Beni Bana Anlat

Üşüyorum Kadın

Üşüyorum kadın yazın ortasında,

Elimde bir kibritle güneşi yakıyorum.

Ne kadar ısınırım bilmiyorum ama deniyorum.

Belki de tek kibrit çöpüm de kırılır en sonunda.

Belki de en kısa çöpü ben çekmişimdir farketmeden.

Bilmiyorum kadın,

Sence reva mıydı gidişlerin ?

Hırçın dalgalar gibi kıyıya çıkıp inişlerin ?

Ya o gemiyi çoktan kaçırdıysak zaten,

Ne gereği var ki yenisi için değişmenin ?

Üşüyorum kadın,titriyor ellerim.

Bir sigara yakmaya çalışıyorum,tutamıyorum.

Bir anda alev alıyor her yer,

Bir anda yanıyor tüm hatıralarımız,fotoğraflarımız.

Bir anda uçup gidiyor bir balondaki oksijen gibi her şey,

Sanki zorla tutmuşuz gibi,

Sanki baştan kaybetmişiz her şeyi,

İçimizdeki çocuğu küf kokulu salıncaklarda unutup gitmişiz,

O da başka anne baba bulmuş kendine,

Bir kucak dolusu sevgi ve onlarca oyuncak içinde o da unutmuş bizi.

Adımızı,bizi,anılarımızı her şeyimizi unutmuş çocuklarımız,

Ve ben de,

Unutmak istiyorum seni kadın,hatırlayamıyorum.

Seni nasıl unutmam gerektiğini hatırlamıyorum.

Neyse,

Hani üşüyorum demiştim ya,

Sanırım sana verdiğim kalbimi yakmaya başladın,

Çok sıcak.

Sıcaklığa üşüyorum kadın...