Part 20

1.4K 118 32
                                    

-Lea,do ikim te babi?-ishte vajza e Rajit qe me kerkonte ta çoja tek ai. Ajo dhe te gjithe femijet e familjes ishin mbledhur ne dhomen e Krisit ku ndodhesha edhe une me Taren. Isha miqesuar shume me te oret e fundit pasi iku Xhoni.
Ishte nje femije i mrekullueshem, e sjelleshme,e dashur,e edukuar, ndryshe nga e ema. Mesa duket keto virtyte i kishte trasheguar nga Raji. Per mos te folur pastaj per xhestet dhe mimikat qe dukej se i kishte trasheguar me fanatizem prej tij.

Tani duhet te shkoja ne dhomen e Rajit. Po perse mua,nuk ja bente dot Tares kete kerkese? Nuk doja te futesha ne ate dhome te mbushur me kujtime. Aty kisha marr puthjen time te pare,por si mund t'ja shpjegosh kete nje femije dy vjeçar i cili te terheq me ngulm drejte deshirave te tij.
-po,zemer.-i thashe nderkohe qe e mora ne krahet e mi duke u nisur drejt deres.
Kur isha prane dhomes se Rajit,trokita lehte ne dere dhe prita ta hapte. Nuk vonoi shume per tu shfaqur perpara meje qenia me e adhurueshme. Ishte Rajan i sapo zgjuar nga gjumi me syte pothuajse mbyllur, floket i ishin shpupuritur rremujshem dhe mbante veshur vetem nje pale pantallona te shkurtra. Syte me shkuan menjehere tek nje tatuazh me emrin e vajzes qe kishte prane zemres. Nderkohe qe i tregoja se e kishte kerkuar vajza mundohesha te lexoja kuptimin e dedikimit mbi tatuazh, por kjo gje nuk do ti shpetonte syrit te tij te mprehte.
-po me zhgenjen miku im.-me tha duke me hequr vemendjen nga tatuazhi.
-si,s'te kuptova?-ju pergjigja e habitur.
-nuk paske ngelur e kenaqur me muskujt e tij perderisa hedhe syte nga meshkuj te tjere.-me tha me ironi.
-sikur ishe pergjumesh ti,sa shpejte u kthjellove,-ja ktheva me te njejten menyre.
-epo t'me vije nje femer si ti ne dhome dhe mos t'me kthjelloje.-vazhdoi ironine.
-mire,por merre vajzen.- i fola serioze dhe i drejtova te bijen.
-hajde vishi pak pizhamat se nuk marre vesh nga keto pune femrash.
-pse te dukem gje dado une ty? Thuaji nenes se saj ta nderroje.
-hajde,te lutem, se nuk dua te vij ajo ne dhome.-mu lute duke mbyllur deren. Nuk mund t'ju thoja jo atyre syve te bukur lutes qe tani ishin gjysme te mbyllur per gjume.
-Pse ke frike se te perdhunon?-e pyeta me nje fytyre qesharake.
-po e kam zemren e dobet une..pastaj jam duke ruajtur virgjerine per dashurine e jetes time.-u talle me mua.
-po vajzen e ke porositur tek ndonje shoke?- vazhdova shakane e tij,por u pendova kur pashe reagimin dhe syte e tij te trishtuar.
-mos guxo ta thuash here tjeter kete qe sapo the.-me kercenoi me doren tek mjekrra ime.
Tashme syte e tij nuk kishin me ate perden e pergjumjes,por ishin te trishtuar dhe te merzitur njekohesisht.
Menyra se si po me shikonte kercenushem me detyroi ti kerkoja falje.
-me fal,po beja shaka.-i thashe nderkohe qe vendosja rrobat e vajzes ne raft.
Tashme kisha mbaruar me vajzen dhe u nisa te ikja,por vogelushja me kerkoi te rrija me te.
-do flesh me mua?-me pyeti me pafajesi.
Nuk dija se çfare te beja. Te largohesha nuk mundesha sepse do ta zhgenjeja ate engjell te vogel,por ishte edhe nje mundesi per te qendruar prane Rajit. Nga ana tjeter po te qendroja sa ta zinte gjumi, Raji mund te mendonte se po e beja me qellim per tu afruar me te. Vendosa te largohesha duke i'u justifikuar vogelushes,por Raji me kerkoi te qendroja...
Kishin kaluar disa minuta nga momenti qe vendosa te qendroja. Rajan e thyeu ate heshtje qe na kishte kapluar me nje pyetje.
-pse u lidhe me Xhonin?-ishte nje pyetje e shkurter te ciles i ktheva po ashtu nje pergjigje te shkurter.
-per çfare lidhen njerezit?
-per shume gjera.-ma ktheu i qete.
-edhe une per keto shume gjerat jam lidhur.
-ti se do ate,pse?-ngulmoi ne pyetjen e tij.
-je bere gje fallexhor tani?-e pyeta e bezdisur.
-e shikoj ne syte e tu,Lea.-me foli i vendosur.
-epo paske probleme me shikimin pra.
-ti me do mua..-me tha por e nderpreva fjalimin e tij.
-ti je nje idiot i fiksuar me veten dhe mendon se te gjitha femrat nuk te rezistojne dot. Perveç kesaj je edhe shoke jo besnik. Ketej i thua Xhonit vella dhe nga ana tjeter i ngacmon te dashuren.-i rrefeva me nje fryme. Doja ta merzisja,trishtoja,acaroja ashtu si kishte bere gjithe keto muaj me mua kur bente interesantin.
U çova menjehere dhe u nisa drejte deres kur nga pas degjova fjalet "do pendohesh". Do pendohesha?
Po, isha penduar per ndjenjat qe me vershonin brenda meje sa here kisha ate prane. Isha penduar qe e kisha lene t'me behej dobesi aq sa nuk mundesha pa e pare per disa ore.
Do pendohesha nese e lija t'me dominonte perseri kur ishte ai tipi i mashkullit qe ndrydhte ndjenjat e tij. Ishte ai mashkulli qe nuk me kishte shprehur ndjenjat kurre dhe tani... çfare? Priste nga une... mos ndoshta donte ti lutesha per dashuri apo ti beja si e pervuajtura e shekullit? Ndoshta keshtu ishte mesuar ai,por me siguri me femra si Sara jo si une. Si une jo. Kurre. Me mua duhet ta meritonte çdo fjale apo dedikim qe do nxirrja nga goja per te...

Ps: E di qe eshte nje kapitull i shkurter dhe kot,por nuk isha shume e frymezuar.
Pershendes @iljenen qe me ka bere presion ta shkruaj ne kete ore te nates.😂😂

Asnje Si UneWhere stories live. Discover now