. Okulun kapısından girerken her zaman ki gibi rahatsız edici bir kaç gözü üstümde hissettim. Umursamamaya çalışarak yoluma devam ettim.
Sınıfa girer girmez Erva'nın bana koşmakta olduğunu görünce istemeden de olsa gülümsedim. Karamsar ruhumu kenara bırakıp onun neşeli haline eşlik etmeye çalıştım.
-Kanka ya çok mutluyum gerçekten çok mutluyum.
-Ay Erva dur bir az nefes alayım. Ne oldu anlat.
-Hani bir abim vardı hatırlıyor musun?
-Unutulur mu? Hani şu ismini bilip cismini bir türlü göremediğim abin.
Ufak bir gülüşmenin ardından:
-Evet işte o.. Bil bakalım nereyi tutturmuş?
-Hmm düşünelim.
-Ya düşünmeye vaktimiz mi var Allah aşkına Sare ya.?
-Nereye yetişiyoruz Erva? Az sakin ol artık.
-Yok bu böyle olmayacak. Buraya kızım buraya.
-İyi de abin liseyi orada kendisi okumak istemişti. Ne değişti? Üniversitede aile sevgisi mi kabarmış?
-Ruhsuz. Mutluluğu insanın kursağında bırakıyorsun Sare.
-Şaka yaptım ya. Çok mutlu oldum ama kayıt işlemleri falan biraz geç kalmadı mı sence de?
-Biraz mı? Çok geç kaldı ama puanı burada ki üniversiteye göre çok fazla olunca abimin nazını çekiyorlar.
-İnşallah biz de nazımızı geçirebiliriz.. Bizimde fazla zamanımız kalmadı Erva'cım. Şu matematiğe baksak mı artık.?
-Bakalım yavrum. İnanmayacaksın belki ama ben matematiğe çalıştım. Ve bu sefer kalmaya hiç niyetim yok.
-Erva abin ne zaman geliyormuş.?
-Akşama..
Ben bu akşam Erva'lara gidecektim. Abisi geliyorsa gitmem doğru olmazdı. Ailelerimizin bu konularda ne kadar hassas olduğunu biliyordum. Belki beni sorun yapmazlardı ama ben yine de kendimi rahat hissetmiyordum. Bunlar beynimi kurcalarken Erva özetleriyle uğraşıyordu. Birden bana döndü..
-Akşama izleyebileceğimiz müthiş bir korku filmi buldum.
Gerçekten bugün onlara gidebileceğimi düşünmüş müydü?
-Erva bu akşam gelmem uygun olmaz başka zaman gelirim.
Erva bozulmuş olacak ki yüz ifadesi değişti.
