Just Friends-Μόνο Φίλοι

3ο Κεφάλαιο

Επιτέλους έφτιαξα τα πράγματά μου!

Θέλω να δω τι θα πει ο Γιάννης όταν θα δει ότι θα πάρω μία ολόκληρη βαλίτσα μαζί μου! Καλά, μπορεί να είναι η μικρότερη, αλλά και πάλι είναι βαλίτσα.

Τέλος πάντων, πολύ ασχολήθηκα με αυτό το θέμα.

Χτύπησε το κουδούνι!

Ζ: "Ήρθε!"

Παίρνω τη βαλίτσα και την κατεβάζω από τις σκάλες σιγά-σιγά. Ναι παιδιά, έχω σκάλες στο σπίτι μου. Είπαμε ότι δε μένω σε διαμέρισμα, αλλά σε μονοκατοικία με τρεις ορόφους!

Ξεφεύγω από το θέμα!!

Κατέβασα τη βαλίτσα και την άφησα λίγο πιο πίσω. Πήγα και πήρα τη μαύρη τσάντα πλάτης που έχω και πλησίασα την πόρτα, ώστε να την ανοίξω.

Ζ: "Γειαα!" Είπα με ένα χαμόγελο μέχρι τα αφτιά.

Γ: "Γεια σου μικρή! Έτοιμη;" Είπε και αυτός χαμογελαστός.

Ζ: "Και βέβαια!" Συνέχισα να μιλάω χαμογελαστή.

Τότε ο Γιάννης κοιτάει πίσω μου και βλέπει τη βαλίτσα. Γυρνάει το βλέμμα του προς τα εμένα και με κοιτάει με απορία.

Γ: "Πας ταξίδι;" Λέει απορημένος και συγχρόνως λυπημένος. Μα καλά τι χαζό που είναι τούτο!

Ζ: "Όχι..."

Γ: "Και τότε προς τι η βαλίτσα;"

Ζ: "Δεν είπαμε ότι θα μείνω σε εσένα σήμερα;"

Γ: "Το είπαμε..."

Ζ: "Χαίρομαι που συμφωνούμε και θυμόμαστε τα ίδια. Πάρε τώρα τη βαλίτσα και βάλε την στο αυτοκίνητο." Είπα χαμογελαστή και πήρα το κινητό μου και τα κλειδιά μου και περίμενα έξω από την πόρτα.

Πήρε τη βαλίτσα και την πήγε στο αυτοκίνητο. Στο μεταξύ εγώ κλείδωσα την πόρτα και έβαλα τα κλειδιά στην τσάντα. Το κινητό το είχα στο χέρι μου, όπως πάντα! Μπήκα κι εγώ στο αυτοκίνητο και περίμενα να ξεκινήσουμε.

Γ: "Ζώνη!" Είπε και έβαλε και τη δικιά του.

Είναι πολύ τυπικό αυτό το παιδί στην οδήγηση! Αυτό του το αναγνωρίζω! Έβαλα και εγώ τη ζώνη μου.

Ζ: "Ευχαριστημένος τώρα;" Είπα και τον λοξοκοίταξα. Το παίζω ότι με ενοχλεί η τυπικότητά του!

Γ: "Πολύ!" Είπε και με λοξοκοίταξε και εκείνος με ένα πονηρό χαμόγελο.

Έπειτα σκάσαμε και οι δύο στα γέλια. Έτσι κάνουμε πάντα εμείς οι δύο!

Γ: "Πόσα πράγματα πήρες πάλι;"

Ζ: "Θα δεις!" Είπα κοιτώντας τον και του έκλεισα το μάτι.

Γ: "Θες να πάμε τελικά για κάνα ποτό;"

Ζ: "Αμέ!" Είπα χαρούμενη γιατί πάντα περνάω καλά με τον Γιαννούκο μου!

Φτάσαμε σπίτι του. Μπήκαμε μέσα και πήγε τη βαλίτσα μου στο δωμάτιό μας. Ναι, δωμάτιό μας! Τόσες φορές που έχω μείνει εδώ είναι σαν και δικό μου σπίτι. Μέχρι και οι γονείς του μου έχουν πει ότι μπορώ να έρχομαι όποτε θέλω γιατί είναι και δικό μου το σπίτι. Το ίδιο μου έχουν πει και οι γονείς της Κρίνας και του Χρήστου. Και οι δικοί μου γονείς το έχουν πει στα παιδιά. Οι γονείς όλων μας είναι φίλοι από το λύκειο. Όλοι μία παρέα! Πάντα πάνε μαζί διακοπές έστω και για λίγο. Φέτος πήγαν για όλο το καλοκαίρι. Θα πάμε και εμείς οι τέσσερις, αλλά δεν έχουμε αποφασίσει ακόμα που θα πάμε. Έρχεται από το δωμάτιο ο Γιάννης.

Γ: "Θες να φάμε τίποτα πριν βγούμε;"

Ζ: "Εγώ δε θέλω κάτι. Έφαγα ένα τοστάκι στο σπίτι."

Γ: "Καλά τότε θα φτιάξω να φάω εγώ τοστ και εσύ πήγαινε ετοιμάσου."

Ζ: "Οκέυ!" Είπα και πήγα στο δωμάτιο.

Άνοιξα τη βαλίτσα και πήρα τη χτένα, την οδοντόβουρτσα και το τσαντάκι με τα καλλυντικά. Πήγα στο μπάνιο για να ετοιμαστώ.

Βούρτσισα τα δόντια μου, χτένισα τα μαλλιά μου και μετά ξεκίνησα να βάφομαι.

Αφού τελείωσα το βάψιμο ίσιωσα καλύτερα τα μαλλιά μου.

Πήρα τα πράγματα μου από το μπάνιο και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο. Άνοιξα γρήγορα την πόρτα γιατί θα μου έπεφταν τα πράγματα από τα χέρια και αυτό που αντίκρισα με σόκαρε λίγο και δεν ξέρω το γιατί.

Γειαα σας παιδιά!!

Τι κάνετε;;

Εγώ βαριέμαι!!

Από τη Δευτέρα που γύρισα από το ταξίδι μου είμαι όλη μέρα σπίτι, επειδή έχουν φύγει όλοι οι φίλοι μου διακοπές. Ευτυχώς, όπου να 'ναι θα πάω κι αλλού διακοπές. Ευτυχώς, θα έχω Wi-Fi εκεί και έτσι θα μπορώ να ανεβάζω νέα κεφάλαια.

Ας γυρίσουμε όμως στο θέμα μας....

Πολλά χαμόγελα δεν πιστεύετε ότι ειπώθηκαν;;

Και τι είδε η Ζωή που τη σόκαρε, αλλά δεν ξέρει το λόγο που τη σόκαρε;;

Spoiler Alert: Μαθαίνουμε τι τη σόκαρε, μεθυσμένη Ζωή....

Πατήστε το αστεράκι 🌟
Αφήστε ένα σχόλιο 💬
Φιλάκια 💋👄

~Μαρισίνη 💗