"ALYA ANLAMIYOR MUSUN?! BU ÇOK CİDDİ!!!" "Tamam Mari,sakin!" Marinette odada bir oraya bir buraya koşturuyordu. Adrien'ın sözleri hala aklındaydı.
"Merhaba Marinette,bu akşam film gecesi yapmaya ne dersin?"
"Ugh!! Giyecek hiçbir şey yok!!" "Marinette,neden klasik giydiklerini giymiyorsun?" Marinette homurdandı. "Haklısın,acele etmeden çıkmalıyım. Hoşçakal." "İyi şanslar tatlım!" "Anne! Ben çıkıyorum!!" "Tamam hayatım,geç kalma." "Tamam!!" Marinette koşturmaya başladı. "Hayallerin gerçek oluyor değil mi?" Tikki kıkırdadı. "Ah,evet! Hayatımın en önemli gecesi Tikki!" "Marinette,evi geçiyorsun!" "Huh?!" Marinette evden en az 18 adım uzaklıktaydı. "Sağol Tikki,hadi saklan." Kapıya gelip zile bastı. "Evet? Kimsiniz?" "B-ben Marinette. Adrien'ın arkadaşıyım. B-beni o çağırdı da." Gülümsedi. Kapı açıldı ve içeri girdi. "Hoşgeldin!" Adrien gülümseyerek Marinette'e sarıldı. "M-m-merhaba..." Sıcaktı. "Adrien?" Nathalie gelmişti. "Uh,Nathalie,ben ve Marinette odama çıkıyoruz. Babama söylersin." Nathalie olumlu anlamda başını salladı. "Hadi!" Birlikte Adrien'ın odasına çıktılar. "Odan çok..." "Büyük mü?" "Evet,hemde güzel." "Teşekkürler. Neyse ne izlemek istersin?" "Bana farketmez." "Pekala,bakalım..." Adrien bir CD çıkardı. "Aşk?" "Şey...Olabilir." "Pekala." Adrien CD yi koydu. "Hadi izleyelim."
-M I R A C U L O U S-
Güldüler,kızardılar,ikisininde gözleri doldu,mutlu oldular. "Lavabo nerede acaba?" "Burada var. Hemen şurdaki kapı." Marinette olumlu anlamda başını salladı. Tuvalete girip elini yüzünü yıkadı. Tikki çıkıp "Nasıl gidiyor?" diye sordu. "Kesinlikle harika." "Çok iyisin Mari,böyle devam et." "Haklısın!" Gülümsediler. "Hadi Tikki." Marinette çıktı. Ama oda karanlıktı. Gözü karanlığa bir türlü alışamadı ve ayağı birşeye takıldı. Çığlık attı ama Adrien onu tuttu. Nefesleri çok yakındı. Adrien yutkundu. Nefesi Marinette'in boynunu gıdıklıyordu. Adrien biraz Marinette'e yaklaştı. Marinette te Adrien'a. Sonunda dudakları buluştuğunda Marinette mutluluktan bayılabilirdi. Adrien da mutluydu. Ama birden kapı açıldı.
FLASHBACK :
"N-ne...?"
"Beni duydun,artık seninle ortak olmak istemiyorum!"
"Sana neler oluyor böyle?! Çok değiştin Uğurböceği!"
"Ben mi değiştim? Neler saçmalıyorsun?!"
"Diyorum ki; ben.artık.yokum! Artık Paris'in birtek kahramanı var! Zaten hep öyle değil miydi?! Uğurböceği süper,Uğurböceği harika! Uğurböceği,Uğurböceği,UĞURBÖCEĞİ!!" Kara Kedi ilk defa bu kadar çok bağırıyordu. Kız korkmuştu.
"Ha-hayır...Biz bir takımız Kara Kedi."
"Hayır,ben sadece senin gölgenim!"
"Neden böyle düşünüyorsun?"
"Çünkü öyle! Olan bir şeyi inkâr edemezsin." Uğurböceği artık dayanamıyordu. Gözleri dolmuştu.
"Kara...Kedi...?"
"Hoşçakal Uğurböceği." Tam gideceği zaman...
"Bari son bir kere Leydim de!" Kara Kedi alt dudağını ısırdı.
"Hoşçakal Leydim..."
