Samar is een stoere, eigenwijze meid, die zich niet laat overhalen tot iets wat ze niet wil. Nadat ze verhuist naar de andere kant van het land, ontmoet ze Lisa, een vrolijke meid. Ze worden gelijk beste vriendinnen. Op haar nieuwe school krijgt ze...
Ik loop naar mijn kluisje en doe de boeken die ik nu niet nodig heb in mijn kluisje. Opeens word ik van achteren bij mijn heupen gepakt. Ik draai me om en kijk richt in de ogen van Reece.
'Hey' zeg ik glimlachend.
'Hey schoonheid' zegt hij grijnzend terug.
'Zullen we al naar de les gaan?' vraag ik.
'Nu al?' vraagt hij vermoeid.
'Ja' zeg ik grijnzend.
'Ik heb geen zin, kunnen we niet een uurtje overslaan, we hebben daarna toch twee tussenuren want blokuur techniek valt uit.'
'Nee' zeg ik zuchtend.
'Dat is toch veel beter dan les, dan kunnen we nog naar de stad gaan'
'Nee' zeg ik toch twijfelend.
'Please'
'Maar ik krijg er echt echt wel gezeik mee'
'Kom op, voor één keertje'
'oké, oké, ik ga mee'
'Yes' zegt Reece blij.
Ik grinnik. We lopen samen naar Reece zijn Porsche in het babyblauw.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Porsche 911 targa 4s edition toch?', vraag ik.
'Ja' zeg Reece verbaasd.
'Hoe weet jij dat?'
Ik grinnik.
'Ik kijk ook wel eens naar auto's'
'Wel cool dat jij één van de vijftien auto's hebt die er in Nederland zijn.' zeg ik daarna grijnzend.
Weer kijkt Reece me verbaasd aan, dat ik dit weet over die auto.
We stappen in en rijden naar het centrum. Reece legt zijn hand op mijn bovenbeen, waardoor ik glimlach.
'Ik hou van je' zeg ik.
'Ik meer van jou' zegt Reece daarop.
'Zullen we wat bij de Mc Donalds gaan drinken?' vraagt Reece na een tijdje.
'Ja is goed'
We lopen naar binnen en bestellen beide wat te drinken. Reece een cola en ik een aardbeienmilkshake. We gaan aan een tafel zitten en drinken rustig ons drinken op.
Ik kijk een beetje rond in de Mc Donalds tot ik iemand zie wie ik niet had verwacht ooit nog een keer te zien. Ik verslik me in mijn milkshake. Dit kan toch niet waar zijn?
Ik sta op en loop naar hem toe.
'Nick?'
De jongen kijkt naar me om en inderdaad is het Nick.
'Samar?'
'Ja, de enige echte'
'Wat doe jij hier in Amsterdam, alleen?'
Reece komt langs me staan, hij geeft me een verwarde blik.
'Ik kwam jou zoeken, ik wil je niet kwijt. Alleen ben jij blijkbaar gewoon verder gegaan.' zegt Nick teleurgesteld.
'Daar kom je dan wel laat mee' antwoord ik.
'Wie is dit Samar?' vraagt Reece me verward.
'Reece dit is Nick, mijn ex. Nick, dit is Reece, mijn vriendje' zeg ik op het laatst zacht.
'Ik snap het, Samar. Je wilt me niet meer' zegt Nick terwijl hij weg wil lopen.
'Nick, wacht, het spijt me, maar een lange afstandsrelatie zou sowieso nooit kunnen werken en daarbij heb je me laten zitten toen ik je nodig had, ik heb je dat vergeven, maar ik weet sowieso niet of ik je nog zou kunnen vertrouwen. Het spijt me, maar ik heb iemand anders gevonden, iemand die wel voor mij vecht.'
'Ik snap het, het spijt me. Maar weet dat ik altijd van je zal blijven houden.' zegt Nick nog zacht.
Dan loopt hij weg, waarna hij nog een keer achterom kijkt, met glinsterende ogen. Wacht, is hij nou bijna aan het huilen?
Ik zucht diep, het doet me pijn om Nick zo achter te laten. Hij is speciaal voor mij naar Amsterdam gekomen en dan zeg ik dit.
'Wat heeft je aangedaan waar jullie het net over hadden?' vraagt Reece.
Ik was even vergeten dat Reece er ook nog was.
Wanneer we weer zitten begin ik te vertellen.
'Toen ik te horen kreeg dat we gingen verhuizen was ik razend, maar ook heel verdrietig. Ik wou daar niet weg, ik had leuke vrienden, Nick was mijn vriendje. Toen ik hoorde dat we gingen verhuizen heb ik Nick gelijk gebeld en is hij gekomen. Ik heb hem uitgelegd dat we gingen verhuizen en toen is hij daarna weer vertrokken. Hij heeft die twee weken voor we gingen verhuizen niks van zich laten horen, toen ik hem juist nodig had. Ik kreeg in de vakantie nog een brief en een berichtje van hem. Dat het hem speet, maar dat was het dan ook. En toen was hij daar net. En de rest weet je.'
Reece trekt me in een knuffel. We zeggen niks, maar dat vind ik juist fijn. Reece weet wanneer hij iets moet zeggen en wanneer niet.
'Zullen we maar weer terug naar school gaan?' vraag ik na een tijdje.
Reece knikt en we lopen hand in hand terug naar de auto. Yay, terug naar school. Hoor het sarcasme. Reece rijdt in een snel tempo terug naar school. Ondertussen legt hij zijn hand op mijn bovenbeen. Ik leg mijn hand glimlachend op de zijne. We kijken elkaar glimlachend aan, dit is echt mijn perfecte vriendje.
