My Professor, My Crush

Chap2 Call me Sygel

Sygel Grey Benett

I can't believe this. It's koleen. Koleen Changco, the one that got away. Whom I've been searching for so long. The one that promised to marry me.

- -

Koleen Changco

"Friend alam mo ang weird."  Pag aagaw ko sa atensyon ni Jasmin na busy sa paggawa ng assignment namin sa Accounting.

Sandali syang sumulyap sakin at bumalik agad sa ginagawa nya bago pa magsalita, "Bakit naman friend?"

I can feel this isn't right to tell her about this. "Ilang beses ko na kasing nararamdaman na parang.. ang tagal ko ng kilala si Sir Sygel.

Humagalpak sya ng tawa at humawak pa sa tyan na animoy tuwang tuwa sa sinabi ko. "Seriously Koleen?"

Nakakatawa ba yung sinabi ko? "Alright, nevermind Jasmin." Ibinalik ko na lang ang sarili ko sa ginagawa ko at dina ulit umimik.

Saturday today, kaya dito na kami sa bahay gumawa ng assignment. Wala kaming kibuan hanggang sa matapos kami sa ginagawa namin. Komplikado kase kaya seryoso kami don. Exact seven na mg matapos kami. Umuwi na si Jasmin at maya maya naiwan nako mag isa dito sa bahay.

Dalawa lang ang maid dito, isang guard at isang driver. Pero pinapauwi ko sila pagdating ng 8pm, ayoko kase ng may kasama sa bahay. Nirequest ko lang to kila Mom and Dad, and about them. They are always not here because of businesses. Sanay nako and besides meron silang sariling bahay.

Gumising ako sa sinag ng araw sa mukha ko. Umaga na and i planned this day. I went alone at church and after that, my feet brought me here in the mall. I bought some clothes and shoes, kahit madami pa akong mga clothes and shoes sa bahay. Every sunday ko kase ginagawa to.

Hours later, pumunta na ko sa Fast food chain na favorite ko. I've froze in a moment seeing those people na masayang kumakain together with their family, and i admit.. Nakaka inggit.

Ive search for a place and luckily i found a 2 chair table. Umupo nako don pagka order ko at nagsimulang kumain. Naputol ang momentum ko sa paglasap ng kinakain kong Chicken Joy ng biglang..

"Excuse me can i sit here?" Teka, kilala ko to a. Oh my. Si .. 0_0 "Tititigan mo lang bako? Ms. Changco?"

Nakakakaba to. "Uhm. Sir Sygel sige .." Diko pa natatapos yung sinasabi ko pero nakita ko na agad syang umupo sa tapat ko.

"I thought you have your company. Buti naman wala." Bahagya syang ngumiti at nagsimula ng kumain. Di na ata ako makakapag focus sa kinakain ko.

Nakatitig na lang ako sa kanya habang kumakain ng basagin nya ang katahimikan. "May dumi bako sa mukha Ms. Changco?" Nagitla ako ng tumingin sya sakin ng diretso.

"Ah-eh wala po Sir Sygel." Nakalusot ako dun a. Pero di nya parin iniaalis ang tingin sakin kaya naman sumuko ako at tumingin na lang sa kinakain ko.

"Can i ask a favor Koleen?" Nabingi na ata ako Tinawag nya ba ko sa First name ko?

"Hey, Ms. Changco." Bingi nga ako. Guni guni ko lang pala talaga -_-

"Yes sir? Ano po yun?

"Can i have a favor? Umayos sya sa pagkaka upo at matiim akong tiningnan.

"Sure sir. Ano po ba yun?"

Nakita ko ang relief sa mukha nya. Pero bakit?

"Can you call me Sygel, only? when were not in School? Masyadong formal pag may sir e." Huh? Did i heard it right? Pero awtomatiko akong sumagot sa kanya na ikinagulat ko.

"Sige." Ngumiti sya at muling itinuon ang sarili sa pagkain na para bang kilala nya ang kasama nyang kumakain. May mga pagkakataon pa ngang inaabutan nya ko ng mga kailangan ko.

Ang awkward nito. Professor ko ang kasama kong kumain. Pag may makakita samin, baka masira pa ang imahe naming dalawa kaya i rush myself to eat. I was fixing my things when he suddenly approach me

"Are you in a Hurry Koleen? Ang bilis mo atang kumain?"

Sa sobrang pagmamadali ko eh hindi ko na napansing natapos nadin pala si Sir Sy.. Este Sygel sa pagkain nya at nakatingin lang sakin.

"No Sygel, i just have to go to the restroom"

"Oh i see." I saw him sit comfortably and began to fix himself too.

"Excuse me Sygel, Restroom lang ako." Tumago lang sya and i went to the restroom as i've said. Inayos ko ang sarili ko at tumingin sa sarili kong Repleksyon sa salamin.

Why i have this feeling na para talagang kilala ko na sya ng matagal na panahon. Is this Curiosity only? Or a Memory? I have to find out.

Lumabas nako sa Restroom at nakita ko si Sygel na nakatayo na at mukhang may inaantay.

"San ba sunod mong pupuntahan koleen?"

"Uhm. Sa Accessory Store po. Why?-"

Nagulat ako ng hilahin ako ni Sygel papunta sa isang Accessory store na sikat.

"Here. Dito ka madalas- i mean dito maraming magagandang accessory. Dito kana bumili."

Wala nakong nagawa kundi ang sundin ang sinabi ni Sygel. Totoo ngang maraming magagandang Accessory dito. After non, Nag grocery kami. Take note, kasama si Sygel, free naman daw sya kaya ininsisst nyang samahan ako.

Nung una, kinakabahan ako dahil nga baka may makakita samin at iba ang sabihin pero kalaunan ay naging komportable naman ako kaya hinayaan ko na lang sya.

After nun e umuwi nako at nagulat ako ng ihatid nya ko sa bahay. Pinasunod ko na lang yung driver namin dahil sa sasakyan ako ni sygel sumakay Masyado syang mapilit kaya eto, sumakay na lang ako.

"Uhm Sygel salamat for being with me this whole day."

"Walang anuman yun Koleen. So, see you?" Nagtataka naman ako pero diko alam ang ibig nyang sabihin.

"Okay. See you sa School" Ngumiti ako at pumasok na sa loob ng bahay. Parang may narinig pa nga akong sinabi ni Sygel pero di nako nag abalang alamin kung ano man yun.

This day is Familiar. Parang dati ko natong ginagawa. Parang pamilyar
..

- -