Life is strange: Chrysalis

Reddende hamer

Ik loop in een hoog tempo door de gangen. Het is nog net niet rennen. Ik moet zo snel mogelijk weer achter die hoek staan. Geen tijd om langs mijn kluisje te gaan. Ik kan dat meisje niet dood laten gaan in de wc.

Ik doe de deur open. Oké, Max. Herhaal elke stap. Ik waste mijn gezicht.. Ik verscheurde mijn foto.. En toen.. Vloog de vlinder naar binnen.. En ik fotografeerde hem..

Ik sta weer in de hoek, te wachten tot Nathan en daarna het meisje opnieuw naar binnen lopen. En ja hoor; een paar seconden later hoor ik ze weer hetzelfde gesprek voeren. Precies dezelfde zinnen, dezelfde woorden en dezelfde tonen. Terwijl ik deze discussie weer moet aanhoren probeer op een idee te komen.. Ik kijk om me heen. Iets wat ik misschien kan gebruiken? De emmer.. Een kar.. Een hamer.. Een brandalarm.... Wacht.. JA! Dat is het! Ik pak de hamer die naast de kar met schoonmaakspullen ligt.

BAAAMMMM!!!!

Holy shit, te laat. Ik kan dit niet laten gebeuren... Als ik weer terug in de tijd kan, kan ik haar helpen. Ik rewind tot ik denk dat ik genoeg tijd heb. En snel pak ik weer de hamer. Ik breek het glas van het brandalarm en druk op de knop.

''Dit kun je niet menen..'', hoor ik Nathan zeggen. ''Raak me NOOIT meer aan, freak!'' Het meisje duwt Nathan van zich af en loopt weg. ''Weer een shit dag..'' Nathan pakt zijn pistool van de grond en gaat ook naar buiten.

Dit is niet waar. Dit kan niet echt zijn! Ik zag net een meisje doodgeschoten worden en ik heb haar gered! What the fuck gebeurt er? Word. Niet. Gek. Ook ik verlaat nu de wc's.

''Hey, hoor je dat brandalarm? Dat betekent dat je buiten hoort te zijn.''  Een beveiligingsmedewerker stapt op me af.                                                                                                                   ''Ik moest naar de wc..''                                                                                                                                              ''Meiden gebruiken altijd dat excuus.''                                                                                                                      ''Excuus voor wat?''                                                                                                                                                      ''Voor waar je dan ook mee bezig bent. Ik zie de blik van schaamte in je ogen.''                                  ''Ik schrok van het alarm.''                                                                                                                                         ''Ga dan naar buiten, mevrouwtje. Of verberg je iets? Hmm?''                                                                 

''Bedankt, Mr. Madsen, de situatie is onder controle. Er is geen noodgeval hier.'' De directeur loopt uit zijn kantoor. ''Laat Miss Caulfield met rust en zet alsjeblieft dat brandalarm uit, sinds dat jouw taak is.''

Wauw, die Mr. Madsen is echt raar.. Hij is echt gemeen tegen iedereen. Maar, ik moest naar buiten. Dus ik ga maar eens. Ik loop naar de richting van de deur tot ik word tegengehouden door de directeur.

''Wacht even Max. Kom eens hier.'' Ik loop naar hem toe. ''Je ziet er een beetje gestrest uit. Gaat alles goed?''                                                                                                                                                                       ''Ik.. Ik maak me gewoon een beetje zorgen over mijn.. toekomst.''                                                             ''Is dat echt alles? Je zweet helemaal. Je kan altijd bij me terecht, Max. Of heb je iets verkeerd gedaan.. Is dat het? Nou, Max? Praat tegen me.'' 

Shit.. Wat moet ik nou tegen hem zeggen? Moet ik alles gewoon vertellen? Ik kan ook liegen.. Maar.. Misschien komt hij daar achter. Weetje, ik vertel gewoon de waarheid.. Ik kan altijd nog terug in de tijd toch?

''Ik zag Nathan Prescott net met een pistool.. Op het meiden toilet.''                                                       ''Nathan Prescott? Weet je het zeker?''                                                                                                                     ''Ja. Ik zag hem op het meiden toilet, hij was tegen zichzelf aan het praten en hij had een pistool bij zich. Ik heb alles gezien! Hij werd helemaal gek.''                                                                                    ''Oké, rustig aan, rustig aan. Dus je hebt dit gezien.. En hij zag jou niet?                                                   ''Ik verstopte me achter een wc. Ik heb het recht om daar te zijn. Het is het meiden toilet...         ''Ik weet het, ik weet het. Ik wil gewoon dat het voor mij helemaal duidelijk is wat er is gebeurd. Iedereen weet dat Mr. Prescott bij de netste familie van de stad hoort. En een van Blackwell's beste studenten. Het is voor mij lastig voor stellen dat hij op het meiden toilet met een pistool aan het rondslingeren was. Dus, wat gebeurde er toen?''                                                                            ''Toen.. Toen ging hij weg. Ik was hier aan het rondlopen en ik wist niet wat ik moest doen. Gaat u hem straf geven?''                                                                                                                                                     ''Dit is een serieuze zaak . Ik zoek het zelf verder nog wel uit. Bedankt dat je me dit vertelde.     ''Dat is alles? Na wat ik u allemaal heb verteld...''                                                                                          ''We praten hier later weer over, in mijn kantoor. Ga nu alsjeblieft naar buiten net als de rest van je klas, Mevrouw Caulfield.''

Waarom gelooft hij me niet? Ik zou hier toch niet over liegen? Ach, hij komt er vanzelf wel achter..