Just Friends-Μόνο Φίλοι

5ο Κεφάλαιο

Έφτασα στην μπάρα και έκατσα δίπλα στον Γιάννη.

Ζ: 'Ήρθα!' Του είπα φωναχτά για να ακούσει

Γ: 'Καιρός ήταν! Τόση ώρα χορεύεις!'

Ζ: 'Είχα όρεξη για χορό!' Του λέω και  βγάζω τη γλώσσα μου έξω για να τον κοροϊδεψω και σκάω στα γέλια.

Γ: 'Έχεις μεθύσει Ζωή! Πάμε σπίτι.' Μου λέει αυστηρά.

Μα καλά ποιος νομίζει ότι είναι; Ο πατέρας μου; Χαχα, ας γελάσω!

Ζ: 'Χαχαχαχαχα.'

Ουπς! Όντως γέλασα!

Ζ: 'Καλά θα πάμε σπίτι, αλλά όχι επειδή μου το ζητάς εσύ, επειδή νυστάζω.' Του λέω ναζιάρικα.

Γ: 'Εντάξει πάμε!'

Πλήρωσε το χαζό και φύγαμε.

Όταν μπήκαμε στο αυτοκίνητο εγώ έκλεισα τα μάτια μου και προσπάθησα να κοιμηθώ...

Αμέσως με πήρε ο ύπνος.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Γ: 'Ζωή μου. Ξύπνα.' Μου λέει γλυκά

Ζ: 'Μμμ. Τι;' Ρωτάω μέσα στη νύστα μου.

Γ: 'Φτάσαμε σήκω να πάμε μέσα.' Συνεχίζει να λέει γλυκά.

Ξέρει ότι όταν ξυπνάω έχω νεύρα για καμιά ώρα και δε θέλω να μιλάω σε κανέναν ούτε να μου πηγαίνουν κόντρα. Για αυτό μου μιλάει ήρεμα και γλυκά. Καλή κίνηση Γιαννάκη!

Τελικά έβγαλα τη ζώνη και βγήκα έξω από το αυτοκίνητο. Προχωρήσαμε προς την πόρτα. Άνοιξε και μπήκαμε μέσα. Αμέσως έπεσα πάνω στον καναπέ.

Ζ: 'Είμαι πτώμα!' Ανακοινώνω δυνατά.

Γ: 'Λογικό. Αφού χορεύει τόση ώρα. Αλήθεια σε κάποια φάση σε είδα να χορεύεις με κάποιον τύπο. Ποιος ήταν; Ρώτησε κοιτώντας με ύποπτα.

Ζ: 'Γιάννη, πραγματικά σήμερα φέρεσαι λες και είσαι ο μπαμπάς μου ή ο αδερφός μου.'

-Πλευρά Γιάννη-

Γ: 'Δεν μπορούσε να πει ότι φέρομαι σαν το αγόρι της;' Ψιθυρίζω μέσα από τα δόντια μου.

Ζ: 'Εε; Μίλα πιο δυνατά παιδάκι μου.'

Γ: 'Λέω αντε πήγαινε να αλλάξεις και έρχομαι κι εγώ να αλλάξω και να ξαπλώσουμε.'

Ζ: 'Οκευ.' Λέω και σηκώνομαι σιγά σιγά από τον καναπέ.

Γ: 'Ε και Ζωή, ετοιμάσου για γούτσου-γούτσου!' Λέει και γελάει.

Γούτσου-γούτσου λέμε το γαργαλητό και τις αγκαλιές. Εγώ τα είχα ονομάσει αυτά έτσι όταν είμασταν μικρά και είχαμε τσακωθεί και ήθελα να τα βρούμε.

Ζ: 'Όχι ρε Γιάννη σήμερα! Είμαι πολύ κουρασμένη! Αύριο!'

Γ: 'Ναι ναι!'

Μπαίνω στο δωμάτιο και ανοίγω τη βαλίτσα μου. Βγάζω καλοκαιρινές πυτζάμες. Βγάζω τις γόβες. Βάζω το από κάτω της πυτζάμας, το σορτσάκι, βγάζω το φόρεμα και βάζω γρήγορα και το από πάνω. Έπειτα, βγάζω το σουτιέν μέσα από την πυτζάμα. Τα πετάω μέσα στη βαλίτσα και πέφτω μπρούμυτα στη μία μεριά του κρεβατιού.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Ξαφνικά πετάγομαι από γαργαλητό! Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω το Γιάννη από πάνω μου. Τον σπρώχνω αμέσως.

Ζ: 'Τι ώρα είναι ρε;' Ρωτάω με νεύρα.

Γ: 'Έχουν περάσει 10 λεπτά από την ώρα που μπήκες στο δωμάτιο.' Λέει απόλυτα ήρεμα!

Θα τον σπάσω! Πως έρχεται και με ξυπνάει έτσι! Θα γίνει χαμός! Αλλά όχι τώρα. Αύριο! Τώρα δεν έχω κουράγιο για τίποτα! Δεν του λέω τίποτα και πέφτω ξανά για ύπνο.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Ανοίγω τα μάτια μου. Τεντώνομαι και χασμουριέμαι. Γυρνάω και κοιτάω δίπλα μου. Ο Γιάννης ακόμα κοιμάται. Φαίνεται τόσο γαλήνιος.

Ανεβαίνω πάνω του και κάθομαι στην κοιλιά του.

Σκύβω το κεφάλι μου και πάω να τον φιλήσω στο μάγουλο.

Βλέπω τα χείλη του. Είναι τόσο τέλεια!
Εκεί που πάω να τον φιλήσω στο μάγουλο ανοίγει ξαφνικά τα μάτια του, πιάνει με τα χέρια του το σβέρκο μου και γυρνάει το κεφάλι το και με φιλάει στο στόμα!
Όλα αυτά έγιναν τόσο γρήγορα! Δεν πρόλαβα να αντιδράσω.
Έχω μείνει με ανοιχτά τα μάτια όσο με φιλάει μέχρι που μου δαγκώνει στο κάτω χείλος και η γλώσσα του παίρνει πρόσβαση και μπαίνει στο στόμα μου.

Κλείνω τα μάτια μου και αφήνομαι στη στιγμή.

Σταματάω να σκέφτομαι τον Χρήστο και ότι όλο αυτό είναι λάθος επειδή είμαστε κολλητοί.

Απλά απολαμβάνω τη στιγμή.

Γεια παιδιά!

Τι κάνετε;

Τέρμα οι διακοπές 😭

Τη Δευτέρα σχολείο 😢😭

Λίγοι θέλουν να αρχίσει

Εγώ είμαι πιο πολύ στο ότι δε θέλω να ξεκινήσει

Εσείς θέλετε;

Spoiler👉 Σεξάκι... Χιχιχι 😍

Πατήστε το αστεράκι 🌟
Αφήστε ένα σχόλιο 💬
Φιλάκια 💋👄

~Μαρισίνη, στενοχωρημένη για το σχολείο😭