Yavaş yavas rüzgar çarpıyordu kadının yüzüne.. Pes etmek üzere olduğunu, tükendiğini hissediyordu..Çok yakındı.. Çok .. Kuşların çığlıkları çocukların gülüşleri hüzünlendiriyordu. Hiç yaşayamadığı çocukluğu iğrenç anılarıyla aklından çıkmıyordu . Boş boş etrafa bakıp "yıllar" dedi yılların acısını ilk günkü gibi hatırlıyordu . Mutlu etmiyordu hiçbir şey hatta sigara bile . Kadının sesini kimse duymuyordu kadın tükeniyordu o dipsiz bucaksız boslukta da ölüyordu.
