Sanırım bırakılmıştık.. Hemde fazlasıyla. Bu durumda ne denir bilmiyorum aslında. Sadece kelimeler dökülüyor ve tutamıyorum. Bazı yaralar yara bandıyla kapanmadığı gibi bazı hatalar da ufak özürlerle yada bir çiçekle kapanmıyor ne yazık ki . Canının yandığını , kırıldığını belli ettikçe de yalnız kalıyorsun. Çünkü insanlar böyle senin için üzülmezler sana yardım etmezler. Çünkü insanlar hep gider ve hep sen tek başına kalırsın yara bere içinde. Dönüp bakmazlar ne haldesin diye gerçek yüzlerini görürsün ama aslında sen o kadar saf yüreklisindir ki o halde bile onların yardıma ihtiyaç duyduklarını anladığında acını unutup onlara koşarsın peki ya sonra mı yine giderler .
