In love with the badboy

Hoofdstuk 11

De volgende morgen wordt ik een minuut voordat mijn wekker afgaat wakker. Ik gaap en stap wankelend uit bed. Ik pak een broek met scheuren erin met een witte crop top. Ik doe het aan en pak mijn witte nikes. Ik doe mijn make up wat bestaat uit wat mascara en een beetje concealer. Mijn haar laat ik los hangen. Ik loop naar onderen waar Luke aan het ontbijten is.

'Goedemorgen'

'Goedemorgen'

Ik eet snel mijn ontbijt op en maak mijn lunch klaar. Daarna pak ik mijn leren jack en mijn tas. Ik stap op mijn fiets en wacht op Lisa.

Even later komt ze aanfietsen. Samen fietsen we luid kletsend en lachend naar school. Op een gegeven moment hebben we het over mijn weddenschap met Reece.

'Denk je dat je het gaat winnen tegen Reece?' vraagt Lisa.

'Ik weet het niet, mijn broer zit bij hem in het team en hij zei dat hij goed kon voetballen.'

'Wat ik heb gehoord van Sascha kan jij ook supergoed voetballen hoor'

'Wacht, hoe weet je dat nou weer? Ik heb gisteren voor het eerst meegedaan met een training en daarna heb je Sascha toch niet meer gezien?'

Lisa begint te lachen.

'Lieverd, we leven niet meer in de middeleeuwen. Er bestaat zoiets als whatsapp.'

'Oja'

Lisa grinnikt.

Op school aangekomen ga ik naar mijn kluisje en loop dan alvast naar mijn les.

Mijn gedachtes zijn er niet bij. Ik moet steeds denken aan die weddenschap met Reece. Ik begin langzaam ook best wel zenuwachtig te worden. En het duurt nog 2 dagen.

God, hoe ga ik dat volhouden?!

Na een paar saaie lessen is het pauze. Ik heb zijn in een broodje dus koop ik er een, net zoals Lucas. Als we in de rij staan te wachten, schuift iedereen opeens aan de kant. Ik draai me om en daar staat Reece, recht voor mijn neus.

Shit.

Ik kijk hem uitdagend aan en ga niet aan de kant.

'Mag ik erdoor Samar?' vraagt hij licht geïrriteerd.

'Het verbaast me dat je mijn naam nog weet. Ik kan me niet voorstellen dat je van iedereen waarmee je het bed hebt gedeeld, de naam nog van weet. Ik moet wel heel bijzonder zijn.' zeg ik en ik trek mijn wenkbrauwen op. Reece lijkt verbaast te zijn door mijn reactie, maar al snel herstelt hij zich.

Ik draai me weer om en zie ik dat iedereen heeft plaatsgemaakt voor Reece. Mensen kijken me bewonderend aan, wat me verbaast. Zijn ze nou zo bang voor een badboy die denkt dat hij alles is? Zelf Lucas is aan de kant gegaan. Hoe kunnen deze mensen zich zo laten commanderen.

Ik loop door nu ik dan toch aan de beurt ben, aangezien de rij weg is.

'Een panini Haw-'

Een tosti ham-kaas', onderbreekt Reece me. De vrouw weet niet hoe snel ze de tosti moet pakken. Ik draai me om naar Reece die me grijnzend aankijkt.

'Ik was aan het bestellen' zeg ik boos.

'Maar ik was je voor.' zegt hij grijnzend.

Ik wil zo graag de grijns nu van zijn gezicht afslaan.

Hij pakt de tosti van de vrouw en geeft haar het geld. Terwijl hij wegloopt draait hij zich nog om en knipoogt hij naar me. Boos kijk ik hem na.

Na dat we onze broodjes hebben gekocht, lopen Lucas en ik terug naar onze tafel.

'Ik zou echt opletten met wat je zegt tegen Reece, Sam.'

'Hmm'

'Je kent hem niet, hij is gevaarlijk en gevoelloos.'

Ik knik.

Ik geloof het niet, ik geloof niet dat hij gevoelloos is. Maar ik zeg niets en besluit er niet tegen in te gaan.

'Hij krijgt me niet. Nu niet, nooit niet. Dat zweer ik.'

'Dan is het goed' zegt Lucas opgelucht.

De rest van de lessen gaan snel voorbij. Tot deze les, natuurkunde. Onze leraar kan niets hebben. En natuurlijk komt mister arrogant de les weer verstoren.

Hij begint luidruchtig te praten met Ace en Kian over auto's.

'Willen de heren achterin stil zijn?' vraagt de docent duidelijk geïrriteerd.

Reece kijkt even op van zijn gesprek maar gaat daarna gewoon verder.

'Willen jullie ophouden met praten daar?!'

De docent begint echt boos te worden.

Als Reece weer verder gaat met praten, is dat de grens bij de leraar.

'Eruittttt!!! Nu!!!' schreeuwt hij woest.

Reece kijkt de docent aan en blijft gewoon zitten.

'Ik zei eruit!' zegt de leraar al iets rustiger.

'Nee, geen zin in.' zegt Reece.

Kian en Ace grinniken.

De docent geeft ze nog een keer een woedende blik, maar gaat dan toch verder met zijn les,

Wat?

Komen ze hier zomaar mee weg??