K.A.O.S (KARGAŞA)

İhtiyarın çığlığı (Başlık)

Sıcaklar artık geride kalmıştı, her kes sıcak giysiler giyer, kapalı restoranlarada soluk almaya başlamıştı. Kuşlar her kesten önce ellerini çabuk tutmuşdu. Belkide biz insanlardan daha zeki davranmışlardır.

Her yerde K.A.O.S vardı. İnsanlar bir- birine tekme atar, söver ve döverdi. Dünya da KAOS ortamı hakimdi. Amma Bakü de vaziyet daha kötü hal almışdır. Buna son verecek bir insan olmalıydı. Hükumet ne kadar yatırmaya çalışsada olmadı, her gün yüzlerce insan intihar eder, askeri güçlerle dövüşerek hayatını kaybeder. Ordu Hükumete karşı isyanlar çıkarır, tanklarla sokakta dolaşırdı. İAnneler kendi çocuklarına suikast eder. Babalar kızlarına tecavüz ederdi.

İşin ilginç yanı bir ihtiyardı. O, sıcak giysi nedir bilmez, restoran nedir anlamaz. Sokaklarda bir paket sigarasıyla dolaşır, insanlara gülerdi, hunharca, çığılık atarak gülerdi. Kendi-kendine söylenir "Bunlar ahmak" , "Bu kadar ahmaklıkmı olur?" "Lanet olsun" , "Tanrı Nerde?" , "Tanrı sizi yaratmış olamaz, eğer yaratsaydı bu kadar aptal olmazdık, Tanrı daha iyisni yapar" - söylerdi. Bu ihtiyara her kes "Deli" söylüyordu, artık. Ama deli değildi. O en üstün zeka sahipiydi, o belkide filozofdu. O cahil insanlara gülerdi, beyinsizlere laf atardı. Bu sebeple karşısına maksat koydu: Şehrin en çok insan olan parçasında nutuk söylemeliydi. Belki, bununla insanlara dünya kavramını, hayatı, her şeyi, dinleri, felsefeni anlata bilecektir. Bunula da bu K.A.O.S ortamı ortadan kalkacaktı. Karar aldı, her gün insanlara yardım edecek bir nutuk söylemeliydi. Ama bu akılsızlar anlayacaktı mı bu dehanı? Yoksa onu öldürmek isteyecektirler? Bu çok tehlikeli olabilirdi. Sonumuz daha da kötü ola bilirdi. Ama vaz geçmedi. Yapacaktı, insanlık için. Son defa. Her kes için. Karar kesin! Sabah bu işe başlayacaktı. Şimdi bir ara sokakta dinlenmeliydi. Çok ağır gün olacaktı. Kendinden emindi.