İrem'in o kızgın bakışından sonra mecburen "tamam gezelim"demek zorunda kaldım.Deniz elimden tuttu ve gidelim dedi.Benim kalbim yerinden çıkıcaktı.İremle Kerem arkamızdan geliyorlardı.Sanki ben Denizle sevgilimiyimde el ele tutuşuyoruz.Tam bunu sorucaktımki söylüyeceğim sözleri ağzıma tıkadı."Lunaparka gidelim" dedi.Herkes onay vermişti. tabii benim dışında herkes.Bana soran yoktu.Lunaparka geldik.İremle Kerem bir yana benle Denizde bir yana gittik.Hemen itiraz ettim."olmaz İremden ayrı kalamam"dedim Denize.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Cansu'nun panik olma hali)
Bana öyle bir baktı ki aklımı başımdan aldı. -Dönme dolaba binelim hadii -Süper olur dedim.
Dönme dolap çok güzeldi.Birde yanımda Deniz olunca daha bir muhteşem oluyor.Ona bakarken sanki hayat durmuş gibi geliyordu.Gerçekten de durmuştu.Evet evet kesin durdu. Biz dönme dolabın en üsttündeyken durmuştu .Ben korkudan ne yaptığımı bilemiyerek Denize sarıldım ve bana "korkma yanında ben varım" dedi.Bende o anda sorumu yapıştırdım. -Biz neyiz? ...
