~Ο Γείτονας~

Κεφ:17ο

Χτυπούσα συνέχεια το κουδούνι αλλά κανείς δεν μου άνοιγε..και τώρα?Είδα πως ήταν ο Ίαν στο αυτοκίνητο και περίμενε..πηγαίνω και ξανά μπενω μέσα χωρίς να πω τίποτα..έβαλε μπρος και ξεκίνησε..
Εγω:Που παμε?
Ίαν:Δεν ξέρω..
Ειπε και οδηγούσε..και τωρα που νς πάω?στο σπίτι της Ευας..
Εγω:Πήγαινε απο εδώ..
Ειπα και του εδειξα μία στροφή..
Ίαν:Γιατί?
Εγω:Θα με πας στο σπίτι της κολλητης μου..
Ειπα και του έδειχνα που να πηγαίνει..φτάσαμε βγηκα και πηγα στην εξώπορτα του σπιτιού της.. χτύπησα ξανα και ξανά αλλά τίποτα!Πηγα ξανά στο αυτοκίνητο και εκατσα..
Εγω:Που είναι το κινητό μου?
Ίαν:Δεν ξέρω..χάθηκε
Εγω:Πάμε στην καταραμένη θάλασσα
Ειπα και πηγαμε στην θάλασσα που ήμασταν πριν με τον Αρη..Βγηκαμε και ψαχναμε το κινητό μου..πουθενά!
Εγω:Ποτέ λυποθημησα?
Ίαν:Πριν 1 μέρα..
Εγω:Τι??αποκλείεται να το βρω!
Ίαν:Το βρήκα!
Ειπε και μου το έδωσε..
Εγω:Δεν έχει μπαταρία..μπορεί εδώ να εί αι ή τσαντα μου..
Ίαν:Ναι πάμε..
Ειπε και ψαχναμε για την τσάντα μου..αυτήν δυστυχώς δεν την βρεικα..Πηγαμε στο αμάξι του και εβαλε μπρος..Πηγαμε στο σπίτι του και έβαλα να ρωτήσει το κινητό μου..μετά από 40' που κανένας δεν μιλουσε ανοιξα το κινητό μου και είδα αν πείρε κανένας τηλέφωνο..με πειρε ο Βαγγελης 26 φορές ή Ευα 52 ο Πετρος 31 και ο Νικος 43..που με θυμήθηκε αυτός τώρα?
Πείρα τηλέφωνο την Ευα αλλά δεν το σήκωνε..μετά πηγα να πάρω τον Πετρο και τον Βαγγελη αλλά δεν έχω τα τηλέφωνα τους..τότε πήρα τον Νικο..απάντησε!Ειναι ο μόνος που μπορεί να με βοηθήσει αυτή την στιγμή..
Νικ:Ελενα!Ελενα εσύ είσαι?
Εγω:Ναι..
Νικ:Που είσαι?
Εγω:Δεν ξέρω..
Ίαν:Αμπατζογλου 27
Εγω: Αμπατζογλου 27
Νικ:Έρχομαι!
Ειπε και το έκλεισε..το μόνο που έκανα ει αι να βγω από το σπίτι και να κάθομαι έξω να περιμένω ποτέ θα έρθει ο Νικος για να φύγω όσο πιο γρηγορα γίνεται..μετα απο 10' ήρθε σηκωθηκα γρηγορα βγήκε από το αμάξι και τρέχει σε εμένα και με αγκαλιάζει σφιχτά
Νικ:Νόμιζα δεν θα σε δω ποτέ ξανά!
Εγω:Και εγω!
Ειπα και τον αγκαλιαζω..
Νικ:Τι τι έγινε?
Του εξηγησα τα πάντα!
Νικ:Που είναι αυτός ο Ίαν?
Εγω:Δεν ξέρω..με άφησε εδώ..είχα κινητό επανω μου και σε πείρα..
Ειπα ψεματα γιατί δεν ήθελα να γίνει πάλι κάτι κακό..
Νικ:Και τώρα?
Εγω:Δεν ξέρω..δεν ξέρω που να πάω!
Νικ:Πάμε σπίτι σου..
Ειπε και μπηκαμε στο αμάξι του..
Νικ:Συγγνώμη..
Εγω:Δεν θέλω να ακούω αυτήν την λέξη..
Ειπα αλλά δεν μίλησε..φτάσαμε στο σπίτι μου και βγηκαμε..
Εγω:Πως θα μπουμε μέσα?
Νικ:Δεν ξέρω..Εεεμ...
Σκεφτομασταν από που μπορούσαμε να μπούμε..
Νικ:Έλα από εδώ..
Ειπε και έπιασε το χέρι μου..πηγαμε από πίσω εκεί που εοχα ένα μπαλκόνι..σκαρφάλωσαμε και ανεβήκαμε..ή μπαλκονόπορτα μου ήταν είδη κάπως σπασμένη οπότε μπορούσαμε να μπούμε..μοηκαμε και πηγα ξανά στο τηλέφωνο..πείρα τηλέφωνο την Ευα καο τότε το σήκωσε!
Ευα:Ελενα Ελενα κοριτσάκι μου είσαι καλά?
Εγω:Όχι ελα στο σπιτι μου..
Ειπα και το έκλεισα..
Νικ:Πήγαινε κάτσε και θα σου βάλω λίγο νερό..
Ειπε και εκατσα στο σαλόνι..μετά από λίγο ακούω την πορτα να χτυπάει..πηγαίνω και ανοίγω βλέπω την Ευα με τον Βαγγελη και τον Πετρο..έρχονται και με αγκαλιάζουν ενώ η Ευα εκλαιγε..
Ευα:Είσαι καλά ευτυχώς!
Ειπε ενώ με έπιανε το μάγουλο μου..
Βαγγ:Συγγνώμη που δεν ήμασταν εκεί..
Ειπε και με αγκαλιασε ξανά..
Πετ:Το ηξερα πως θα ερχοσου
Ειπε και με αγκάλιασε..
Εγω:Εγω είμαι μόνο εδώ..ή καρδια μου δεν ειναι εδώ..
Ειπα αναφέροντας στον Αρη..
Ευα:Δεν ξέρεις πόσο λυπάμαι..δεν ξέρω τι να πω πια..
Καθησαμε στο καναπέ αλλά κανείς δεν μιλουσε..ή Ευα με είχε αγκαλιάσει και τα αγόρια ήταν λίγο πιο δίπλα.. καθομασταν έτσι για περίπου 1μιση ώρα..
Εγω:Τι θα κάνω Ευα χωρίς αυτόν?
Ευα:Έχεις εμάς..και θα κάνουμε τα πάντα για να είσαι ευτυχισμένη..
Εγω:Αν δεν ήσουν και εσύ..
Την αγκάλιασα ακόμη πιο πολύ..

~Μετα από μία ημερα~

Ευα:Σήμερα θα πας θάλασσα?
Εγω:Δεν έχω όρεξη..
Ευα:Καλά..θες να φας κάτι?
Εγω:Δεν έχω όρεξη..
Ευα:Καλά..θες να κάνουμε κάτι?
Εγω:Δεν έχω όρεξη..
Ευα:Ελενα..πρέπει να κανεις κάτι δεν γίνεται να είσαι έτσι..
Εγω:Και πως να είμαι ρε Ευα?Να πετάω από την χαρά μου?Έφυγε από την ζωή μου ένας πουνηθελαννα περάσω την ζωή μου μαζί του..
Ευα:Και εγω τον έχασα..ήταν σχεδόν κολλητός μου τοτε..και εγώ είμαι στεναχωρημενη αλλά δε πρέπει να είσαι έτσι για πάντα..θα ξανά προχωρήσεις την ζωή σου
Εγω:Έχεις δίκιο..
Ειπα και σηκωθηκα..
Ευα:Ετοιμάσου για την θάλασσα..
Εγω:Οκευ..
Ειπα και πήρα το μαύρο μαγιό μου και το φορεσα..φορεσα ένα σορτσάκι και πείρα μία πετσέτα..ήμουν είδη έτοιμη..
Ευα:Είσαι έτοιμη?
Εγω:Ναι..
Ειπα και πηγαμε περπατώντας στην θάλασσα..έβαλα τα πράγματα στην άμμο και εκατσα επανω στην πετσέτα μου..
Ευα:Έχει έρθει και ο Βαγγελης με τον Πετρο και τον Νικο..
Εγω:Οκευ..
Ειπα και τους κοίταξα που ήταν στην θάλασσα και μιλούσαν..ο Νικος σηκώνει το χέρι του και μου λέει να  μπω..σηκωνωμαι μαζί με τη  Ευα και μπενουμε αργά στην θάλασσα..
Νικ:Είσαι καλά?
Εγω:Όχι αλλά θα γίνω..
Χαμογέλασε και κολυπμουσαμε..εκεί που πηγαμε με τον Πετρο δεν θ ελω να ξανά πάω..είχαμε κολυμπήσει και μετά από ώρα πηγαμε σπίτι..ο Νικος ήταν πάντα δίπλα μου και με βοηθούσε συνέχεια..και τον ευχαριστώ..ήταν 11:00 το βράδυ και νυσταζα..στπ σπίτι μαζί μου ήταν και ο Νικος..οπότε πηγαμε μαζί για ύπνο..ήταν δίπλα μου και κοιμόταν..Εγω τον κοιτουσα γιατί δεν μπορούσε να με πάρει ο ύπνος..
Νικ:Δεν μπορείς να κοιμηθεις?
Εγω:Όχι..
Ειπα και γύρισε σε εμένα..ήμασταν λίγα εκατοστά μακριά και ήταν καπως..με φίλησε στο στόμα..ανατπεδοσα για πολύ λίγο όμως δεν ηθελα να γίνει ότι έγινε την πρωιγουμενη φορά..
Νικ:Συγγνώμη..
Εγω:Θέλω να μείνουμε φίλοι..
Νικ:Κολλητοί..
Εγω:Έστω κολλητοί!Αλλά όχι αυτό που κάνουμε οκευ?
Νικ:Οκευ..
Ειπε και με αγκάλιασε..και επιτέλους κοιμηθηκα..τώρα θα αρχίσω ξανά από την αρχή..μακάρι να ήταν εδώ ο Αρης να με αγκαλιάζει να με φιλάει..γενικά κάποιος που να με αγαπάει τόσο όσο εγώ και ο Αρης..τωρα πάνε ολα..

~Διαβασα μία άλλη ιστορία και μου έδωσε ιδέες οποτε περίμενε πολλά από εμένα!~

*Vote Comment Share*