Life is strange: Chrysalis

Twee kanten van Kate

Ik verlaat de girls dormitories. Als ik buiten ben zie ik meteen dat Victoria, Courtney en Taylor weg zijn. Ook Kate is er niet meer. Samuel is waarschijnlijk in zijn 'hok'. De enige twee die er nu nog zijn, zijn Alyssa en Zach. Alyssa is nog steeds aan het lezen, maar Zachary is niet meer bezig met rugby. Hij is boos naar zijn mobiel aan het staren. Zou het een berichtje van Juliet zijn? 'Fuck deze shit!' Plotseling smijt Zach zijn rugbybal weg. Hij stuitert tegen de grond, en komt daarna tegen Alyssa's hoofd aan. 'Au! Dat deed pijn!' Alyssa houd haar hand tegen haar hoofd aan. Damn, ik kan beter rewinden. Ik steek mijn hand uit en rewind tot ik nog genoeg tijd hem om Alyssa te waarschuwen.

Snel loop ik naar haar toe en spreek haar aan. 'Alyssa, schuif eens wat naar links.' Met vragende ogen doet ze wat ik zeg. Niet veel later gooit Zach opnieuw de rugbybal. Alleen komt hij deze keer niet tegen Alyssa aan. Verbaasd bedankt ze me. 'Geen probleem,' zeg ik. En vervolgens loop ik heel gewoontjes weg.

Ik wil net de hoek om gaan, maar ik sta stil als ik zie dat beveiligingsmedewerker David Madsen iemand streng aanspreekt. '..Dus denk niet dat ik blind ben! Ik zie alles hier in Blackwell!' Ik kijk goed en zie dat hij het tegen Kate heeft. Ze is hartstikke verlegen en bang. 'Begrijp je wat ik zeg?' David komt steeds dichter op haar af, terwijl Kate juist langzaam achteruit loopt. 'Nee,' zegt ze met een trillende stem. 'En laat me met rust!' Wat moet ik doen? Zal ik een foto maken? Dan heb ik bewijs dat David leerlingen lastig valt.. Ik pak mijn camera uit mijn tas en houd hem voor mijn linkeroog. '..Mij kan je niet in de maling nemen. Ik weet alles over deze school. Ik bewaak de waterkant.' Op het moment dat Mr. Madsen Kate een klein duwtje geeft, maak ik de foto. Blijkbaar heeft Kate de klik gehoord, want kort kijkt ze naar me om. David daarentegen, hoorde niks en zet steeds stappen naar voren. Hij staat bijna op Kate's voeten. '..Dus je kan beter uitzoeken aan wiens kant je staat..' - 'Alstublieft, laat me met rust!' Kate's gezicht is rood. David knikt, op een manier van 'Ik hou je in de gaten' en loopt daarna met een frons weg. Kate staat nu alleen. Ongemakkelijk houdt ze haar handen vast. Ze kijkt rond, en dan ziet ze mij weer. Ik ben iets achter de hoek vandaan gekomen. Haar blik gaat vaan angstig/geschrokken naar boos. 'Hopelijk heb je genoten van de show,' zegt ze. 'Bedankt voor niets, Max.' Voordat ik iets kan zeggen, loopt ook Kate chagrijnig weg. Oh, nee.. Ik had tussen Kate en David in moeten stappen.. Ik had er meteen iets aan moeten doen.. Die asshole ging echt veel te ver. Ik kan natuurlijk rewinden en iets anders proberen te doen.. 

Zonder twijfel rewind ik. Ik vind het vreselijk als Kate boos op me is. Ik wil haar alleen maar helpen..

'Hey, waarom laat u haar niet met rust?' Met een kloppend hart zet ik een paar stappen naar voren. David Madsen draait zich om. 'Excuseer ons, dit zijn officiële school zaken.' Ik onderbreek hem. 'Excuseer mij, u zou niet tegen studenten moeten schreeuwen. Of ze moeten pesten.' - 'Hey, hey, niemand pest hier iemand. Ik doe gewoon mijn werk.' David kijkt van mij naar Kate. 'Nee,' zeg ik. 'Dat doet u niet.' Ik probeer zelfverzekerd te lijken. 'Jij bent een deel van het probleem, mevrouwtje.' Mr. Madsen wijst met zijn vinger naar mij. 'Ik zal dit gesprek onthouden.'  

Nadat David is weggelopen, kwam Kate onmiddellijk naar mij toe. Ze pakte mijn handen vast. 'Oh Max, dat was geweldig. Ik denk dat je hem voor deze keer hebt laten schrikken.. Ik moet nu gaan, maar dankjewel. Het betekent veel voor me.' Ze loopt gehaast en opgelucht weg. Ik blijf alleen achter, met een glimlach. Ik ben blij dat ik haar heb geholpen. 'Ik ben er altijd voor je, Kate,' zeg ik hardop, terwijl ik weet dat ze me niet meer hoort.

En eindelijk loop ik nu echt de parkeerplaats op, naar Warren toe.