Reality.
Hindi ko na kaya. Last three days. Sobrang sakit! Tangnajuice! One night habang nag uusap kami ni Drew sabi niya sakin "tuloy na lang natin." ang sagot ko sa kanya "hindi na pwede." Sila na ni Anny, sinagot na siya nito kamakelan lang. Ang sakit kasi alam ko na hindi na talaga pwede. Minsan naiisip kong sabihin kay Anny na tapos ko nang ipahiram si Drew, na isauli na niya siya sakin kaso hindi. Hindi ko kaya. Hindi ko kayang makasakit pa ulit. Iniisip ko na lang. Okay lang , baka may darating din na para sakin. Baka hindi lang talaga kami nakatadhana para sa isa't isa.
Iniisip ko na lang na magfocus na muna sa sarili ko. Need ko munang i-achieve yung goal ko na maging buo, na mahanap yun sarili ko. At higit sa lahat ang mahalin ang sarili ko ng lubusan.
When I kiss Drew last night, I told him the magic word. That three words. I guess it's my one last I love you to him. Ayun na siguro yung huli.
I'll keep myself busy on the next months. Magbabakasyon muna ko to mend my brokenheart. I know I can move on. But it will take time. Sa ngayon magluluksa muna ko. Pwede naman yun. Pwede namang malungkot, wag lang manatiling malungkot. I'll pray for their relationship. And I'll pray for myself. I guess this is the end.
BINABASA MO ANG
One Last I Love You
Short Story"When you realize things but it's too late. And you don't want to live on a life with a lots of what ifs. Try to say it! Even if it won't make any difference." -Reality
